ردپای 60 سال خیانت و جنایت (پاورقی)
روایتی مستند از دخالتها و جنایات آمریکا در ایران 1392-1332
کارتر: 17 شهریور مردم قتل عام شدند
Research@kayhan.ir
تالیف: کامران غضنفری
حمايت آمريکا از کشتار 17 شهريور
جنايت انجام گرفته در روز هفدهم شهريور آنچنان وحشتناک بود که خود کارتر (رئيسجمهور آمريکا) بعدها از آن بهعنوان "قتل عام" ياد ميکند. وي مينويسد:
"روز هفتم سپتامبر [16 شهريور] شاه در سراسر کشور حکومت نظامي اعلام کرد. در پي آن يک روياروئي خونين ميان پليس و جمع کثيري از مسلمانان تظاهرکننده روي داد. در جريان اين تظاهرات، صدها نفر قتل عام شدند."81
سفارت آمريکا در يک گزارش "محرمانه" به تاريخ چهاردهم سپتامبر 1978 (23/6/1357) تلاش ميکند تا جنايات انجام گرفته را توجيه کرده، آن را "غيرقابل اجتناب" قلمداد نمايد. در اين گزارش آمده:
" هنگامي که تيراندازي هوائي براي جلوگيري و پيشروي جمعيت مؤثر واقع نشد، نتيجتاً خونريزي و کشت و کشتار، غيرقابل اجتناب بود(!)" 82
وزارت امور خارجه آمريکا نيز بلافاصله برقراري حکومت نظامي در ايران را مورد تأييد قرار داد و سخنگوي آن از کشتار انجام گرفته با عنوان تلاش براي "برقراري نظم" ياد کرد! وي اظهار داشت:
" ما روز جمعه اظهار اميدواري کرديم تا نظم بزودي در تهران برقرار گردد و امروز تکرار ميکنيم که آرامش نيز مجدداً برقرار شود.
وي در پاسخ به اين مطلب که در روز 17 شهريور عليه مردم خشونت به کار رفته، تأکيد کرد که: براي ما آشکار است نظم بايد برقرار گردد (!)" 83
در روز نوزدهم شهريور، شاه که ميدانست در راه حمايت از منافع نامشروع آمريکا چه جنايت وحشتناکي را مرتکب شده است، در ديدار با سفير آمريکا (ويليام سوليوان) خواهان اعلام حمايت علني آمريکا از خود و رژيمش شد. سوليوان در طي يک نامه "خيليمحرمانه" به تاريخ دهم سپتامبر 1978 (19/6/1357) اشاره ميکند که امروز به ملاقات شاه رفته و شاه خواهان ابراز حمايت آمريکا براي خودش و رژيم حاکم و طرحهايش ميباشد.84
به دنبال اين قضيه، کارتر به شاه تلفن کرده، مراتب حمايت خود و دولت آمريکا از شاه را اعلام ميکند. سايروس ونس (وزير امور خارجه آمريکا) در کتاب خود در اين باره مينويسد:
"وارن کريستوفر [معاون وزارت خارجه] در کمپ ديويد با من تماس گرفت و توصيه کرد که پرزيدنت کارتر هر چه زودتر با شاه صحبت کند. من هم ضمن گزارش اوضاع ايران، از پرزيدنت کارتر خواستم با شاه تماس بگيرد و کارتر هم در روز دهم سپتامبر [19 شهريور] ضمن گفت و گوي تلفني با شاه، پشتيباني آمريکا را از وي در اقداماتي که براي برقراري نظم (!) بهعمل ميآورد تأييد کرد."85
برژينسکي (مشاور امنيت ملي کارتر) نيز در اين مورد ميگويد:
" ونس و من با هم توافق کرديم که از پرزيدنت کارتر بخواهيم تلفني با شاه تماس بگيرد و حمايت و پشتيباني آمريکا از وي را اعلام دارد. گفتوگوي تلفني ميان رئيسجمهور و شاه، در ساعت هفت و پنجاه و شش دقيقه صبح روز يکشنبه دهم سپتامبر صورت گرفت. در اين مکالمه تلفني کارتر اظهار داشت که جهت ابراز دوستي خود به شاه و نگراني از حوادث پيش آمده، با شاه تماس گرفته است. کارتر اظهار اميدواري کرد که شاه به بهترين وجهي بر مشکلات فائق آيد و در اجراي برنامههاي اصلاحي (!) خود موفق باشد."86
