كسب مدال المپيك در گرو برنامه‌ريزى است نه شعار دادن!(نکته ورزشی)
بيست و سوم مرداد صحبت‌هاى مسعود سلطانى‌فر وزير ورزش و جوانان قبل از اعزام كاروان ورزشى ايران به جاكارتا محل برگزارى بازيهاى كشورهاى اسلامى روى خروجى پايگاه اطلاع‌رسانى وزارت ورزش قرار گرفت.
سرويس ورزشى-
وزير ورزش و جوانان در صحبت‌هاى خود به تشريح آخرين شرايط ورزش پرداخته بود ولى مهمترين قسمت حرفهاى سلطاني‌فر آنجايي بود كه او از پيش‌بينى‌اش براى المپيك ٢٠٢٠ توكيو گفت.
وزير ورزش در بخشی از صحبتهايش عنوان كرد: «ما تا کنون در المپیک‌ها در سه رشته کسب مدال کرده‌ایم؛ تکواندو، کشتی، وزنه‌برداری و تک مدال احسان حدادی ۲۰۱۲، در واقع وقت تغییرات فرا رسیده است به عنوان مثال هم اکنون کاراته المپیکی شده است ما در این رشته، جایگاه جهانی داریم و باید برای این رشته برنامه‌ریزی کنیم. در این ارتباط با فدراسیون کاراته نشست کارشناسی برگزار کردیم و وضعیت این تیم را تا المپیک بررسی کردیم. درباره شمشیربازی هم همین‌طور. با سنگ‌نوردی و دوومیدانی با توجه به ظرفیتی که داریم جلساتی را برگزار کردیم. این‌ها رشته‌هایی هستند که مطمئن هستیم در المپیک ۲۰۲۰ مى‌توانيم سکو کسب کنیم.»
اين بخش از صحبت‌هاى وزير كه حاوى وعده‌هاى مهمى بود، جاى بحث و گفت‌وگو دارد. اول اينكه جاي خوشحالى و خرسندى است كه شخص اول ورزش ايران به خوبی متوجه پتانسيل موجود در رشته‌هايي چون كاراته و شمشيربازي شده است.
ورزش ايران در تمام ادوار سرشار از استعدادهاى بيشمارى بوده، استعدادهايي چون رسول خادم، حسين رضازاده، هادي ساعى، بهداد سليمى، سهراب مرادى، حسن يزدانى و ... كه تنها با توجه و برنامه‌ريزى تبديل به نوابغى بزرگ در ورزش جهان شدند.
در رشته‌هايي چون كاراته، شمشيربازي، سنگ‌نوردي و حتي تيراندازى هم استعدادهاى بسياري وجود دارد ولي براي شكوفا شدنشان و رسيدن آنها به سكوى باارزش المپيك نياز به برنامه‌ريزى و توجه است!
فعلا از كنار رشته‌هايي چون دووميدانى و شمشيربازى و بي‌توجهى به آنها عبور مى‌كنيم ولى آقاى سلطانى‌فر! اهالي كاراته چند سال است فرياد مي‌زنند كه نياز به سالن اختصاصى يا خانه كاراته دارند، چه كارى براي آنها شده؟!
خبر داريد كه اتاق‌هاى فدراسيون كاراته بيشتر شبيه انبارى است تا يك ساختمان ادارى؟!
اين بي‌توجهي‌ها را حتى مي‌توان از صحبت‌هاى محمدصادق فرجى رئيس فدراسيون كاراته دريافت كه دو ماه قبل در گفت‌و‌گويي با خبرگزارى ايرنا اظهار داشت: «2 سال است برای اختصاص فضایی در مجموعه آزادی به فدراسیون کاراته با مسئولان شرکت توسعه مکاتبه کرده‌ایم اما كارى نشده است.
فرجى در بخش ديگرى از صحبتهايش به انتقاد از شركت توسعه يكى از شركت‌هاى زيرمجموعه وزارت ورزش پرداخته و گفته مديران شركت توسعه درآمدزایی را سرلوحه کار خود قرار داده‌اند. وقتی برای دوستان این شرکت، تاسیس کارواش و چندین کافی شاپ در مجموعه ورزشی انقلاب از یاری رساندن به فدراسیون‌ها بیشتر اهمیت پیدا می‌کند، دیگر نمی‌دانیم مشکلاتمان را چگونه بیان کنیم.»
وقتي با فدراسيون كاراته به عنوان يكى از قدرت‌هاي اين رشته در جهان، اين گونه رفتار مى‌شود، ديگر چه انتظارى است كه براى دووميدانى، شمشيربازى يا رشته‌هاى ديگر كارى صورت پذيرد؟!
