عراقچی: تشکیک غرب در حق غنی‌سازی ایران اعتباری ندارد
عضو ارشد تیم مذاکره کننده هستهای کشورمان در مقاله‌ای نوشت: حق استفاده صلح‌آمیز از انرژی هستهای، شامل حق غنی‌سازی، برای همه کشور‌ها از جمله جمهوری اسلامی ایران وجود دارد، چه غربیها آن را به رسمیت بشناسند، چه نشناسند.
سید عباس عراقچی معاون امور حقوقی و بین‌المللی وزارت امور خارجه و عضو ارشد تیم مذاکره کننده هستهای کشورمان در مقاله‌ای در هفته‌نامه مثلث به ابعاد حقوقی غنی‌سازی و حق استفاده صلح‌آمیز از انرژی هستهای پرداخته که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.
سید عباس عراقچی در این مقاله نوشت :حق برخورداری از انرژی صلح‌آمیز هستهای، از جمله همه اقتضائات آن مانند غنی‌سازی، در زمره حقوق ذاتی و غیرقابل تفکیک کشور‌ها می‌باشد که همچون استقلال و حاکمیت یک کشور، به رسمیت شناختن یا نشناختن آن توسط سایر کشور‌ها تغییری در ماهیت آن ایجاد نمی‌کند. این حق برای همه کشور‌ها وجود دارد، کسی نه می‌تواند آن را به آن‌ها اعطا نماید نه سلب نماید.
این مقاله می‌افزاید: اظهاراتی که گهگاه از سوی مقامات غربی بیان می‌شود و حاوی شک در «حق غنی‌سازی»، یا عدم به رسمیت شناختن آن است، یا عامدانه صرفا به حق استفاده صلح آمیز اشاره کرده و سعی دارند سایر حقوق مرتبط و لاینفک حق هستهای را نادیده بگیرند، سخنانی ناصحیح و در حقیقت یک مغلطه سیاسی بوده که از نظر حقوقی دارای حجیت و اعتبار نیست.
عراقچی می‌افزاید: به تعبیر دقیق مقام معظم رهبری «برخی دولتهای غربی حق استفاده ایران از انرژی هستهای را به رسمیت شناخته‌اند؛ به رسمیت شناختن این حق مسلم و قانونی، امتیازی ظاهری و پوچ و بی معناست چرا که این حق در معاهدات جهانی به رسمیت شناخته شده و برای استفاده از آن نیازی به اروپایی‌‌ها برای به رسمیت شناختن آن نداریم.»
در پایان این مقاله آمده است: بنابراین حق استفاده صلح‌آمیز از انرژی هستهای، شامل حق غنی‌سازی، برای همه کشور‌ها از جمله جمهوری اسلامی ایران وجود دارد چه غربیها آن را به رسمیت بشناسند، چه نشناسند. آنچه ما در طول چالش ده ساله هستهای، و از جمله در مذاکرات با 1+5 انتظار داشته و داریم نه شناسایی این حق، بلکه احترام به آن، عدم معارضه با آن و عدم وضع تحریم به خاطر آن می‌باشد، و این دقیقا همان چیزی است که در توافق ژنو در سوم آذر 1392 اتفاق افتاده است.
سید عباس عراقچی در این مقاله نوشت :حق برخورداری از انرژی صلح‌آمیز هستهای، از جمله همه اقتضائات آن مانند غنی‌سازی، در زمره حقوق ذاتی و غیرقابل تفکیک کشور‌ها می‌باشد که همچون استقلال و حاکمیت یک کشور، به رسمیت شناختن یا نشناختن آن توسط سایر کشور‌ها تغییری در ماهیت آن ایجاد نمی‌کند. این حق برای همه کشور‌ها وجود دارد، کسی نه می‌تواند آن را به آن‌ها اعطا نماید نه سلب نماید.
این مقاله می‌افزاید: اظهاراتی که گهگاه از سوی مقامات غربی بیان می‌شود و حاوی شک در «حق غنی‌سازی»، یا عدم به رسمیت شناختن آن است، یا عامدانه صرفا به حق استفاده صلح آمیز اشاره کرده و سعی دارند سایر حقوق مرتبط و لاینفک حق هستهای را نادیده بگیرند، سخنانی ناصحیح و در حقیقت یک مغلطه سیاسی بوده که از نظر حقوقی دارای حجیت و اعتبار نیست.
عراقچی می‌افزاید: به تعبیر دقیق مقام معظم رهبری «برخی دولتهای غربی حق استفاده ایران از انرژی هستهای را به رسمیت شناخته‌اند؛ به رسمیت شناختن این حق مسلم و قانونی، امتیازی ظاهری و پوچ و بی معناست چرا که این حق در معاهدات جهانی به رسمیت شناخته شده و برای استفاده از آن نیازی به اروپایی‌‌ها برای به رسمیت شناختن آن نداریم.»
در پایان این مقاله آمده است: بنابراین حق استفاده صلح‌آمیز از انرژی هستهای، شامل حق غنی‌سازی، برای همه کشور‌ها از جمله جمهوری اسلامی ایران وجود دارد چه غربیها آن را به رسمیت بشناسند، چه نشناسند. آنچه ما در طول چالش ده ساله هستهای، و از جمله در مذاکرات با 1+5 انتظار داشته و داریم نه شناسایی این حق، بلکه احترام به آن، عدم معارضه با آن و عدم وضع تحریم به خاطر آن می‌باشد، و این دقیقا همان چیزی است که در توافق ژنو در سوم آذر 1392 اتفاق افتاده است.