کارگردان فیلم «چ» که در مراسم بزرگداشتش در موسسه همشهری سخن می گفت، خطاب به  عباس کیارستمی مشق شب گفت: «عده‌ای می‌توانند 1000 کیلومتر جنگ را نبینند و دنبال دفترچه مشق‌شان بروند.»
او همچنین خطاب به رسانه‌های اصلاح‌طلب گفت: مرا بزنید و تحقیر کنید اما باید بفهمید قلمتان تحریکم نمی‌کند. طوری بنویسید که من بفهمم قلمتان من را تحقیر نکرده است. اگر من را تحقیر کنید به خودتان منتقل می‌شود. همان طور که اگر من را تشویق کنید به خودتان برمی‌گردد.
وی همچنین با ارجاع به سخنان رئیس سازمان سینمایی دولت که سخن منتقدان جشنواره فجر را ضدانقلابی دانسته بود اظهار داشت: وقتی به آدم ضربه می‌زنند، از یک جایی به بعد کرخت می‌شود. من معتقدم سینمای فجر، سینمای فجر انقلاب نیست. حالا اسم من ضد انقلاب شود یا هرچیز دیگر مهم نیست. سینمای ایران به سمت مرده شدن پیش می‌رود. شب گذشته برای دیدن تستی از فیلمم به سینمایی رفتم و اصلا مخاطبی ندیدم؛ چه کسی باعث ایجاد این شرایط شده است؟ بخشی از این جریان به دلیل سینمای جشنواره‌ای است که هنوز مبلغانی دارد.
کارگردان فیلم «چ» همچنین به مراسم اسکار پرداخت و گفت: چند روز پیش دو فیلم از اسکار را دیدم که نام یکی «جاذبه» و دیگری«12 سال بردگی» بود. فیلم 12 سال بردگی فیلم شاخصی نبود و حتی صدها بار به آن پرداخته شده اما بهترین فیلم جشنواره می‌شود. واضح است که به چه دلایلی که مربوط به خود فیلم نیست. چرا نگاه آنها این گونه است و مسئولان ما ابا دارند وارد این مباحث شوند؟
حاتمی‌کیا افزود: غرق شدن در عالم سینما شامل دوستان مطبوعاتی اینجا هم می‌شود که قبلاً لهجه بچه مسلمانی داشته‌اند و الان لهجه بسیاری از دوستان در اینجا بچه مسلمانی نیست. امسال فیلم‌های بسیاری در جشنواره ساخته شده اما چه میزان از آن مربوط به جمهوری اسلامی است؟ چه میزان مربوط به این می‌شود که الان مقابل آمریکا یک حالت تحقیرآمیز داریم و نگران شده‌ایم؟ چقدر سخت است برای دولت و آقای ظریف با آن مشخصات، چه باید بکند. احوال ما تحقیر شده است و مثل کسانی است که گرفتار شده‌اند و دستشان را بسته‌اند.
وی با اشاره به اینکه سینمای ما  از دغدغه‌هایمان صحبت نمی‌کند، افزود: سینمای ما این چیزها را نمی‌گوید و اصلاً این مسائل مطرح نمی‌شود و ما داریم به جهان می‌گوییم که دروغگو هستیم. ما به سینما می‌گوییم اسم ما حسین، علی و نقی است ولی مثل آنها رفتار نمی‌کنیم و هیچ نسبتی با آنها نداریم. متأسفانه موسسه همشهری به بخشی از جریان بها داده است و متوجه نبودیم که زیر پایمان را خالی می‌کنیم. امکان اینکه دوباره اتفاقی در کشور بیفتد وجود دارد ولی در آن زمان چه کسی روبروی این اتفاقات می‌ایستد؟ ما چطور بچه‌هایمان را تربیت می‌کنیم؟ من در سینما این را نمی‌بینیم و وقتی نبینم سینما برای من جای غریبی است و در حال افتادن در اقلیت محض هستیم.
کارگردان فیلم «چ» خاطرنشان کرد: همچنان مصرم که جشنواره‌های ما قرار بود فجر انقلاب را مطرح کنند. کجاست این نوع سینما؟ این سینمای جشنواره‌ای بلای جان ما شده است. کاش راه ما به دنیا قطع می‌شد تا به فکر خودمان باشیم. وقتی «شیار 143» دیده نمی‌شود به این دلیل است که مسئله عده‌ای نیست. در حالی که مردم در اکران‌ها حضور داشتند و با شدت با «شیار 143» ارتباط برقرار کردند.
حاتمی‌کیا ادامه داد: «بین آنچه که مردم می‌خواهند و آنچه بچه‌های سینما می‌گویند فاصله است. سینما برای من بت نیست. فرش قرمز برای ما مسیر خون است. ما با چیزهایی عجین بودیم که نمی‌توانیم از آن دست بکشیم. کجاست قلم‌هایی که با قدرت پای این بحث‌ها بایستد. زمان زیادی است که مجله و روزنامه نمی‌خوانم چون احوالشان با من یکی نیست. اگر دیر اقدام کنیم و توجه‌ای نداشته باشیم اوضاع بدتر می‌شود. اوایل انقلاب فیلم‌های خانواده‌ای داشتیم و مسئله جامعه در آن بود اما الان کاملا پاکسازی شده است.»
این کارگردان اضافه کرد: «استاد اعظم این جنس نگاه آقای کیارستمی است و تأسی از این نوع نگاه تا دلتان بخواهد وجود دارد و عده‌ای می‌توانند در آن واحد کشوری که 1200 کیلومتر در آن جنگ می‌شود را نبینند و دنبال دفترچه‌ مشقشان بروند.»