«حیی بن اخطب» و «کعب بن اشرف» از بزرگان یهود در زمان پیامبراسلام(ص) بودند. هر سال یهودیان برای اینها میهمانی مفصل و پرزرق و برقی ترتیب می‌دادند و آنها را با احترام فراوان دعوت می‌کردند. هنگامی که پیامبر‌ اکرم(ص) دعوت خویش را اعلام فرمودند، آنها از ترس اینکه مقام و موقعیت و ثروت خویش را از دست بدهند، آیات تورات را که مربوط به اوصاف حضرت محمد(ص) بود تحریف می‌کردند، و حقانیت پیامبر اسلام را برای یهودیان بیان نکرده و آن را کتمان می‌کردند. در این هنگام خداوند متعال خطاب به آنها و همه کسانی که چنین روشی دارند آیات 41 و 42 سوره البقره را نازل فرمود: «و به آنچه نازل کردم (قرآن) ایمان بیاورید که نشانه‌های آن با آنچه در کتاب‌های شما است کاملا مطابقت دارد. و نخستین کافر به آن نباشید، و آیات مرا به بهای ناچیز (موقعیت، مقام و پول دنیوی) نفروشید ( و به خاطر درآمد مختصر نشانه‌های قرآن و پیامبر اسلام را که در کتاب‌های آسمانی شما موجود است، پنهان نکنید) و فقط از من (و مخالفت با دستور من) بترسید و حق را با باطل نیامیزید و حقیقت را با آنکه می‌دانید کتمان نکنید! (1)
______________________
1- مجمع البیان، ذیل آیات 41 و 42 سوره البقره