تالیف: کامران غضنفری
حمايت آمريکا از کشتار 17 شهريور
جنايت انجام گرفته در روز هفدهم شهريور آنچنان وحشتناک بود که خود کارتر (رئيسجمهور آمريکا) بعدها از آن بهعنوان "قتل عام" ياد ميکند. وي مينويسد:
"روز هفتم سپتامبر [16 شهريور] شاه در سراسر کشور حکومت نظامي اعلام کرد. در پي آن يک روياروئي خونين ميان پليس و جمع کثيري از مسلمانان تظاهرکننده روي داد. در جريان اين تظاهرات، صدها نفر قتل عام شدند."81
سفارت آمريکا در يک گزارش "محرمانه" به تاريخ چهاردهم سپتامبر 1978 (23/6/1357) تلاش ميکند تا جنايات انجام گرفته را توجيه کرده، آن را "غيرقابل اجتناب" قلمداد نمايد. در اين گزارش آمده:
" هنگامي که تيراندازي هوائي براي جلوگيري و پيشروي جمعيت مؤثر واقع نشد، نتيجتاً خونريزي و کشت و کشتار، غيرقابل اجتناب بود(!)" 82
وزارت امور خارجه آمريکا نيز بلافاصله برقراري حکومت نظامي در ايران را مورد تأييد قرار داد و سخنگوي آن از کشتار انجام گرفته با عنوان تلاش براي "برقراري نظم" ياد کرد! وي اظهار داشت:
" ما روز جمعه اظهار اميدواري کرديم تا نظم بزودي در تهران برقرار گردد و امروز تکرار ميکنيم که آرامش نيز مجدداً برقرار شود.
وي در پاسخ به اين مطلب که در روز 17 شهريور عليه مردم خشونت به کار رفته، تأکيد کرد که: براي ما آشکار است نظم بايد برقرار گردد (!)" 83
در روز نوزدهم شهريور، شاه که ميدانست در راه حمايت از منافع نامشروع آمريکا چه جنايت وحشتناکي را مرتکب شده است، در ديدار با سفير آمريکا (ويليام سوليوان) خواهان اعلام حمايت علني آمريکا از خود و رژيمش شد. سوليوان در طي يک نامه "خيليمحرمانه" به تاريخ دهم سپتامبر 1978 (19/6/1357) اشاره ميکند که امروز به ملاقات شاه رفته و شاه خواهان ابراز حمايت آمريکا براي خودش و رژيم حاکم و طرحهايش ميباشد.84
به دنبال اين قضيه، کارتر به شاه تلفن کرده، مراتب حمايت خود و دولت آمريکا از شاه را اعلام ميکند. سايروس ونس (وزير امور خارجه آمريکا) در کتاب خود در اين باره مينويسد:
"وارن کريستوفر [معاون وزارت خارجه] در کمپ ديويد با من تماس گرفت و توصيه کرد که پرزيدنت کارتر هر چه زودتر با شاه صحبت کند. من هم ضمن گزارش اوضاع ايران، از پرزيدنت کارتر خواستم با شاه تماس بگيرد و کارتر هم در روز دهم سپتامبر [19 شهريور] ضمن گفت و گوي تلفني با شاه، پشتيباني آمريکا را از وي در اقداماتي که براي برقراري نظم (!) بهعمل ميآورد تأييد کرد."85
برژينسکي (مشاور امنيت ملي کارتر) نيز در اين مورد ميگويد:
" ونس و من با هم توافق کرديم که از پرزيدنت کارتر بخواهيم تلفني با شاه تماس بگيرد و حمايت و پشتيباني آمريکا از وي را اعلام دارد. گفتوگوي تلفني ميان رئيسجمهور و شاه، در ساعت هفت و پنجاه و شش دقيقه صبح روز يکشنبه دهم سپتامبر صورت گرفت. در اين مکالمه تلفني کارتر اظهار داشت که جهت ابراز دوستي خود به شاه و نگراني از حوادث پيش آمده، با شاه تماس گرفته است. کارتر اظهار اميدواري کرد که شاه به بهترين وجهي بر مشکلات فائق آيد و در اجراي برنامههاي اصلاحي (!) خود موفق باشد."86