عوامل تضعيف ايمان
رُوِيَ عَن يَزيدِ الصّائِغِ قالَ:قُلتُ لاَبي عَبدِاللهِ عَلَيهِ السَّلامُ: رَجُلٌ عَلي هذاَ الاَمِرِ إن حَدَّثَ کَذَبَ وَ إن وَعَدَ اَخلَفَ وَ اِن أئتُمِنَ خَانَ. ما مَنزِلَتُهُ؟ قالَ: هِيَ اَدني المَنازِلِ مِنَ الکُفرِ وَ لَيسَ بِکافِرٍ[1]
رُوِيَ عَن يَزيدِ الصّائِغِ قالَ:قُلتُ لاَبي عَبدِاللهِ عَلَيهِ السَّلامُ: رَجُلٌ عَلي هذاَ الاَمِرِ إن حَدَّثَ کَذَبَ وَ إن وَعَدَ اَخلَفَ وَ اِن أئتُمِنَ خَانَ. ما مَنزِلَتُهُ؟ قالَ: هِيَ اَدني المَنازِلِ مِنَ الکُفرِ وَ لَيسَ بِکافِرٍ[1]
يزيد صائغ مي گويد به امام صادق (ع) عرض کردم: شخصي شيعه است ولي اين صفات را دارد که وقتي سخن مي گويد دروغ مي گويد؛ آن هنگام که وعده اي داده و قراري مي گذارد، خلف وعده مي کند؛ وقتي که چيزي نزد او به امانت بگذارند، خيانت در امانت مي کند. جايگاه ايماني اين مرد چيست؟
امام صادق (ع) فرمودند: جايگاه و منزلت او در ايمان در نزديک ترين محل به جايگاه کفر است، ولي هنوز کافر نشده است.
در روايات، اين تعبير کنايي هست و وقتي نمي خواستند بگويند چه کسي است، اين تعبير را کرده و مي گفتند: «رجلٌ عَلي هَذا». با اينکه اين شخص شيعه است و شما را به امامت قبول دارد، ولي سه عمل را به راحتي انجام مي دهد: ترسي از دروغ گفتن ندارد؛ همان موقع که وعده اي مي دهد، قصد عمل به آن وعده را ندارد و به امانتي که نزد او گذاشته شده است چه مالي و چه غير آن باشد، خيانت مي کند. چنين انساني نزديک ترين جايگاه به کفر را دارد.
اين اعمالي که به نظر مهم نمي آيد، ايمان را فرسايش مي‌دهد، به گونه اي که اگر ايمان بماند، آن قدر به کفر نزديک است که با يک حرکت از ايمان خارج شده و در نتيجه به کفر مي رسد. پس انسان هر چقدر از ايمان دور شود، به همان نسبت به کفر نزديکتر مي شود و نعوذ بالله زماني که به وادي جهنّمي کفر سقوط کرد، قرين و همدم شيطان مي شود و هرکس که شيطان قرين و همدم او شود. دچار قرين و همدم بسيار بدي شده است: "...وَ مَن يَکُنِ الشَّيطانُ لَهُ قَرِيناً فَساءَ قَرِيناً [2]"
[1]اصول کافي، 2، 290
[2] نساء، 38
* پايگاه اطلاع رساني آيت الله شيخ مجتبي تهراني(ره)
يزيد صائغ مي گويد به امام صادق (ع) عرض کردم: شخصي شيعه است ولي اين صفات را دارد که وقتي سخن مي گويد دروغ مي گويد؛ آن هنگام که وعده اي داده و قراري مي گذارد، خلف وعده مي کند؛ وقتي که چيزي نزد او به امانت بگذارند، خيانت در امانت مي کند. جايگاه ايماني اين مرد چيست؟
امام صادق (ع) فرمودند: جايگاه و منزلت او در ايمان در نزديک ترين محل به جايگاه کفر است، ولي هنوز کافر نشده است.
در روايات، اين تعبير کنايي هست و وقتي نمي خواستند بگويند چه کسي است، اين تعبير را کرده و مي گفتند: «رجلٌ عَلي هَذا». با اينکه اين شخص شيعه است و شما را به امامت قبول دارد، ولي سه عمل را به راحتي انجام مي دهد: ترسي از دروغ گفتن ندارد؛ همان موقع که وعده اي مي دهد، قصد عمل به آن وعده را ندارد و به امانتي که نزد او گذاشته شده است چه مالي و چه غير آن باشد، خيانت مي کند. چنين انساني نزديک ترين جايگاه به کفر را دارد.
اين اعمالي که به نظر مهم نمي آيد، ايمان را فرسايش مي‌دهد، به گونه اي که اگر ايمان بماند، آن قدر به کفر نزديک است که با يک حرکت از ايمان خارج شده و در نتيجه به کفر مي رسد. پس انسان هر چقدر از ايمان دور شود، به همان نسبت به کفر نزديکتر مي شود و نعوذ بالله زماني که به وادي جهنّمي کفر سقوط کرد، قرين و همدم شيطان مي شود و هرکس که شيطان قرين و همدم او شود. دچار قرين و همدم بسيار بدي شده است: "...وَ مَن يَکُنِ الشَّيطانُ لَهُ قَرِيناً فَساءَ قَرِيناً [2]"
[1]اصول کافي، 2، 290
[2] نساء، 38
* پايگاه اطلاع رساني آيت الله شيخ مجتبي تهراني(ره)