سرویس ورزشی-

در آستانه آغاز مأموریت تیم ملی ایران در جام ملت‌های 2015 آسیا، شبکه SBS استرالیا گفت‌وگویی اختصاصی با کارلوس کی‌روش انجام داده است و در آن نظر سرمربی پرتغالی تیم ملی را درباره مسائلی همچون شانس قهرمانی در استرالیا، تغییر تاکتیک‌های تیم در این رقابت‌ها در قیاس با جام جهانی 2014 و همچنین روند آماده‌سازی برای حضور در جام ملت‌های آسیا جویا شده است که گزیده‌ای از این گفت‌وگو در ادامه می‌آید:
*انتظار مردم ایران برای کسب عنوان قهرمانی در جام ملت‌های آسیا سبب شده که روزبه‌روز بازیکنان احساس کنند پیراهن‌شان سنگین‌تر، می‌شود. امروز این پیراهن پنج کیلوست، فردا 10 کیلو، روز دیگر 15 کیلو و امروز هم سنگین‌تر اما ما به این موضوع افتخار می‌کنیم و برای‌مان حضور در اینجا به همراه بازی در این رقابت‌ها در کشوری مانند استرالیا، مایه مباهات است و عالی می‌شود اگر ما موفق شویم به هدف خود برسیم.
* انتظار من پس از جام جهانی ساختن تیمی خوب و رقابت‌طلب بود، تیمی آماده و با ثبات برای حضور در جام ملت‌های آسیا، هرچند موانعی همچون تحریم‌های بین‌المللی یکسری مشکلات را برای برنامه‌های ما ایجاد کرد و این شرایط برای تیمی که دارد نتیجه می‌گیرد و در رنکینگ تیم‌های آسیایی اول است، تأسف‌آور است. با این حال اینکه ما ایران را شانس اول قهرمانی بدانیم واقع‌بینانه و درست نیست، چون بهترین تیم‌های این تورنمنت هنوز ژاپن، کره جنوبی و استرالیا و کشورهای دیگر هستند.
تصمیم‌هایی که در بازی دوستانه با عراق اتخاذ شد در جهت فرصت دادن به برخی بازیکنان برای پوشیدن پیراهن تیم ملی قبل از یک بازی رسمی بود. من در این رقابت‌ها فقط نمی‌توانم روی 11، 12 بازیکن حساب کنم بلکه بازیکنان دیگری هم داریم که بااستعداد هستند اما به تجربه نیاز دارند، چون در تورنمنتی مانند جام ملت‌های آسیا کیفیت و تجربه حرف اول را می‌زند اما متأسفانه با توجه به کم بودن تعداد بازی‌های تدارکا‌تی‌مان بازی برابر عراق آخرین فرصتی بود که من برای میدان دادن به این بازیکنان داشتم تا آنها بتوانند حس پوشیدن پیراهن تیم ملی را درک کنند و خودشان را برای این بازی آماده و تمرکز کسب کنند. من فقط همین یک فرصت را داشتم و به همین دلیل تصمیم گرفتم نشان دهم که به آنها اعتماد دارم و آنها هم باید به خودشان اعتماد داشته باشند. خوشبختانه آنها هم با انگیزه و اشتیاق بازی کردند و این همان چیزی است که ما از آنها انتظار داریم.
* طرز تفکر ما در جام جهانی کاملاً درست بود. ما در جام جهانی برنامه خاص و ویژه‌ای برای ارائه بازی‌های منحصراً تدافعی نداشتیم. تیم در همان حال که برای دفاع کردن تمرین داده می‌شد برای حمله کردن هم برنامه داشت. اما مسئله این است، زمانی که در آن سوی میدان حریفی برابر شما قرار می‌گیرد که بیش از 60 درصد از زمان بازی صاحب توپ است شما هم باید ذهن خود را برای دفاع در 60 درصد از زمان بازی آماده کنید. سبک بازی شما براساس سبک بازی حریف تعیین می‌شود. اینجا در جام ملت‌های آسیا و بازی برابر بحرین هم همینطور است. اگر این تیم ما را مجبور به دفاع کند، ما باید بهترین دفاع ممکن را در دنیا به نمایش بگذاریم اما اگر ما صاحب توپ باشیم همان‌طور که در بازی با آرژانتین رخ داد، ما مدام دست به حمله خواهیم زد و آن وقت فقط یک هدف در سر خواهیم داشت، حمله برای گلزنی. این دقیقاً همان کاری بود که ما در جام جهانی برابر آرژانتین، نیجریه و بوسنی انجام دادیم. ما سخت تلاش می‌کنیم، توپ را تصاحب می‌کنیم و اگر هنوز بازی‌مان برابر آرژانتین را به یاد داشته باشید، آن بازی، بازی ما بود، چون بهترین موقعیت‌های گلزنی را داشتیم و متأسفانه داور با نادیده گرفتن آن پنالتی فرصت گلزنی را از ما گرفت. در این رقابت‌‌ها هم شرایط به همین صورت خواهد بود و تاکتیک‌های ما براساس شرایط خاصی است که بازی خواهد داشت. اگر بتوانیم حمله کنیم، حمله می‌کنیم و اگر باید دفاع کنیم، دفاع می‌کنیم. من می‌گویم همیشه باید با 14 نفر (11 بازیکن حاضر در زمین و سه بازیکن تعویضی) دفاع کنیم و با هشت، نه نفر حمله.