واقعیت های فوتبال ایران در لیگ قهرمانان آسیا (نکته ورزشی)
سرویس ورزشی-
مسابقات فوتبال جام باشگاه‌های آسیا از سه‌شنبه این هفته آغاز می‌شود. با پیروزی‌ای که هفته گذشته تیم نفت تهران بر حریف قطری به دست آورد، امسال نیز فوتبال ما با 4 نماینده در این رقابت‌ها حضور خواهد داشت. پرسپولیس تهران، فولاد اهواز، تراکتورسازی تبریز و نفت تهران، نمایندگان فوتبال ما در مسابقات امسال هستند که امیدواریم هر یک از این تیم‌ها به سهم خود با ارائه بازیهای هرچه بهتر نماینده شایسته‌ای برای فوتبال ایران باشند. می‌دانیم که مثل تیم ملی، نمایندگان باشگاهی ما نیز سال‌ها در سطح قاره بزرگ توفیقی نداشته‌اند و بعد از سال 71 (1992م) که تیم پاس قهرمان باشگاه‌های آسیا شد تا به امروز که 23 سال از آن تاریخ می‌گذرد، مقام قهرمانی برای فوتبال ما تکرار نشده است.
با این حال تقریبا در هر دوره نمایندگان فوتبال ما در جام باشگاه‌های آسیا، تلاش خود را کرده و ارائه‌گر بازیهای خوب و قابل قبولی هم بوده‌اند. سپاهان در سال 86، ذوب‌آهن در سال 89 و...که به فینال رسیدند بالاخره استقلال تهران که دو دوره پیش تا یک‌قدمی فینال این مسابقات هم پیش رفت، نمونه‌هایی است برای اثبات حرف ما. بدون شک در بررسی چرایی عدم تکرار قهرمانی و توفیق مورد انتظار فوتبال ما در رقابت با باشگاه‌های آسیایی، باید عوامل متعدد و گوناگونی را در نظر داشت، همان عوامل و دلایلی که در ناکامی کلیت فوتبال ایران و تیم ملی طی این سال‌ها تاثیرگذار بوده‌اند. بنابراین کمال بی‌انصافی است که تمام دلایل عدم توفیق را ناشیانه یا مغرضانه به حساب یک عامل آن هم مثلا مربیان وطنی بگذاریم چنان که بعضی‌ها این کار را می‌کنند. کسانی که یا بی‌اطلاع از چند و چون تحلیل و روش تحقیق بر صندلی نقد و تحلیل و کارشناسی می‌نشینند! و یا هدفمند و با غرض با تحلیل‌های انحرافی وغیرعلمی و تک‌عاملی خود، سعی می‌کنند اجازه ندهند مسائل و مشکلات فوتبال ایران و موانع پیشرفت آن ارزیابی و تحلیل شود، ریشه درد کشف و برای درمان آن اقدام لازم و به موقع صورت بگیرد. افراد و جریاناتی که سرویس ورزشی کیهان بارها و بارها درباره نقش مخرب آنها و تاثیری که در عدم پیشرفت فوتبال دارند، هشدار و تذکر داده است. در بررسی مسائل فوتبال، مثل هر حوزه دیگری باید از نگاه تک‌عاملی پرهیز کنیم، از حب و بغض‌ها و احساسات و عواطف در ارزیابی و قضاوت‌های خود بپرهیزیم و با در نظر داشتن مجموعه عوامل مادی، غیرمادی، فنی و مدیریتی و ساختاری، و بالاخره مقدم داشتن عوامل اصلی- و نه فرعی- به ریشه مسائل نزدیک شویم، عواملی که در یک بررسی دقیق و کارشناسانه، جملگی از ساختار فنی و مدیریتی ناکارآمد فوتبال از سویی و حاکمیت اخلاق و فرهنگ نامناسب و مناسبات غلط و منفعت‌جویانه و.. در فوتبال ما حکایت می‌کند. این است که می‌گوئیم این اشتباه بزرگ و جفای آشکاری است که بدون توجه به همه این عوامل، علت‌العلل همه ناکامی‌های فوتبال ایران را بویژه در سطح باشگاهی آن طور که بعضی جریانات مغرض و مخرب می‌خواهند، به گردن مربیان ایرانی بیندازیم، انگار که باشگاه‌های ما طی این سال‌ها با مربیان خارجی موفقیت‌های بزرگ و قهرمانی‌های پیاپی کسب کرده‌اند!
