فوعه و کفریا محروم، مظلوم و فراموش شده
کودکان شهرکهای شیعه نشین فوعه و کفریا در ریف (شمال شرق استان ادلب) از دو سال پیش در محاصره گروههای تروریستی قرار دارند. آنها دو سال است به جای بازیهای کودکانه، تنها آرزوی داشتن نان و آب برای زنده ماندن و یک جفت کفش برای راه رفتن دارند.
شیعیان فوعه و کفریا حالا دیگر تبدیل به اسطورههای مقاومت، شرافت و مردانگی شدهاند و مادران سوری سالهای سال قصه رشادت و ایستادگی رزمندگان این دو شهرک را برای کودکان خود تعریف خواهند کرد.پیروزیهای نیروهای ارتش سوریه و مقاومت مردمی در حومههای حلب سبب افزایش روحیه مردم کفریا و فوعه شده است و آنها در انتظار لحظه آزادی خود از محاصره تروریستها هستند.
طی یک سال و نیم گذشته اما هزاران نفر از مردم این دو شهرک شهید و زخمی شدهاند و روزی نیست که گلوله، بمب و خمپاره تکفیریها بر سر مردم این دو منطقه ریخته نشود. مردم در این مناطق غذایی برای خوردن، آبی برای نوشیدن و دارویی برای گذاشتن بر زخمهای خود ندارند و طبق گزارش منابع محلی در آستانه بحرانی هولناک و یک نسل کشی گسترده قرار دارند. شیعیان امیرالمومنین(ع) حتی براساس گزارشها، تصاویر و ویدئوهای منتشر شده به گیاهخواری روی آوردهاند. به گزارش ابنا، هیچ راهی برای کمکرسانی وجود ندارد به جز کمکهای بالگردهای ارتش سوریه که آن هم برای این همه جمعیت کافی نیست. کودکان فوعه و کفریا از سوءتغذیه و مشکلات جسمانی به سبب نبود مواد غذایی لازم مانند شیرخشک و دارو و واکسنهای دورهای رنج میبرند که این مشکلات سبب مبتلا شدن آنها به بیماریهای شدید و حتی در برخی موارد به مرگ آنها منجر شده است، این در حالی است که در برخی موارد پزشکان چارهای جز قطع اعضای بدن بیماران مبتلا به سبب کمبود داروهای لازم و ضروری برای آنها نداشتهاند. رنج همه اینها یک طرف؛ بیتوجهی سازمانها و کشورهای مدعی دفاع از حقوق بشر به اوضاع این مظلومان فراموش شده هم یک طرف.