kayhan.ir

کد خبر: ۴۲۱۳۷
تاریخ انتشار : ۲۶ فروردين ۱۳۹۴ - ۲۱:۲۳

اخبار ویژه


سانسور هشدار وزیر نفت در روزنامه‌های ذوق‌زده از توافق هسته‌ای

روزنامه‌های شبه‌اصلاح‌طلب سخنان مهم وزیر نفت مبنی بر «عمل نکردن آمریکا به تعهدات خود در توافق ژنو» را به تیغ سانسور سپردند.
وزیر نفت روز سه‌شنبه تصریح کرده بود بندهای مربوط به بیمه و درآمدهای نفتی در توافق ژنو عملی نشد. این سخنان وزیر نفت از آن جهت مهم است که توافق موقت ژنو آینه‌ای از افق توافق جامع نهایی و بدعهدی آمریکا و متحدان غربی اوست.
این اظهارات مهم بیژن زنگنه از سوی روزنامه‌های آرمان، آفتاب یزد، اعتماد، شرق و چند روزنامه دیگر سانسور شد. برخی از این روزنامه‌ها نه تنها در صفحه اول خود هشدار مهم زنگنه را پوشش ندادند بلکه حتی در صفحات داخلی نیز- با وجود انتشار دیگر اظهارات زنگنه- سانسور کردند.
در همین حال سایت جهان‌نیوز با بررسی پیامدهای مهم اظهارات وزیر نفت درباره بدقولی‌های طرف غربی نوشت: پس از امضای برنامه مشترک اقدام (موسوم به معاهده ژنو) در 3 آذر 92 آقای روحانی، تیم دیپلماسی و رسانه‌های حامی دولت با ذوق‌زدگی سخن از لغو تحریم‌ها راندند. معاونان وزارت نفت از هجوم شرکت‌های نفتی به بازار ایران سخن می‌گفتند. آقای زنگنه نیز دو روز بعد از توافق ژنو در مصاحبه با روزنامه فایننشال‌تایمز گفت: «این گام نخست به سوی لغو تحریم‌ها علیه ایران است و معتقدم گام نخست بسیار مهم است. پس از این توافق بسیاری از آثار روانی این تحریم‌ها از میان رفته است... این توافق پس از گذشت 10 سال مذاکره با گروه 5+1 به معنای ارسال نشانه‌هایی به بازارهای بین‌المللی و جامعه جهانی مبنی بر این است که مشکلات میان ایران و قدرت‌های غربی حل و فصل شده است. ما نسبت به لغو تحریم‌ها خوش‌بین هستیم».
وزیر نفت قبل از اجلاس اوپک که با فاصله کمی نسبت به معاهده ژنو (ده روز بعد) برگزار می‌شد، با صراحت این پیام را داد که ایران به بازارهای نفت بازمی‌گردد: ما می‌توانیم بلافاصله پس از لغو تحریمها به ظرفیت‌ کامل تولید چهار میلیون بشکه نفت در روز بازگردیم. بر این اعتقادیم که حق ما است که صادرات نفت خود را افزایش دهیم.
جهان‌نیوز می‌افزاید: بعد از گذشت قریب به 16 ماه از امضای توافقنامه ژنو و تبلیغات گسترده و فراوان رسانه‌های حامی دولت، وزیر نفت بدون اشاره به ذوق‌زدگی‌ها و خبرهای قبلی منتشر شده درباره برداشته شدن تحریم نفت، سه‌شنبه در نشست خبری با خبرنگاران اذعان کرد: بند مربوط به بیمه و دریافت درآمدهای نفتی در توافق ژنو عملی نشد.
فراتر از بی‌اثری توافق ژنو در تعلیق تحریم‌ها و حاصل نشدن فایده‌ای از این مسیر، این توافقنامه باعث رسمیت بخشیدن تلویحی به تحریم‌ها از سوی ایران و حتی پذیرش تعهدات بیشتری از سوی ایران برای رعایت تحریم‌های غیرقانونی ظالمانه شده است. ایران پس از توافق ژنو به صورت جدی نمی‌تواند حتی نسبت به دور زدن تحریم‌ها نیز اقدام کند. چرا که این اقدام از سوی 5+1 به مثابه نقض توافق برداشت می‌شود.
جهان‌نیوز می‌نویسد: در واقع آقای زنگنه با این سخن بر خود تحریمی‌هایی که به دلیل توافق ژنو بر ایران تحمیل می‌شود، تاکید می‌کند. با توجه به این بدقولی‌ها و فشارهایی که آمریکا پس از امضای توافق ژنو به ایران وارد کرده است، بی‌شک اگر در نگارش متن حقوقی توافق لوزان دقت و کارشناسی لازم از طرف تیم ایرانی صورت نگیرد، تکرار سرنوشت نامطلوب توافق ژنو در پردرآمدترین بخش اقتصادی (صنعت نفت و پتروشیمی) دور از انتظار نیست.




