شهید «غلامرضا کیان‌پور» سال ۱۳۳۳ در کرج به دنیا آمد. او در سال ۱۳۶۰ عازم جبهه‌های نبرد شد، سپس به عضویت رسمی سپاه کرج درآمد و به دلیل استعداد و توانایی ویژه‌اش در واحد حفاظت اطلاعات لشکر ۱۰ سیدالشهدا (ع) به فعالیت ادامه داد. وی در عملیات‌های «‌والفجر مقدماتی‌» و «‌کربلای ۱‌» حضور چشمگیری داشت و در والفجر( ۲) به سختی مجروح شد، بعد از عملیات بیت‌المقدس عازم سوریه  و لبنان شد و مدت ۴ ماه در آنجا به مقابله با رژیم صهیونیستی پرداخت. درباره عبورش از اروند ‌گفت: «‌پیش از شروع عملیات والفجر( ۸ )، به همراه برادر سیف‌الهی ازرود اروند به سمت عراقی‌ها حرکت کردیم و پس از طی مسافت زیادی به منطقه (ام‌الرصاص) رسیدیم. به سختی از سیم خاردارها عبور کردیم و به مقر عراقی‌ها نزدیک شدیم‌، همه در خواب بودند.  در تاریکی شب مشغول کار بودیم که ناگهان یکی از عراقی‌ها ما را دید و بعد هم فریاد زد: «‌ایرانی، ایرانی‌».  نگاهی به اطرافم کردم و در میان گل و لای آنجا مخفی شدم، عراقی‌ها به سرعت پراکنده شدند و برای پیدا کردن ما همه منطقه را تحت نظر گرفتند، چند بار آیه «واجعلنا …» را زمزمه کردم و گفتم: «‌خدایا مرا شهید کن، ولی اسیر دشمن نکن !‌» حتی یکی از سربازان آنها از روی من عبور کرد اما متوجه چیزی نشد، با آرام‌تر شدن محیط برخاستم و در همان حال به شناسایی ادامه دادم و در نهایت با اطلاعات زیادی با عبور از اروند به داخل خاک ایران برگشتم.  
«غلامرضا» در ۱۹ دی ماه ۱۳۶۵ در حالی که به عنوان فرمانده اطلاعات و عملیات  لشکر( ۱۰) سیدالشهدا‌(ع) برای اجرای عملیات کربلای ۵ به منطقه شلمچه اعزام شده بود،‌ بر اثر اصابت گلوله مستقیم دشمن با لبان تشنه و ذکر امام حسین(ع) به شهادت رسید که  شهادت او تأثیر زیادی بر روحیه رزمندگان داشت.  وصیت ایشان فقط به گرفتن ۳ ماه روزه بود به خاطر اینکه دو ماه از آنرا در جبهه و یک ماه هم در سوریه بودند‌، فقط این را سفارش کرده بود‌.