(بدان ای سالک راه حق!) شخص تائب پس از توبه نیز آن صفای باطنی برایش باقی نمی‌ماند، چنان‌که صفحه کاغذی را اگر سیاه کنند، و باز بخواهند جلا دهند، البته به حال جلای اولی برنمی‌گردد. یا ظرف شکسته‌ای را اگر اصلاح کنند، باز به حالت اولی مشکل است برگردد. بسیار فرق است بین دوستی که در تمام عمر با صفا و خلوص با انسان رفتار کند، با دوستی که خیانت کند و پس از آن عذر تقصیر طلب نماید. بنابراین، انسان باید حتی‌الامکان گناه نکند و اگر خدای نخواسته گناه کرد، هرچه زودتر درصدد توبه و علاج برآید.(1)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- چهل حدیث امام خمینی(ره) ، ص 274