حرکت لاک‌پشتی انشعاب حامیان دولت از فراکسیون رهروان


یک نماینده حامی دولت از تشکیل فراکسیون اعتدال «با حضور 29 نماینده و ده‌ها نماینده دیگر» خبر داد.
تشکیل فراکسیون حامیان دولت در 17-18 ماه گذشته بارها زمزمه شده اما تاکنون به نتیجه نرسیده است. رفتار این طیف در کنار افراطی‌گری و اهانت برخی مسئولان دولتی علیه مجلس باعث آن شد که تعداد منتقدان در مجلس رو به افزایش و تعداد نمایندگان حامی رو به کاهش بگذارد.
اکنون پیرمؤذن خبر از تشکیل فراکسیونی با عنوان اعتدال می‌دهد و می‌گوید: تشکیل این فراکسیون را هفته آینده اعلام می‌کنیم.
وی پس از اسم بردن از 29 نماینده از جمله «تابش، پزشکیان، تاجگردون، محجوب، مطهری، نکو و...» قید «ده‌ها نماینده دیگر»! را نیز آورده است.
همزمان بهروز نعمتی سخنگوی هیئت رئیسه مجلس با اشاره به تشکیل حزب علی لاریجانی گفت: این حزب تشکیل شده است و طی روزهای آینده کاظم جلالی توضیحات کامل آن را ارائه خواهد کرد.
به گزارش تابناک، وی ادامه داد: اعضای این حزب را جمعی از فراکسیون رهروان ولایت و طرفداران علی لاریجانی در خارج از مجلس تشکیل می‌دهند.
در همین حال عابد فتاحی از حامیان تشکیل فراکسیون اعتدال در مصاحبه با سایت آفتاب و در پاسخ به این سؤال که آیا احتمال ائتلاف رهروان ولایت با اعتدالیون برای انتخابات آتی مجلس وجود دارد، عنوان کرد: هنگامی که من می‌خواستم راه‌اندازی فراکسیون اعتدال را در مجلس پیگیری کنم در جلسات متعدد با فراکسیون رهروان ولایت به این نتیجه رسیدیم که این ائتلاف شکل نخواهد گرفت و آقای لاریجانی نپذیرفتند بر این اساس بعید می‌دانم که این ائتلاف شکل بگیرد.
اما روزنامه اصلاح‌طلب اعتماد در تحلیلی کنایه‌آمیز با عنوان «خوابی 20 ماهه برای تشکیل فراکسیون اعتدال و حمایت از دولت» نوشت: از وعده‌های یکی دو هفته‌ای برخی نمایندگان به تشکیل فراکسیون حامی دولت 20 ماه گذشته اما هنوز این یکی دو هفته از راه نرسیده است حالا می‌گویند 29 نفر و «ده‌ها  نماینده خوشفکر دیگر» می‌خواهند فراکسیون مذکور را راه بیاندازند. سابقه تلاش‌های مکرر و البته بی‌سرانجام اعتدالیون مجلس برای این کار اما خیلی‌ جای خوش‌بینی برای عملی شدن این سخنان باقی نمی‌گذارد. خرداد سال گذشته و در جریان انتخابات هیئت رئیسه مجلس، وقتی هواداران دولت متوجه شعف طیف مخالفان و فراکسیون اصولگرایان از فروپاشی مجموعه رهروان شدند نهایتا نظر خود را تغییر دادند؛ تغییری که البته نقش‌آفرینی علی لاریجانی و نزدیکان او در جریان مناسبات دولت و مجلس هم در آن بی‌تاثیر نبود. هر چند تقریبا دو ماه بعد از آن تاریخ و در بزنگاه استیضاح رضا فرجی‌دانا، فراکسیون رهروان عملا دچار دوگانگی شد و تا همین حالا هم نتوانسته نقش سیاسی جدی در مناسبات بهارستان ایفا کند.
این روزنامه افزود: نه پیشینه تلاش‌ها برای تشکیل فراکسیون اعتدال و نه  وضعیت کنونی هواداران دولت، هیچ کدام نشانی از این ندارد که اعتدالیون بتوانند ظرف یکی دو هفته آینده از مجموعه رهروان اعلام استقلال کنند.




