شهید «مهدی خندان» در سال 1341 روز عاشورای حسینی در خانواده‌ای مذهبی در لواسان به دنیا آمد. او به مدت 6 ماه داوطلبانه در جبهه‌های غرب کشور بود و پس از چندی به عضویت سپاه  درآمد و مدت 4 ماه به عنوان محافظ بیت حضرت امام خمینی(ره) به خدمت مشغول شد. او از بسیجی عادی به فرماندهی گردان و پس از آن به جانشینی تیپ ارتقاء یافت. در کردستان چنان رشادت و شهامتی از خود نشان داد که لقب«شیر کوهستان» را بر او نهادند به طوری که ضدانقلاب در کردستان برای سرش جایزه تعیین کرد. شهید خندان فرمانده تیپ یک لشکر 27 محمدرسول‌الله (ص)، در طول حضور در جنگ تحمیلی بارها زخمی شد اما هیچگاه مجروحیت او را از حضور در جبهه‌ها باز نداشت و سرانجام در روز 28 آذرماه 1362 برابر با اربعین حسینی(ع)، در مرحله سوم عملیات «والفجر4» در ارتفاعات«کانیمانگا» هنگام عبور از میدان مین بطور حماسی مورد تیربار دشمن قرار گرفت و به فیض شهادت نائل شد. مادر مهدى مى‏گوید:..... یک شب مهدى به خانه آمد و با خوشحالى و شور و شعف عجیبى به من گفت: ننه، دیشب که بچه‏ها داشتند کشیک مى‏دادند، حضرت امام وارد حیاط منزل شد تا قدم بزند، بعد رفت سر وقت یکى از بچه‏ها و به او گفت: پسرم، مى‏شود اسلحه‏ات را به من بدهى تا به جاى تو نگهبانى بدهم؟
آن بنده خدا، تفنگ خودش را با احترام به امام داد. امام هم عباى خودش را داد دست آن برادر و بعد، دو ساعت تفنگ به دوش، به جاى او پاسدارى داد. بعد که نوبت کشیک آن بنده خدا داشت تمام مى‏شد، امام تفنگ را به او پس داد و عبایش را گرفت.