شهید «موسی سپونی»  سال 1341 در تهران به‌ دنیا آمد. با شروع جنگ تحمیلی به مدت 3 ماه در خدمت گروه جنگ‌های نامنظم شهید «دکتر چمران» بود و پس از آن خود را برای خدمت سربازی معرفی کرد و بعد از آن به‌طور داوطلبانه در گروه جانبازان حوزه سید‌الشهدا ثبت‌نام کرد. او به مدت 11ماه در جبهه سردشت با ضد انقلابیون کومله‌، دمکرات و منافقین به مبارزه پرداخت و سرانجام در تاریخ 5/11/62 در پاکسازی راه سردشت مهاباد به شهادت رسید و از جهان فانی به امید سعادت اخروی چشم فرو بست. فرازی از وصيت‌نامه شهید: به نام او كه همه چيزم اوست و به نام او كه زندگى‌ام در جهت اوست و شدنم در جهت اوست و معشوق ‌و معبود و مرادم اوست و در اينجاست كه مى‌گوئيم «شهادت سرآغاز پايندگى است». «نترسم ز مرگى كه خود زندگيست»، خدا را شكر مى‌كنم كه سال‌های عمرم را تا فرا رسيدن يوم‌الله قرار داده. اكنون يوم‌‌الله ديگرى است كه پيرو يوم‌‌الله حسين(ع) مى‌باشد. در آن روز نداى «هل‌ من ناصر ينصرنى» سر داد. اينك ما مى‌گوئيم حسين جان اگر در آن فضاى داغ خونين كسى به فريادت نرسيد و نداى تو را لبيك نگفت، ما پيروانت در فضاى گرم و خونين ايران زمين دست مردانگى مشت كرده و به نداى غريبى و تنهايي‌ات لبيك مى‌گوئيم. اميد است مسير مرا تمام اقوام و دوستان طى نمايند و پشتيبان انقلاب و رهبر باشند.