مجله‏ هاعولام هزيه، درباره‏ اين تلاش‏ها مى‏نويسد:
«جنبش‏هاى صهيونيستى، از ايالات متحده‏ آمريكا و كانادا و آلمان غربى خواسته‏اند تا با پذيرش هزاران فلسطينى فرارى موافقت كنند. طبق آمار رسمى صهيونيست‏ها، تا سال 2000.م، شمار اعراب در فلسطين به 2/5 ميليون نفر خواهد رسيد. براى حلّ اين مشكل جمعيت، اسرائيل به عوامل مختلفى نياز خواهد داشت. از جمله‏ اين عوامل، مى‏تواند مساعد شدن اوضاع و شرايط بين‏المللى، و شرايط داخلى اسرائيل؛ و نيز شمار كافى شهرك‏هاى يهودى‏نشين در كرانه‏ باخترى و نوار غزّه باشد.
البته فراهم شدن اين عوامل، زمينه را براى فعاليت ارتش نوين يهودا آماده كرد. از طرف ديگر، چون راه‏حل‏هاى پيشنهادى ارتش نوين يهودا نتوانسته بود نتايج مطلوب را به بار آورد، به ناچار بخش نظامى ارتش، كه رهبرى آن را هايك هارتسيون به عهده داشت وارد كار شد.»
اقدامات ارتش نوين يهودا را مى‏توان در موارد زير خلاصه كرد:
1. استفاده از سياست ترور، و كشتار گروهى، و نابودى مسلمانان. اين گروه از اين طريق توانست به بخشى از اهداف خود جامه‏ عمل بپوشاند.
2. حمله به محلّه‏ها و مناطق مسلمان‏نشين، و نيز حمله به مساجد و اماكن مقدسه، و مدارس و دانشگاه‏ها. همچنين، كار گذاشتن مواد منفجره در اين مكان‏ها؛ كه در نتيجه دانش‏آموزان، نمازگزاران و گروه‏هاى مختلف ديگر را به طور؛ دسته‏جمعى به خاك و خون كشيد.
يهوديان مهاجرنشين نيز با بيرون آمدن از منازل و مناطق خود و ايجاد رعب و وحشت در دل مسلمانان، و انجام جنايت‏هاى مختلف، سعى در فرارى دادن مسلمانان از اين منطقه داشتند.
به طور كلى، يهوديان مهاجرنشين كريات اربع در كرانه‏ باخترى، به پشتيبانى ارتش نوين يهودا، حقوق ويژه‏اى براى خود قايل هستند، و حكومت ديگرى تشكيل داده‏اند. به عنوان مثال، آنان با احضار شهردار شهر الخليل به دادگاه خود، سعى كردند تا قوانين و مقررات خود را بر اهالى شهر الخليل تحميل كنند. روزنامه‏ صهيونيستى داوار، اين گونه اعمال را، به اعمالى كه سفيدپوستان مهاجر، در دويست سال پيش در غرب آمريكا، به منظور ريشه‏كن ساختن سرخ‏پوستان انجام دادند، تشبيه كرده‏است.
بدون هيچ گونه شك و شبهه‏اى مى‏توان اظهار داشت كه تمامى اعمال جنايت‏آميز و كشتارهاى دسته‏جمعى فلسطينيان؛ از جمله كشتار نمازگزاران حرم ابراهيم خليل علیه‌السلام در سال 1372.هـ.ش، توسط ارتش يهودا، و با پشتيبانى و تأييد و حمايت مقامات رژيم صهيونيستى صورت گرفته است.
امّا مقامات اسرائيلى، براى حفظ ظاهر خود در مقابل افكار عمومى جهان و سازمان‏هاى بين‏المللى، به مخالفت با اين گونه اعمال تظاهر مى‏كنند، اين اعمال را به گروه‏هاى افراطى غيرمسئول نظير گروه تروريستى كاخ نسبت مى‏دهند.
در اين ميان، برخى محافل صهيونيستى، تصميم دولت مبنى بر بيرون راندن تمامى ساكنان كرانه‏ باخترى و نوار غزه، و همكارى و هماهنگى كامل ميان رژيم صهيونيستى و يهوديان شهرك‏نشين الخليل در اين رابطه را افشا كرده‏اند.
سازمان طرفداران
 حرم شريف
اين نام به سازمانى اطلاق مى‏شود كه توسط يك فرد افراطى صهيونيست به نام گرشون سلومون تشكيل شد. رهبرى اين گروه تروريستى را خود او به عهده گرفت. از مهم‏ترين هدف‏هاى اين جنبش، چيرگى بر مسجدالاقصى و ساختمان‏هاى اطراف آن، به هر وسيله‏ ممكن است. اطلاعات پليس رژيم صهيونيستى نشانگر آن است كه در سال 1983.م، سلومون با تدارك طرح برنامه‏اى، براى چيرگى بر حرم شريف تلاش كرده است.
با شناخت وجوه برجسته‏ شخصيت سلومون، مى‏توانيم بر برخى جنبه‏هاى سازمانى كه وى رهبر آن است، پى ببريم. وى در جوانى به سازمان ملى نظامى، و در آغاز دهه‏ 60 به جنبش حيروت پيوست.
در سال 1969.م، اين جنبش، سلومون را به عنوان نماينده‏ انجمن شهر بيت‏المقدس انتخاب كرد. وى در سال 1979.م همراه ائتلاف جيئو لاكوهِن (متشكل از از حيروت و ليكود)، از انجمن شهر بيت‏المقدس استعفا داد. او بعدها جنبش هتحيا را بنياد نهاد، و رئيس «شاخه‏ قدس» آن شد.
در يك جمع‏بندى كلى، مى‏توان گفت كه سازمان طرفداران حرم شريف، يك سازمان راست‏گراى بسيار افراطى و تروريستى است. اين سازمان هم با ساير جنبش‏هاى تروريستى دينى تندرو فرقى ندارد؛ هدفش توطئه‏اى چيرگى بر بيت‏المقدس و مسجد اسلامى آن خلاصه مى‏شود.
انجمن اولويت اسكان و كوچ‏نشينى در يهودا، سامرا، باريكه‏ غزه و دره‏ اردن
اين انجمن، يكى از شاخه‏هاى ايجاد شده توسط جنبش گوش‏آمونيم، و ديگر گروه‏هاى راست‏گراى افراطى اسرائيل است. اين انجمن، روزنامه‏اى به نام نكودا (نقطه) منتشر مى‏كند. در اين روزنامه، اهداف، ديدگاه‏ها و برنامه‏هاى انجمن را، كه همگى درباره‏ بيرون راندن ساكنان عرب مناطق اشغالى از روستاها و زمين‏هايشان است، بيان مى‏كند.