عرض ما این است که در بررسی وضعیت فوتبال باید فراتر از این تحلیل‌های دم‌دستی که عرض کردیم یا از سر نابلدی و ظاهربینی است یا از غرض و مرض جریانات مخرب فوتبال ناشی می‌شود، به مسائل اصلی و نه فرعی، و به علت‌ها و نه معلول‌ها و... توجه داشته باشیم و بپردازیم و... که البته اینجا، جای پرداختن بیشتر به این موضوع نیست و مجال جداگانه و فرصت مفصل‌تر می‌طلبد. اینجا فقط می‌خواهیم با توجه به شروع جام باشگاه‌های آسیا، اولا: امیدوار باشیم که تیم‌ها و نمایندگان فوتبال ما در این مسابقات سربلند و توانمند ظاهر شوند، علی‌رغم همه مشکلاتی که هر یک با آن درگیر هستند. مشکلاتی که اکثر رقیبان آنها، با آن بیگانه هستند و از امکانات و شرایط لازم برای حضور در مسابقات به بهترین وجه بهره‌مند هستند و... ثانیا به سهم خود از علاقه‌مندان فوتبال و این تیم‌ها بخواهیم توقعات و انتظارات خود را از نمایندگان فوتبال ایران در جام باشگاه‌های آسیا، با واقعیات تطبیق دهند و از تیم‌های خود در وهله اول بازی خوب و با کیفیت و در شأن فوتبال ایران، توقع داشته باشند و... ثالثا بار دیگر از مسئولان فوتبال و بويژه سکانداران ورزش کشور بخواهیم برای حل مسائل و مشکلات فوتبال و برطرف کردن موانع پیش‌پای آن، که امروز دیگر شناسایی شده و کاملا قابل تشخیص هستند و... تا بیش از این دیر نشده، دست به کار شده و اقدام قاطعانه و مدبرانه صورت دهند.
مسابقات فوتبال جام باشگاه‌های آسیا از سه‌شنبه این هفته آغاز می‌شود. با پیروزی‌ای که هفته گذشته تیم نفت تهران بر حریف قطری به دست آورد، امسال نیز فوتبال ما با 4 نماینده در این رقابت‌ها حضور خواهد داشت. پرسپولیس تهران، فولاد اهواز، تراکتورسازی تبریز و نفت تهران، نمایندگان فوتبال ما در مسابقات امسال هستند که امیدواریم هر یک از این تیم‌ها به سهم خود با ارائه بازیهای هرچه بهتر نماینده شایسته‌ای برای فوتبال ایران باشند. می‌دانیم که مثل تیم ملی، نمایندگان باشگاهی ما نیز سال‌ها در سطح قاره بزرگ توفیقی نداشته‌اند و بعد از سال 71 (1992م) که تیم پاس قهرمان باشگاه‌های آسیا شد تا به امروز که 23 سال از آن تاریخ می‌گذرد، مقام قهرمانی برای فوتبال ما تکرار نشده است.