روحانی برای افراطیون کارگزاران فراتر از انتظار ظاهر شده است


یک عضو تازه وارد حزب کارگزاران می‌گوید: با روحانی جواب می‌گیریم و او اصلاح‌طلب‌تر از  آن است که انتظارش را داشتیم.
سعید لیلاز در مصاحبه با روزنامه اعتماد مدعی شد: از آنجا که ما اصلاح‌طلب هستیم و اکثریت جامعه ایران را اصلاح‌طلبان تشکیل می‌دهند- من یقین دارم که بیش از 70 درصد مردم ایران طرفدار اصلاحات و اصلاح‌طلب هستند و از رهبران اصلاح‌طلب حمایت می‌کنند- اساس اصلاح‌طلبی یعنی پرهیز از خشونت، پرهیز از راه‌حل‌های رادیکال، پرهیز از قهر کردن با سرنوشت سیاسی کشور. ما در سال 92 به بهترین گزینه ممکن رای داده و همواره نیز همین کار را انجام داده‌ایم. شاید برخی بگویند بهتر از آقای روحانی هم بوده است. خب بله، این حرف را در مورد رئیس دولت اصلاحات نیز می‌توان زد اما تمدن‌ها همواره به بهترین گزینه موجود در چارچوب‌های عینی و ممکن که بتواند در داخل سیستم فعلی و برای خروج از بن‌بست راهی پیدا کند رای می‌دهند. همین کار را نیز با آقای روحانی کردند و من مطمئن  هستم که ما از آقای روحانی جواب می‌گیریم.
وی همچنین گفته است: روحانی جدی‌تر و اصلاح‌طلب‌تر از آنی است که ما در ابتدا انتظارش را داشتیم.
ادعای وی مبنی بر پرهیز اصلاح‌طلبان از خشونت و راه‌حل‌های رادیکال در حالی است که افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی دوبار در سال‌های 78 و 89 مرتکب آشوب‌افکنی بی‌سابقه و مقابله‌های جدی با مکانیزم‌های قانون اساسی شدند.
همچنین ادعای پذیرش اصلاح‌طلبان از سوی 70 درصد مردم مغایر با واقعیت انتخابات سال 92 است چه اینکه تصریح اصلاح‌طلبانی نظیر آقای علی نجفی و رهامی و... آخرین نظرسنجی این طیف 4 روز مانده به انتخابات حاکی از رأی 8 درصد عارف به عنوان نامزد اصلاح‌طلب بود.
لیلاز که از جمله بازداشتی‌های فتنه سال 88 است، مهرماه سال گذشته به همراه تندروهایی نظیر محمد قوچانی به عضویت شورای مرکزی کارگزاران درآمد. پس از این اتفاق محمد هاشمی دبیر سیاسی کارگزاران  در اقدامی اعتراضی استعفا کرد و در مصاحبه با ندای ایرانیان با هشدار نسبت به تکرار تندروها و سرنوشت حزب مشارکت اعتراض کرد. او همچنین تصریح کرد به انقلاب دلبستگی دارد.




