روزنامه رسالت در یادداشتی نوشت: یکی از اهداف دولت یازدهم در سیاست خارجی این بوده که در تعامل با جهان راهی برای سرمایه‌گذاری خارجی پیدا کند. باید دید آیا موفق بوده است؟ در گام اول برای چنین اهدافی لازم بود که گفت‌وگوهای هسته‌ای که در دولت گذشته هیچ‌گاه قطع نشد ادامه پیدا کند و ادامه پیدا کرد.
نتیجه تلاش‌های دولت از برجام سر برآورد. با آنکه قبل از انتخابات، رئیس‌جمهور منتخب ملت 70 درصد مشکلات کشور را ناشی از ضعف و سوءمدیریت می‌دانست و 30 درصد را مربوط به تحریم‌ها، اما پس از انتخابات همه مشکلات کشور از جمله آب خوردن مردم را هم به تحریم‌ها مربوط دانست. مجموعه تیم هسته‌ای کشور به مردم قول دادند که تحریم‌ها را بردارند، مردم هم پذیرفتند که هزینه آن را بپردازند.
محمدکاظم انبارلویی در این تحلیل می‌افزاید: روز توافق فرا رسید و در اولین روز اجرایی برجام رئیس‌جمهور محترم گفت: «امروز به ملت شریف ایران اعلام می‌کنم که طبق این توافق در روز اجرای توافق، تمام تحریم‌ها حتی تحریم‌های تسلیحاتی، موشکی و اشاعه‌ای هم به صورتی که در قطعنامه بوده لغو خواهد شد. تمام تحریم‌های مالی، تمام تحریم‌های بانکی، تمام تحریم‌های اقتصادی به طور کامل لغو خواهد شد نه تعلیق.»
آقای ظریف وزیر محترم خارجه و رئیس گفت‌وگوهای هسته‌ای هم گفت: «کل تحریم‌های اقتصادی، مالی و پولی اتحادیه اروپا از روز اجرا، لغو و کلیه تحریم‌های اعمال شده از سوی ایالات متحده از روز اجرا متوقف می‌شود. این همان است که آقا فرمودند کل تحریم‌ها!»
امروز یک سال و هشت ماه از امضای توافق گذشته است. نه تعاملی با جهان صورت گرفته، نه سرمایه‌گذاری درست درمانی شکل گرفته است.
در طول حیات انقلاب اسلامی قدرت‌های جهانی، منطقه‌ای یک حساب و کتاب برای جمهوری اسلامی باز کرده بودند و حریم و حرمت آن را رعایت می‌کردند اما امروز برخی از دولت‌های منطقه‌ای که قدمت آنها به نیم قرن هم نمی‌رسد برای ما شاخ و شانه می‌کشند. از قول و قرار لغو کل تحریم‌ها خبری نیست. فهرست‌های جدید از تحریم‌ها یکی پس از دیگری به آن اضافه شده و با پررویی‌ تمام دارایی‌های ایران در آمریکا و اروپا مصادره و توقیف می‌شود، کاری که در هیچ یک از دولت‌های قبل از دولت یازدهم جرأت نمی‌کردند انجام دهند. دولت‌های بسیاری به تهران آمدند ادای قرارداد و سرمایه‌گذاری خارجی درآوردند اما هیچ کدام تاکنون تحقق نیافته است.
رئیس‌جمهور می‌گوید: «وقتی ما از تعامل با جهان سخن می‌گوییم بعضی‌ها بدشان می‌آید. نمی‌دانم چرا برخی به تعامل با جهان حساسیت دارند؟» در پاسخ به این سؤالات رئیس‌جمهور محترم باید گفت؛ اولا: چه کسی با سرمایه‌گذاری خارجی مخالف است جز خود سرمایه‌گذاران خارجی که زیر تیغ تهدید آمریکا هستند؟!  ثانیا: چه کسی از تعامل با دنیا بدش می‌آید یا حساسیت دارد؟ الان وقت طرح این پرسش‌ها نیست، وقت آن است که بگویند نتیجه تعامل با دنیا، آن هم با دیپلماسی التماسی چه بوده است؟
رئیس‌جمهور محترم پس از گذشت یک سال و هشت ماه از امضای توافق برجام، در کنگره بین‌المللی روز شهید در مشهد می‌فرمایند: «سؤال می‌کنند که آیا همه تحریم‌ها پایان یافته؟ البته که نه!» خوب، ملت از رئیس‌جمهور محترم سؤال می‌کنند شما که یک سال و هشت ماه پیش هنگام امضای برجام فرمودید: «تمام تحریم‌ها حتی تحریم‌های تسلیحاتی و موشکی و... لغو خواهد شد نه تعلیق!» حالا چه طور شده امروز می‌فرمایید «البته که نه!» بعد رئیس‌جمهور محترم در همین نشست با طرح یک پرسش اعجاب‌انگیزتری می‌فرمایند: «چرا ما واقعیت‌ها را به خوبی و با روشنی برای مردم نمی‌گوییم؟!» خوب، این سؤال مردم از رئیس‌جمهور محترم است؛ چرا واقعیت‌ها را به مردم نمی‌گویید؟ واقعیت‌های برجام را منتقدین به شما گفتند، شما و دوستانتان با چوب اهانت و تمسخر، آنها را راندید. حالا خودتان بگویید چرا آن وعده‌ها عملی نشد، تعامل با جهان صورت نگرفت، سرمایه‌گذاری هم به دنبال آن شکل نگرفت؟!