امام علی(ع): «در شگفتم از اینکه می‌بینم مردم، شب‌هنگام که برای آنان غذا برده می‌شود، خود را به زحمت می‌اندازند و چراغی روشن می‌کنند تا ببینند چه چیزی در شکم خود می‌ریزند؛ اما به هنگام تغذیه روح، چراغ عقل را با شعاع علم روشن نمی‌کنند تا از آثار منفی ناآگاهی و ثمراتی که در اعتقادات و اعمالشان وجود دارد، در امان بمانند.»
شرح نهج‌البلاغه ابن ابی‌الحدید؛ ج 20، ص 261