Research@kayhan.ir

براساس اصلاحات به عمل آمده، جايگاه دبيركل حذف و به دبير شورا تنزل يافت. اختيارات و وظايف دبير اجرايى و رئيس شوراى مركزى از ديگر اصلاحات اساسنامه بود كه برابر آن، تعيين سياستهاى كلان بر عهده رئيس شورا و مسؤوليت پيگيرى و اجراى اين سياستها با دبير شورا مى‌باشد.
با اين تغييرات، 26 عضو به عنوان اعضاى شوراى مركزى معرفى شدند، اين افراد عبارت بودند از :
1ـ على‌اكبر آشتيانى 2ـ سيد هادى خامنه‌اى4ـ سيد مهدى امام جمارانى 5ـ مجيد انصارى 6ـ محمدعلى انصارى 7ـ سيد محمد موسوى بجنوردى 8ـ اسدالله بيات 9ـ سيد محمد خاتمى
10ـ محمدعلى خسروى 11ـ سيد تقى درچه‌اى 12ـ محمدعلى رحمانى 13ـ سيد محمد رضوى 14ـ محمدعلى صدوقى 15ـ فاضل فردوسى
16ـ اسدالله كيان ارثى 17ـ سيد على‌اكبر محتشمى‌پور 18ـ محمد مقدم
19ـ سيد سراج‌الدين موسوى 20ـ سيد محمد موسوى خوئينى‌ها
21ـ سيد عبدالواحد موسوى لارى 22ـ محمدعلى نظام‌زاده 23ـ سيدمجتبى نورمفيدى 24ـ عيسى ولايى 25ـ سيد محمد هاشمى 26ـ سيد على‌محمد دستغيب.
پس از آن با رأى قاطع اعضاء، سيد محمد خاتمى به سمت رئيس شوراى سياست‌گذارى و سيد محمد موسوى خوئينى‌ها به سمت دبير سياسى مجمع روحانيون انتخاب گرديدند.
اما انتخاب سيد محمد موسوى خوئينى‌ها به دبيرى مجمع روحانيون مبارز يك پيام داشت و آن هم نزديكى مجمع روحانيون مبارز با احزاب تندروى اصلاح‌طلبان و اتخاذ مواضع افراطى از سوى آن بود. چرا كه موسوى خوئينى‌ها در نقش پدر معنوى براى بسيارى از اين چهره‌ها چون؛ سعيد حجاريان، اكبر گنجى، محمدرضا خاتمى، بهزاد نبوى و . . . بود و باهم در مركز استراتژيك رياست‌جمهورى اهداف مشتركى را دنبال مى‌كردند.
از سوى ديگر اختلاف ميان مجمع روحانيون و حزب اعتماد ملى افزايش يافت. مهدى كروبى در حزب اعتماد ملى به صورت تشكيلاتى به فعاليت پرداخت و دفاتر اين حزب را در سراسر كشور راه‌اندازى نمود. او هرچند وقت يك بار كنگره حزب را برپا مى‌كرد و روزنامه اعتماد ملى را به منظور تأثيرگذارى بر افكار عمومى جامعه و تبيين ديدگاههاى حزب اعتماد ملى منتشر نمود. امّا مجمع روحانيون مبارز در نوعى لاك دفاعى فرو رفت و در بسيارى از مسائل سياسى كشور به دنباله‌روى حزب مشاركت و سازمان مجاهدين وارد عمل شد؛ اين دنباله‌روى در مواجهه بسيارى از رويدادها و اتفاقات و بخصوص مواجهه با دولت نهم و استراتژى اصلاح‌طلبان مبنى بر تخريب گسترده اين دولت به وضوح ديده مى‌شود. درواقع با خروج كروبى و انشقاق صورت گرفته، مجمع روحانيون مبارز ديگر از جايگاه سابق برخوردار نبود و سياستهاى اعلام شده آن نيز متأثر از احزاب دوقلو بوده است. هرچند كه در برخى موارد نيز مواضع مجمع روحانيون مبارز و حزب اعتماد ملى كروبى باهم همسانى و همراستايى دارد، بويژه اين كه سيد محمد خاتمى نقطه مشترك ميان اين دو تشكل اصلاح‌طلب بوده و مهدى كروبى همواره بر محور بودن خاتمى براى گروههاى اصلاح‌طلب تأكيد داشت.