شهید محمود رضا انوری در روز 20 آبان ماه 1345 متولد شد. در کودکی فردی بسیار باهوش بود به‌طوری که یک سال زود‌تر از موعد مقرر به مدرسه رفت. او از 12 سالگی شروع به خواندن نماز و گرفتن روضه کرد.
وی علی رغم حضور سه ساله در جبهه‌ها و افت تحصیلی در دروس دبیرستان، توانست دیپلم خود را بگیرد و در همان سال در دانشگاه سراسری پذیرفته شود. شهید انوری هیچ‌گاه از نبرد در راه اسلام و میهن اسلامی خسته نمی‌شد و با اینکه دچار مجروحیت شده بود باز هم به جبهه می‌رفت.
شهید انوری به رشته خود(مهندس عمران) علاقه‌مند بود و تقریباً یک ترم در دانشگاه درس خواند. او همواره سخنان یکی از دوستان شهیدش را تکرار می‌کرد و معتقد بود در شرایط کنونی انسان باید از دانشگاه جبهه فارغ التحصیل شود.
شهید انوری فرمانده دسته بود و به همراه همرزمانش پس از فتح فاو مسئول نگهداری خط اول دریاچه نمک بودند و در این هنگام هدف دو گلوله پی در پی خمپاره قرار گرفتند و شهید از ناحیه سر مجروح شد و پس از دو روز در اسفندماه 64 به شهادت رسید.
در فرازهایی از وصیت نامه شهید دانشجو «محمود رضا انوری» می‌خوانیم:
از شما اي پدر عزيز و مهربان که عمري مديون شما بودم حلاليت می‌طلبم. دشمنان اسلام و امام عزيز را، خوار گردانيد و خوشحال باشيد که مورد لطف خدا قرارگرفته‌اید و لياقت اين را داشته‌اید که از خانواده شهدا باشيد و خداوند فرزند شما را قبول کرده، مورد شفاعت نيز قرار خواهيد گرفت.
اي همه‌کسانی که اين نامه را می‌شنوید و يا می‌خوانید بدانيد که آگاهانه و از روي عقيده و مرام به اين راه قدم گذاشته‌ام خوشحال هستم که جان ناقابل خود را در راه حفظ اسلام و اعتلاي مذهب فدا کرده‌ام و اگر در طول زندگي کوتاه خود خدمتي به اسلام نکردم شايد که با ريختن خونم بتوانم خدمتي به اسلام کنم و چون خود را شيعه علي و حسن و حسين می‌دانم.
خدايا! تو بافضل خودت تاکنون با اين بنده روسياه رفتار کرده‌ای و به فضل تو بود که لايق اين شديم که در جمع بندگان مخلص تو حضور يابيم، بار خدايا دوباره بافضل خودت با من رفتار کن و مرا آن‌چنان کن که لياقت شهادت داشته باشم و شهيد راه اسلام شوم.