با این حال تقریبا در هر دوره نمایندگان فوتبال ما در جام باشگاه‌های آسیا، تلاش خود را کرده و ارائه‌گر بازیهای خوب و قابل قبولی هم بوده‌اند. سپاهان در سال 86، ذوب‌آهن در سال 89 و...که به فینال رسیدند بالاخره استقلال تهران که دو دوره پیش تا یک‌قدمی فینال این مسابقات هم پیش رفت، نمونه‌هایی است برای اثبات حرف ما. بدون شک در بررسی چرایی عدم تکرار قهرمانی و توفیق مورد انتظار فوتبال ما در رقابت با باشگاه‌های آسیایی، باید عوامل متعدد و گوناگونی را در نظر داشت، همان عوامل و دلایلی که در ناکامی کلیت فوتبال ایران و تیم ملی طی این سال‌ها تاثیرگذار بوده‌اند. بنابراین کمال بی‌انصافی است که تمام دلایل عدم توفیق را ناشیانه یا مغرضانه به حساب یک عامل آن هم مثلا مربیان وطنی بگذاریم چنان که بعضی‌ها این کار را می‌کنند. کسانی که یا بی‌اطلاع از چند و چون تحلیل و روش تحقیق بر صندلی نقد و تحلیل و کارشناسی می‌نشینند! و یا هدفمند و با غرض با تحلیل‌های انحرافی وغیرعلمی و تک‌عاملی خود، سعی می‌کنند اجازه ندهند مسائل و مشکلات فوتبال ایران و موانع پیشرفت آن ارزیابی و تحلیل شود، ریشه درد کشف و برای درمان آن اقدام لازم و به موقع صورت بگیرد. افراد و جریاناتی که سرویس ورزشی کیهان بارها و بارها درباره نقش مخرب آنها و تاثیری که در عدم پیشرفت فوتبال دارند، هشدار و تذکر داده است. در بررسی مسائل فوتبال، مثل هر حوزه دیگری باید از نگاه تک‌عاملی پرهیز کنیم، از حب و بغض‌ها و احساسات و عواطف در ارزیابی و قضاوت‌های خود بپرهیزیم و با در نظر داشتن مجموعه عوامل مادی، غیرمادی، فنی و مدیریتی و ساختاری، و بالاخره مقدم داشتن عوامل اصلی- و نه فرعی- به ریشه مسائل نزدیک شویم، عواملی که در یک بررسی دقیق و کارشناسانه، جملگی از ساختار فنی و مدیریتی ناکارآمد فوتبال از سویی و حاکمیت اخلاق و فرهنگ نامناسب و مناسبات غلط و منفعت‌جویانه و.. در فوتبال ما حکایت می‌کند. این است که می‌گوئیم این اشتباه بزرگ و جفای آشکاری است که بدون توجه به همه این عوامل، علت‌العلل همه ناکامی‌های فوتبال ایران را بویژه در سطح باشگاهی آن طور که بعضی جریانات مغرض و مخرب می‌خواهند، به گردن مربیان ایرانی بیندازیم، انگار که باشگاه‌های ما طی این سال‌ها با مربیان خارجی موفقیت‌های بزرگ و قهرمانی‌های پیاپی کسب کرده‌اند!
عرض ما این است که در بررسی وضعیت فوتبال باید فراتر از این تحلیل‌های دم‌دستی که عرض کردیم یا از سر نابلدی و ظاهربینی است یا از غرض و مرض جریانات مخرب فوتبال ناشی می‌شود، به مسائل اصلی و نه فرعی، و به علت‌ها و نه معلول‌ها و... توجه داشته باشیم و بپردازیم و... که البته اینجا، جای پرداختن بیشتر به این موضوع نیست و مجال جداگانه و فرصت مفصل‌تر می‌طلبد. اینجا فقط می‌خواهیم با توجه به شروع جام باشگاه‌های آسیا، اولا: امیدوار باشیم که تیم‌ها و نمایندگان فوتبال ما در این مسابقات سربلند و توانمند ظاهر شوند، علی‌رغم همه مشکلاتی که هر یک با آن درگیر هستند. مشکلاتی که اکثر رقیبان آنها، با آن بیگانه هستند و از امکانات و شرایط لازم برای حضور در مسابقات به بهترین وجه بهره‌مند هستند و... ثانیا به سهم خود از علاقه‌مندان فوتبال و این تیم‌ها بخواهیم توقعات و انتظارات خود را از نمایندگان فوتبال ایران در جام باشگاه‌های آسیا، با واقعیات تطبیق دهند و از تیم‌های خود در وهله اول بازی خوب و با کیفیت و در شأن فوتبال ایران، توقع داشته باشند و... ثالثا بار دیگر از مسئولان فوتبال و بويژه سکانداران ورزش کشور بخواهیم برای حل مسائل و مشکلات فوتبال و برطرف کردن موانع پیش‌پای آن، که امروز دیگر شناسایی شده و کاملا قابل تشخیص هستند و... تا بیش از این دیر نشده، دست به کار شده و اقدام قاطعانه و مدبرانه صورت دهند.