روزنامه اتریشی استاندارد در این زمینه نوشت: در این مذاکرات سخت و فشرده، واقعیت‌ها بر اوهام و توهمات غالب شد. اکنون مرحله سخت آغاز شده است. قبل از این مرحله، همه کارت‌ها از سوی طرفین روی میز گذاشته نشده بود اما هیأت‌های مذاکره کننده در وین 4، با خواسته‌های اصلی و حداکثری خود وارد مذاکرات شده بودند. مراحل بعدی مذاکرات نیز سخت و تعیین کننده خواهد بود. دور نهایی مذاکرات برای دستیابی به توافق جامع که قرار است در ماه جولای (تیر ماه) برگزار شود، می‌تواند به عنوان یک ماراتن مذاکراتی دیده شود.
این روزنامه از موضوعاتی همچون برنامه غنی‌سازی ایران در آینده، آینده راکتور آب سنگین اراک، مسئله توسعه و تحقیقات هسته‌ای و مدت زمان یک توافق جامع هسته‌ای و همچنین ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته‌ای ایران در گذشته، به عنوان مسائل سخت مذاکرات نام برد.
روزنامه آمریکایی وال‌استریت ژورنال نیز در گزارشی خاطرنشان کرد: مذاکرات برای توافق جامع هسته‌ای در وین به لحظه دشواری رسید. البته این روزهای سخت غیر منتظره نبود اما مقامات غربی از اینکه ایران مقاومت نشان داده سرخورده شده‌اند.
وال استریت ژورنال با بیان اینکه هنوز اختلافات فاحشی بین دو طرف وجود دارد می‌افزاید: پس از سه دور نخست مذاکرات در وین، نشانه‌هایی از پیشرفت واقعی در خصوص برخی از مسائل بروز یافت. از جمله این پیشرفت‌ها، آینده راکتور در دست طراحی آب سنگین ایران در اراک بود که غرب نگران آن است از این تأسیسات برای تولید پلوتونیوم کافی جهت ساخت بمب هسته‌ای استفاده شود. هم‌چنین در تعهد ایران در قبال آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای در رابطه با شفافیت بیشتر درباره فعالیت‌های هسته‌ای گذشته‌اش و نیز تعریف نوعی از نظارت بیشتر بر تأسیسات هسته‌ای ایران که ممکن است این کشور با آن موافقت کند، پیشرفتی ملاحظه می‌شد.
روزنامه آمریکایی تأکید کرد: با این حال، مجموعه‌ای از مسائل هم‌چنان حل نشده باقی ماند که از جمله می‌توان به مدت زمان تداوم محدودیت‌های ویژه علیه برنامه هسته‌ای ایران، زمان لغو تحریم‌ها، آینده تحقیقات هسته‌ای ایران و تلاش غرب برای محدود کردن برنامه موشک بالستیکی این کشور اشاره کرد. از همه مهم‌تر اینکه ایران در برابر خواسته اصلی غرب درباره کاستن از زیرساخت‌های هسته‌ای به ویژه برچیدن بیش از 19 هزار دستگاه سانتریفیوژ مقاومت کرده است.
سوزان مالونی تحلیلگر آمریکایی نیز در وبسایت اندیشکده بروکینگز نوشت: رابرت آینهورن از مقامات ارشد وزارت خارجه آمریکا که در حال حاضر عضو بروکینگز است، می‌گوید آرمان‌های اعلام شده از سوی تهران برای ادامه فعالیت‌های غنی‌سازی با توقعات مقامات آمریکا برای اعمال در توافقنامه جامع کاملاً مغایر است.
به نوشته مالونی، گرچه غنی‌سازی ممکن است مهم‌ترین مقوله مورد مناقشه باشد اما این مقوله تنها یکی از موارد مورد مناقشه است. راکتور آب سنگین اراک، تأسیسات زیرزمینی غنی‌سازی فردو، سؤالات بی‌پاسخ درباره ابعاد نظامی فعالیت‌های هسته‌ای ایران در گذشته و هزاران مسئله دیگر باید در مذاکرات سخت مربوط به جزئیات توافقنامه جامع حل و فصل شود. هماهنگ کردن چارچوبی ویژه و مسلسل برای مصالحه بر سر برنامه هسته‌ای مستلزم مبادله و داد و ستدی پر پیچ و خم و کاری بزرگ است.
از این رو پژوهشگر بروکینگز تأکید کرد: آرزوهای به باد رفته این ماه در حکم گوشزدی برای متوقف کردن اعلام پیروزی و تأکیدی مبنی بر خاتمه نیافتن روند ایجاد چارچوب محدودیت‌های هسته‌ای ایران است.
مالونی اذعان کرده است: سودی که از توافقنامه جامع عاید ایران می‌شود حتی از سود حاصل از شرایط معتدل توافقنامه موقت کمتر است. هیأت‌های تجاری خارجی راهی تهران شدند اما تا این زمان، آنهایی که از کاهش تحریم‌های منظور شده در توافقنامه موقت منتفع می‌شوند، تنها ساکن هتل‌ها هستند.(!)