عبدی: اصلاح‌طلبان در ماجرای سوریه کنار عربستان قرار گرفتند!(خبر ویژه)
عباس عبدی خطاب به اصلاح‌طلبان میگوید: از گرفتن مجوزها خوشحال نباشید زیرا اگر به شیوه گذشته عمل کنید این مجوزها کاغذ پاره‌ای بیش نیستند.
به گزارش مشرق شرایط خاص جریان اصلاح‌طلب برای بازگشت با سرعت هرچه تمام‌تر به فضای سیاسی کشور، تئوریسین‌های این جریان را واداشته تا در برخی از سیاست‌های افراط‌گونه‌ای که حال به یک عادت و رفتار سیاسی در این جناح بدل شده است، تجدیدنظر کنند و با ایجاد تبصره در این رفتارها حتی به صورت مصلحتی و مقطعی این منش سیاسی را تغییر دهند.
اصلاح‌طلبان که همواره با سیاست «افراط کن و دیگران را افراطی بخوان» در فضای سیاسی فعالیت می‌کنند، حال دچار عادتی شده‌اند که این جریان سیاسی را به محاق برده است. خوراکی که به هر جهت شوری آن به مذاق افکار عمومی خوش نمی‌آید و پس زدن این مسئله در ادامه به پس زدن جریان اصلاحات منجر می‌شود.
عباس عبدی، یکی از افرادی است که به راهبرد و رفتاری که در جناح اصلاحات رسوخ کرده اعتراض دارد. وی در سرمقاله هفته‌نامه صدا تاکید می‌کند: «یکی از بدترین ویژگی‌ها که موجب رکود فکری در میان اصلاح‌طلبان شده است،حب و بغض افراطی شکل گرفته میان آنان است. وقتی نسبت به یک چیز بغض یا حب پیدا کنیم چشم و گوشمان درباره فهم آن بسته می‌شود و قادر به درک واقعیت آن‌چیز نخواهیم بود، اینکه آنان با یک چیز، بد یا خوب باشند و در نتیجه هر پدیده‌ای را حول محور بد و یا خوب بودن با آن تحلیل کنند، نتیجه‌ای جز جمود فکری و تحلیلی ندارد.»
عبدی در ادامه به موضع حب و بغضی اصلاح‌طلبان در ماجرای سوریه که آنها را در جبهه تروریست‌ها و حکومت‌های دیکتاتوری و مرتجع عربی منطقه قرار داد اشاره و بیان می‌کند: «یک نمونه کوچک آن تحلیلی است که بسیاری از اصلاح‌طلبان پس از حوادث سوریه نسبت به مسایل این کشور و مواضع ایران در آنجا داشتند و بدون در نظر گرفتن واقعیت‌های سوریه و نیز منافع ملی کشور، در کنار عربستان و ترکیه قرار گرفتند، بدون آنکه نقدی جدی بر آن رفتارها داشته باشند، در حالی که اکنون چیز دیگری را می‌گویند.»
وی در ادامه بیان می‌کند: «حب و بغض نسبت به دیگران موجب شده که قدرت تحلیل از میان برود و به جای آن رفتار و تحلیل متوهمانه جانشین شود. بغض موجب شده که هیچ نقطه مثبت و مفیدی در طرف مغضوب دیده نشود، ضرر این دیده نشدن بیش از همه متوجه ناظر می‌شود که خود را از فهم واقعیت مغضوب محروم کرده است. حب بیش از حد موجب می‌شود که نقاط منفی و نادرست افراد محبوب دیده نشود و دود این اشتباه نیز به چشم خودمان خواهد رفت. و بدتر از همه آن فرد محبوب متضرر می‌شود که کسی ایراداتش را به او گوشزد نمی‌کند و حتی بدترین رفتارها را که انجام می‌دهد، با تشویق و به‌به و هورا کشیدن دیگران مواجه می‌شود!»
عبدی در بخش دیگری از سخنان خود میگوید: «نادیده گرفتن بدیهیات اخلاق سیاسی مشکل دیگر ماست که، نمونه‌اش تبعیت از معیار دوگانه است. اگر یک رفتار نادرست را در طرف مقابل ببینیم با شدت هر چه بیشتر آن را محکوم و برجسته می‌کنیم ولی وقتی به افراد این طرف می‌رسیم، بنابر مصلحت سکوت کرده و به قول معروف زیر سبیلی رد و حتی بدتر از آن توجیه می‌کنیم. یکی از مصادیق این بداخلاقی، تبعیت از منطقی است که آن را در حرف محکوم می‌کنیم ولی در عمل خودمان به آن عمل می‌کنیم.»
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در پایان خطاب به اصلاح‌طلبان به کنایه میگوید که از گرفتن مجوزها خوشحال نباشید زیرا اگر به شیوه گذشته عمل کنند این مجوزها کاغذ پاره‌ای بیش نیستند. وی در این زمینه میگوید: «اگر به این نکات توجه کنیم، آنگاه راه برای بحث و گفتگو درباره رسیدن به راهبرد سیاسی متناسب به شرایط فراهم می‌شود. راهبردی که براساس آن می‌توان از مجوزها به عنوان متمم حضور حقیقی استفاده کرد در غیر این صورت این مجوزها کاغذ پاره‌ای بیش نخواهد بود.»