عباس عبدی در مصاحبه با ضمیمه روزنامه اعتماد تصریح کرد: من بیش از شش ماه است که هیچ‌ گفت‌وگو و یادداشتی به نام خود منتشر نکرده‌ام دلیل آن نیز این بود که به این نتیجه رسیدم، نوشتن یا بیان برخی نکات موجب رنجش خاطر دوستان می‌شود لذا بهتر است مدتی سکوت کنم. بلکه حساسیت‌های آنان کمتر شود. الان هم هنوز تصمیم ندارم که به وضع گذشته برگردم.
عبدی درباره اینکه چرا با وجود به قدرت رسیدن روحانی هنوز گشایش سیاسی چشمگیری ایجاد نشده می‌گوید: آیا مسئولیت آن را باید متوجه دولت کرد؟ تا چه حد خواست رای‌دهندگان اولیه به روحانی تحقق این هدف بوده است؟ متاسفانه عده‌ای که رسانه دارند، گمان می‌کنند مردم همان چیزی را می‌خواهند که آنها بیان می‌کنند. مگر موتور رای دادن به روحانی از شمال تهران یا از طبقه متوسط رو به بالا شروع شد که وظیفه گشایش چشمگیر سیاسی را برای دولت تعریف کرده باشیم؟ حتی اگر این وظیفه و هدف بسیار مطلوب هم باشد.
وی همچنین درباره تخطئه احمدی‌نژاد و میراث وی، مجددا  اصلاح‌طلبان را مورد سرزنش قرار داد و با نابخرد خواندن آنها گفت: آنان که گمان می‌کردند آن دولت از لپ‌لپ بیرون آمده، به بیراهه رفتند. نه بیرون آمدنش از دل اصلاحات و نه تداومش در سال 88 و نه رفتارش در این هشت سال اتفاقی نبوده و موجب رفع مسئولیت از دیگران نمی‌شود. اگر دیگران (اصلاح‌طلبان)  که این همه ادعا دارند هیچ نقشی در این اتفاقات نداشتند، بهتر است همه ادعای خود را پس بگیرند و اقرار کنند که نیروهایی ضعیف و فاقد اثرگذاری هستند و اگر این ادعا را پس گرفتند، به تبعات آن نیز ملتزم باشند.
عبدی می‌گوید: رفتار غلط نیروهای اصلاح‌طلب و نابخردی آنان در سال‌های 84 و 88 و حتی پیش از آن، یعنی از سال 81 منشا این مشکلات بوده است. مساله مملکت احمدی‌نژاد‌ها نیستند، مساله مملکت اصلاح‌طلبان هستند که باید هشت سال بگذرد تا به اشتباه سال 84 اقرار کنند ولی هنوز هم نمی‌گویند که آن اشتباه راهبردی بود یا تاکتیکی؟ و باید چهار سال دیگر هم درباره اشتباهات 88 سخن بگویند و هشت سال دیگر هم درباره اشتباه سال 92!  و معلوم نیست که چگونه می‌توان با این اشتباهات سخن از تجربه احمدی‌نژاد زد؟