ورزش با وعده‌هاى بي‌شمار و شعارهاى رنگارنگ سر و سامان نمى‌گيرد، براى موفقيت بيشتر و به تعبير وزير ورزش كسب مدال در المپيك بايد كار كرد و برنامه‌ريزى داشت.
وزير ورزش و جوانان در صحبت‌هاى خود به تشريح آخرين شرايط ورزش پرداخته بود ولى مهمترين قسمت حرفهاى سلطاني‌فر آنجايي بود كه او از پيش‌بينى‌اش براى المپيك ٢٠٢٠ توكيو گفت.
وزير ورزش در بخشی از صحبتهايش عنوان كرد: «ما تا کنون در المپیک‌ها در سه رشته کسب مدال کرده‌ایم؛ تکواندو، کشتی، وزنه‌برداری و تک مدال احسان حدادی ۲۰۱۲، در واقع وقت تغییرات فرا رسیده است به عنوان مثال هم اکنون کاراته المپیکی شده است ما در این رشته، جایگاه جهانی داریم و باید برای این رشته برنامه‌ریزی کنیم. در این ارتباط با فدراسیون کاراته نشست کارشناسی برگزار کردیم و وضعیت این تیم را تا المپیک بررسی کردیم. درباره شمشیربازی هم همین‌طور. با سنگ‌نوردی و دوومیدانی با توجه به ظرفیتی که داریم جلساتی را برگزار کردیم. این‌ها رشته‌هایی هستند که مطمئن هستیم در المپیک ۲۰۲۰ مى‌توانيم سکو کسب کنیم.»
اين بخش از صحبت‌هاى وزير كه حاوى وعده‌هاى مهمى بود، جاى بحث و گفت‌وگو دارد. اول اينكه جاي خوشحالى و خرسندى است كه شخص اول ورزش ايران به خوبی متوجه پتانسيل موجود در رشته‌هايي چون كاراته و شمشيربازي شده است.
ورزش ايران در تمام ادوار سرشار از استعدادهاى بيشمارى بوده، استعدادهايي چون رسول خادم، حسين رضازاده، هادي ساعى، بهداد سليمى، سهراب مرادى، حسن يزدانى و ... كه تنها با توجه و برنامه‌ريزى تبديل به نوابغى بزرگ در ورزش جهان شدند.
در رشته‌هايي چون كاراته، شمشيربازي، سنگ‌نوردي و حتي تيراندازى هم استعدادهاى بسياري وجود دارد ولي براي شكوفا شدنشان و رسيدن آنها به سكوى باارزش المپيك نياز به برنامه‌ريزى و توجه است!
فعلا از كنار رشته‌هايي چون دووميدانى و شمشيربازى و بي‌توجهى به آنها عبور مى‌كنيم ولى آقاى سلطانى‌فر! اهالي كاراته چند سال است فرياد مي‌زنند كه نياز به سالن اختصاصى يا خانه كاراته دارند، چه كارى براي آنها شده؟!
خبر داريد كه اتاق‌هاى فدراسيون كاراته بيشتر شبيه انبارى است تا يك ساختمان ادارى؟!
اين بي‌توجهي‌ها را حتى مي‌توان از صحبت‌هاى محمدصادق فرجى رئيس فدراسيون كاراته دريافت كه دو ماه قبل در گفت‌و‌گويي با خبرگزارى ايرنا اظهار داشت: «2 سال است برای اختصاص فضایی در مجموعه آزادی به فدراسیون کاراته با مسئولان شرکت توسعه مکاتبه کرده‌ایم اما كارى نشده است.
فرجى در بخش ديگرى از صحبتهايش به انتقاد از شركت توسعه يكى از شركت‌هاى زيرمجموعه وزارت ورزش پرداخته و گفته مديران شركت توسعه درآمدزایی را سرلوحه کار خود قرار داده‌اند. وقتی برای دوستان این شرکت، تاسیس کارواش و چندین کافی شاپ در مجموعه ورزشی انقلاب از یاری رساندن به فدراسیون‌ها بیشتر اهمیت پیدا می‌کند، دیگر نمی‌دانیم مشکلاتمان را چگونه بیان کنیم.»
وقتي با فدراسيون كاراته به عنوان يكى از قدرت‌هاي اين رشته در جهان، اين گونه رفتار مى‌شود، ديگر چه انتظارى است كه براى دووميدانى، شمشيربازى يا رشته‌هاى ديگر كارى صورت پذيرد؟!
ورزش با وعده‌هاى بي‌شمار و شعارهاى رنگارنگ سر و سامان نمى‌گيرد، براى موفقيت بيشتر و به تعبير وزير ورزش كسب مدال در المپيك بايد كار كرد و برنامه‌ريزى داشت.