kayhan.ir

کد خبر: ۲۸۶۸۹
تاریخ انتشار : ۱۴ آبان ۱۳۹۳ - ۲۲:۰۷

مشکل از مکان و میانجی بود یا زبان‌نفهمی آمریکا؟!(خبر ویژه)

روزنامه شرق از قول معاون حقوقی و پارلمانی وزارت ارشاد مدعی شد مذاکره در عمان متفاوت از وین و ژنو و نیویورک است چرا که عمان میانجی است!


حسین نوش‌آبادی که از سال 88 تا91 سفیر ایران در عمان بوده است، در مصاحبه‌ای با شرق با عنوان «چرا مذاکره در عمان متفاوت از قبل است؟» گفته است: الان که آمریکایی‌ها به حسن نیت ایران پی برده‌اند، مسقط برای مذاکره مورد توافق قرار گرفت و مذاکرات در عمان می‌تواند به باز شدن برخی گره‌ها کمک کند. به نظر من این دور از مذاکرات می‌تواند با دورهای قبلی متفاوت باشد؛ چرا که سلطان‌نشین عمان به رفع تنش‌ها میان ایران و غرب به خصوص آمریکا علاقه‌مند است. آنها بسیاری از اوقات، مشاوره‌های خوبی هم به ایران و هم به طرف آمریکایی داده‌اند و در کل نقششان همیشه مثبت بوده است.
معاون وزیر ارشاد ادامه می‌دهد: عمانی‌ها رابطه خوبی با غرب و آمریکا دارند. آنها علاوه بر رابطه خوب با ایران، به تهران اعتماد دارند.
نوش‌آبادی در پاسخ این سوال که «میانجیگری‌ عمانی‌ها در بحث‌های گوناگون می‌تواند به میانجیگری در رابطه مستقیم بین ایران و آمریکا منجر شود؟» می‌گوید: آنها همیشه در دیدارهایی که با مقامات ایرانی داشتند، توصیه می‌کردند که با آمریکا به طور مستقیم حرف بزنید. به هر حال اینکه عمانی‌ها شروع‌کننده یک حرکت روبه‌ جلو و مثبت باشند، اتفاق دور از ذهنی نیست و این اقدام می‌تواند مقدمه‌ای برای پیگیری تلاش‌هایشان به منظور ایجاد رابطه عادلانه ایران و آمریکا باشد.
نوش‌آبادی افزود: ایران هم همواره اعلام کرده است اگر روزی آمریکا به حقوق، حق حاکمیتی و در مجموع نظام ما احترام بگذارد، حاضر به برقراری رابطه است؛ چرا که تا ابد نمی‌شود این رابطه قطع باشد، ضمن اینکه تنها کشوری که از نظر ایران مشروعیت ندارد و نمی‌توان با آن رابطه برقرار کرد، رژیم صهیونیستی است، اما با حفظ احترام متقابل، می‌توان با همه کشورها رابطه داشت.
این اظهارات در حالی است که وزیر خارجه و معاونان وی طی یک سال اخیر بیش از 8 بار با طرف آمریکایی در حضور دلال و محللی(!) به نام کاترین اشتون مذاکره کرده‌اند اما این مذاکرات جز بر گستاخی، طلبکاری و عهدشکنی آمریکا اضافه نکرده و سوال این است که اگر قرار بود بر اساس ادعای آقای نوش‌آبادی، عمان میانجی باشد پس آن 8 دور مذاکرات- به تعبیر جان کری فیس تو فیس و مستقیم و رو در رو- برای چه بود یا کدام عایدی را داشت و آیا گره و بن‌بست این مذاکرات به خاطر «مکان» و «میانجی» است یا اینکه ریشه در اخلاق استکباری و زورگو و زیاده‌خواه آمریکا دارد و اگر مشکل این دومی است، جابه‌جایی مکان مذاکره مثلا از وین و ژنو و نیویورک به مسقط کدام گره را باز می‌کند؟ در عین حال قرار است در مذاکرات مسقط سرکار خانم اشتون نیز همان حضور تشریفاتی را داشته باشد.