تعجب و اعتراض حامیان دولت به حاشیه‌سازی هاشمی


اظهارات حاشیه‌ساز هاشمی رفسنجانی با اعتراض‌هایی در محافل حامی دولت و اصلاح‌طلب روبرو شده است.
سایت‌های تدبیر و خرداد در این زمینه نوشتند: اگر بخواهیم بی‌تعارف و بدون تکلف به نقد این موقعیت بپردازیم باید بگوییم تکرار حملات آیت‌الله هاشمی به برخی گروه‌های سیاسی که به شکل طبیعی پاسخ تند آنها را نیز در پی خواهد داشت نتیجه‌ای جز دوقطبی کردن فضای کشور و آن هم حول محور خود او ندارد
نویسنده با طرح سؤالاتی می‌نویسد هاشمی رفسنجانی یک بار دیگر با سخنان روز یکشنبه خود زیر ضرب مخالفان سیاسی‌اش رفت. ذکر خاطره‌ای از همسر امام(ره) و حمله او به «دلواپسان»، حمله‌های متقابلی به دنبال داشت.
حمله‌هایی که انجام آنها بعد از این سخنان از روز هم روشن‌تر بود. سؤال جدی این است که این زد و خوردها بین هاشمی و مخالفانش می‌تواند چه ره‌آوردی برای گشایش فضای سیاسی داشته باشد؟
امروز اما کار ویژه سخنان هاشمی رفسنجانی چیست؟
در ادامه تحلیل آمده است: در چنین فضایی طرح اظهاراتی مشابه آنچه که روز یکشنبه از زبان آیت‌الله هاشمی رفسنجانی شنیده شد جز یکدست کردن جریان مخالف برای حمله به او چه آورده و حاصل دیگری دارد؟ هاشمی رفسنجانی خود بهتر از هر کس دیگری می‌داند که بعد از هر اظهارنظری از این دست باید در انتظار موضع‌گیری یکدست مخالفان علیه خودش باشد. بیراه نیست که بگوییم این واقعیت را حتی کسانی که به صورت جسته و گریخته اخبار و تحولات سیاسی را پی می‌گیرند نیز متوجه می‌شوند.
نویسنده با تاکید بر بازی هاشمی در پازل می‌افزاید:
سوالی که سخت می‌توان برای آن جوابی یافت این است که شخصیتی چون آیت‌الله هاشمی رفسنجانی با آن سابقه دیرینه و نقش پررنگ که در انقلاب داشته، چه نیازی دارد تا موافقت چهره‌هایی هر چند ارزشمند چون همسر امام (ره) را به تصمیم خود برای ورود به انتخابات ضمیمه کند؟ آیا اگر آن موافقت و حمایت همسر حضرت امام (ره) نبود سال 84 آیت‌الله هاشمی وارد انتخابات نمی‌شد و آیا اینکه دیگر نامزد‌های ریاست‌جمهوری که در دوره‌های دیگر چنین موافقتی نگرفته‌اند، نشان از قدم‌های لرزان آ‌نها در ورود به پروسه انتخابات است؟ سوال دیگر اینکه مگر سابقه و پیشینه و نفوذ هاشمی در انقلاب و نظام اینقدر ضعیف است که بخواهد اینچنین به انتخابات ورود کند؟
سایت‌های تدبیر و خرداد تصریح می‌کنند: اکنون بعد از 20 ماه از عمر این دولت قطعا وقت تذکر و هشدار به پاستورنشینان نیز رسیده است که در برخی مسایل دقت و همت بیشتری به خرج دهند. همچنین از آیت‌الله که این روزها به درستی از فضا و روند سال‌های گذشته انتقاد می‌کند و به دفاع از آزادی و حقوق مردم می‌پردازد، انتظار می‌رود که نگاهی منصفانه نیز به عملکرد و نقش خود در دوره‌های گذشته بیاندازند. به هر حال در دولت‌های وی نیز برخی اتفاقات ناخوشایندی در کشور رخ داد که مورد انتقاد بسیاری از چهره‌ها و گروه‌ها قرار گرفته و آقای هاشمی نه تنها هیچ‌وقت انتقادها به نقش و رفتارهای خود را نپذیرفته بلکه همیشه دفاع تمام قدی از عملکرد خود داشته است. علاوه بر این هاشمی برای دفاع از حقوق مردم، همچنان که از دلواپسان به درستی انتقاد می‌کند، می‌تواند نگاهی هم به مدیریت دانشگاه آزاد و میزان رضایت مردم از عملکرد مسئولان این مجموعه داشته باشد تا ببیند چه ظلمی در این مجموعه بر مردم می‌رود و مردم چه نظری دراین‌باره دارند. به هر حال یک چهره سیاسی به جز اظهارنظر و سخنرانی کردن می‌تواند دست به اقدامات دیگری هم بزند.