برخی مسئولان دولت و نشریات و سایت‌های حامی هم به هنگام توافق موقت ژنو و هم ظرف چند ماه اخیر چنین القا می‌کردند که توافق شاهکار و فتح‌الفتوح است و باعث گشایش‌های بی‌سابقه در حوزه اقتصادی خواهد شد به نحوی که همه مسائل- از جمله مسکن، خودروسازی، تولید و حتی آب خوردن و محیط‌زیست- را به بعد از توافق حواله می‌کردند. اما اکنون روزنامه اعتماد می‌نویسد: ماراتن هسته‌ای به خط پایان نزدیک می‌شود. اقتصاد ایران در انتظار است. حالا برخی از روزهایی سخن می‌گویند که در آن خبری از تحریم نیست اما تهدید همیشه وجود دارد. اقتصاد درونزا می‌تواند تحریم‌ها را به حداقل برساند.
اعتماد افزود: هر چند تصورات متفاوتی از فردای توافق و تحریم در ذهن افکار عمومی نقش بسته است و برخی این تصور را با زبان طنز به تصویر می‌کشند اما آنچه حقیقت دارد این است که توافق معجزه نخواهد کرد. شاید بررسی وضعیت اقتصادی ایران در سال‌های پیش از این، قبل از تشدید تحریم‌ها و قبل از آنکه تحریم خود را نشان بدهد، گویای آن باشد که اقتصاد ایران از چه موقعیتی برخوردار است و با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند. تولید مبتنی بر واردات، خام‌فروشی، وابستگی به نفت، سطح پایین دستمزدها و بهره‌وری اندک همگی سبب شده است اقتصاد ایران از مشکلات فراوانی رنج ببرد.
کارشناسان در گفت‌وگو با «اعتماد» بر این نظرند که باید فضا برای فعالیت مولد اقتصادی ایجاد شود و دولت این‌بار شرایط را برای آنها که به اقتصاد عمق می‌بخشند فراهم کند.
بخش‌هایی که قرار است بیشترین تأثیر را از توافق و لغو تحریم بگیرند، نفتی‌ها هستند و وابستگان به نفت اما بسیاری معتقدند زمان آن رسیده است که ایران دنیا را با تولیدات صنعتی خود آماده کند و به برندسازی روی بیاورد. شاید بیراه نباشد سخن گفتن از نگرانی برخی کارشناسان برای روزهای پس از تحریم؛ روزهایی که در فشار مطالبه مردم برای بهبود اوضاع و نیاز به تلاش مضاعف برای اصلاح ساختار ممکن است از دست برود. از این‌رو است که نه فقط نفتی‌ها که دیگر فعالان اقتصادی نیز بر گفتن این جمله تأکید دارند: «توافق معجزه نمی‌کند». توافق که حاصل شود، معجزه‌ای در کار نیست.