اما درباره بند آخر سخنان معاون وزیر ارشاد -که خارج از صلاحیت حقوقی وی نیز هست- باید گفت «اگر» نهفته در اظهارات وی اگر بزرگی است که هرگز فراهم نشده و به همین دلیل نیز رهبر معظم انقلاب چهارشنبه 22 مرداد در دیدار وزیر خارجه و مسئولان نمایندگی‌های جمهوری اسلامی در سراسر جهان، درباره تعامل با کشورها فرمودند «در این میان 2 استثنا وجود دارد؛ رژیم صهیونیستی و آمریکا... رابطه با آمریکا و مذاکره با این کشور به جز در موارد خاصی برای جمهوری اسلامی نه تنها هیچ نفعی ندارد بلکه ضرر هم دارد و کدام عاقلی است که دنبال کار بی‌منفعت برود؟! عده‌ای اینجور وانمود می‌کردند که اگر با آمریکایی‌ها دور میز مذاکره بنشینیم بسیاری از مشکلات حل می‌شود، البته ما می‌دانستیم اینجور نیست اما قضایای یک سال اخیر برای چندمین بار این واقعیت را اثبات کرد. در گذشته میان مسئولان ما و مسئولان آمریکا هیچ ارتباطی نبود اما در یک سال اخیر به خاطر مسائل حساس هسته‌ای و تجربه‌ای که مطرح شد انجام بشود، بنا شد مسئولان تا سطح وزارت خارجه تماس‌ها، نشست‌ها و مذاکراتی داشته باشند اما از این ارتباطات نه تنها فایده‌ای عاید نشد بلکه لحن آمریکایی‌ها تندتر و اهانت‌آمیزتر شد و توقعات طلبکارانه‌ بیشتری را در جلسات مذاکرات و در تریبون‌های عمومی بیان کردند.
البته مسئولان ما در نشست‌ها در جواب طلبکاری‌ آنها، جواب‌های قوی‌تر و گاهی گزنده‌تر دادند، اما در مجموع معلوم شد مذاکره برخلاف تصورات برخی‌ها، به هیچ چیز کمک نمی‌کند... آمریکایی‌ها نه تنها دشمنی‌ها را کم نکردند بلکه تحریم‌ها را هم افزایش دادند! البته می‌گویند این تحریم‌ها، جدید نیست اما در واقع جدید است و مذاکره در زمینه تحریم هم، فایده‌ای نداشته است. البته در زمینه ادامه مذاکرات هسته‌ای، منع نمی‌کنیم و کاری که دکتر ظریف و دوستانشان شروع کردند و تا امروز هم خوب پیش رفتند دنبال می‌شود اما این، یک تجربه ذی‌قیمت دیگر برای همه بود که متوجه شویم نشست و برخاست و حرف زدن با آمریکایی‌ها، مطلقا تاثیری در کم کردن دشمنی آنها ندارد و بدون فایده است.»
رهبر انقلاب در تبیین ضررهای ناشی از مذاکره با آمریکایی‌ها افزودند «این کار ما را در افکار عمومی ملت‌ها و دولت‌ها به تذبذب متهم می‌کند و غربی‌ها با تبلیغات عظیم خودشان، جمهوری اسلامی را دچار انفعال و دوگانگی جلوه می‌دهند.» ایشان همچنین ضرر دیگر نشست و برخاست با آمریکا را ایجاد زمینه برای طرح توقعات جدید از سوی آنها دانستند.
رهبر انقلاب درباره آمریکایی‌ها هم گفتند «تا وقتی وضع کنونی یعنی دشمنی آمریکا و اظهارات خصمانه دولت و کنگره آمریکا درباره ایران ادامه دارد تعامل با آنها نیز هیچ وجهی ندارد.»