گروه اقتصادی-
در حالی حسن روحانی برای دومین بار وعده صد روزه برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور را داد که با اتمام مدت زمان این وعده در 20 آبان ماه جاری، باز هم تغییری در معیشت مردم و اقتصاد کشور به وجود نیامده است.
چهار سال از زمانی که حسن روحانی وعده داده بود طی 100 روز نخست کاری دولتش، کشور را با تحولی اقتصادی مواجه کند، گذشته است؛ وعده‌ای که نامحتمل بودنش از ابتدا مشخص بود و با پایان مهلت مذکور هم دولت با فراری رو به جلو به تببین مشکلات اقتصادی کشور پرداخت! و به جای سخن از تحول اقتصادی، از توافق هسته‌ای خود (توافق ژنو) سخن گفت!
جالب اینجاست که با این وجود؛ در اردیبهشت ماه امسال هم حسن روحانی در تبلیغات انتخاباتی خود مجددا وعده صد روزه دیگری داد.
روحانی که برای ضبط برنامه تبلیغات انتخاباتی خود به ساختمان سازمان صداوسیما رفته بود در پاسخ به سؤالی در خصوص برنامه‌های خود در صورت انتخاب گفت: «برنامه مدون چهار ساله‌ای برای بهبود وضع تولید و‌اشتغال و حل مشکل رکود [وجود] دارد و در عین حال در خصوص رونق اقتصادی نیز در این برنامه وجود دارد، در عین حال بازهم یک برنامه ۱۰۰ روزه خواهم داشت.»
فارغ از اینکه رئیس‌جمهور در سخن خود، تلویحا تداوم رکود اقتصادی را تایید کرده، باید گفت 100 روز مورد نظر آقای روحانی در بیستم آبان ماه جاری تمام شده و حالا موعد بررسی عملکرد دولت درباره برنامه صد روزه‌اش می‌باشد.
با این وجود آنچه از وضعیت اقتصادی کشور برداشت می‌شود، این است که نه تغییری در روند کلی اقتصاد کشور رخ داده و نه حتی دولتمردان در این باره گزارشی می‌دهند؛ انگار از ابتدا مشخص بودکه این وعده‌ها صرفا جنبه‌های انتخاباتی داشته و حالا که انتخابات به پایان رسیده و رقابت‌ها تمام شده، به مصداق این ضرب‌المثل که «خرشان از پل گذشت» دیگر لزومی در ارائه عملکرد خود نمی‌بینند.  
نگاهی به آخرین آمار بانک مرکزی درباره «متوسط قیمت خرده فروشی برخی از مواد خوراکی در تهران» که در هفته منتهی به 12 آبان امسال بررسی شده؛ نشان می‌دهد گروه‌هایی از مواد غذایی مانند گوشت، میوه تازه، سبزی تازه و تخم مرغ به ترتیب با افزایش‌های 15/6 درصد، 23/5 درصد، 30/9 درصد و 45 درصدی نسبت به هفته مشابه سال قبل مواجه شده‌اند.
هرچند نرخ تورم در حدود 10 درصد تثبیت شده اما چنانچه آمارهای بالا نشان می‌دهد، شاهد تغییر خاصی در عرصه بهبود وضع معیشت مردم نیستیم.
ضمن اینکه نرخ بیکاری هم با اینکه به رقم 11/7 درصد کاهش پیدا کرده اما بررسی جزئیات آن، مانند بیکاری جوانان 15 تا 29 ساله؛ نشان می‌دهد در بین این افراد نرخ بیکاری 24/4 درصد بوده و برای جمعیت 15 تا 24 ساله (جوان‌ترین بازه زمانی اعلام شده) این نرخ معادل 27/3 درصد می‌باشد.
به عبارت دیگر، بیکاری جوانان تقریبا دو برابر میانگین بیکاری کل کشور است که نشان می‌دهد بیکاری جوانان در مقایسه با بیکاری کل کشور به میزان فاجعه باری رسیده است.
مشکلاتی که قبل از این صد روز وجود داشت و بعد از این صد روز هم همچنان وجود دارد، فراوان است، چرا که تحولی در عرصه مدیریت اقتصاد کشور به وجود نیامده که انتظار تغییر خاصی را داشته باشیم. لذا با تداوم شرایط قبلی حاکم بر اقتصاد، مردم نیز همچنان با مشکلات معیشتی پیشین خود دست و پنجه نرم می‌کنند.
البته نباید از خاطر برد که اصولا وعده تحول اقتصادی در 100 روز غیر ممکن است ولی وقتی خود دولت (شخص رئیس‌جمهور) در هر دوره از تبلیغات انتخاباتی خود از برنامه صد روزه اقتصادی سخن می‌گوید! عاقلانه است؟
شاید بهترین جمع بندی از دادن وعده صد روزه را خود رئیس‌جمهور کرده باشد که چند ماه پیش گفت: «مگر کسی عقل نداشته باشد که بگوید ۱۰۰ روزه مشکلات را حل می‌کنم.»