یکی از نشریات زنجیره‌ای بازهم به تطهیر و تنزیه فراماسون‌های تاریخ معاصر ایران پرداخت و یکی از بدنام‌ترین اعضای این شبکه مخوف و خائن را مورد تجلیل و تحسین قرار داد. نشریه «اندیشه پویا» که مانند دیگر نشریات زنجیره‌ای به طور مستمر به مطرح کردن و تجلیل و بزرگداشت عناصر خودفروخته و خائن فراماسونری در ایران معاصر می‌پردازد، در شماره اخیرش، به یکی از منفورترین این عناصر برای تحریف تاریخ و مشوش ساختن اذهان نسل امروز پرداخت. عنصر خائن و وطن‌فروشی به نام حسن تقی‌زاده که در خاطراتش بسیاری از خیانت‌هایش به مردم ایران (مانند انعقاد قرارداد ننگین نفتی سال 1933 و ترور شرم آورآیت‌الله بهبهانی) را پذیرفته و تنها خود را «آلت فعل» دانسته، اما در صفحات متعدد و جملات و عبارات نشریه «اندیشه پویا» که برخی از آنها به قلم وابستگان امروز فراماسونری در خارج کشور نوشته شده، معتقد به «اصلاحات فرهنگی»، «شخصیتی مستقل»، «نگران وطن و سرزمین ایران»، «طلیعه واقع‌بینی»، «دانشمند محافظه‌کار» و «فاتحی که تبعید شد»، لقب گرفته است.
حسن تقی‌زاده که به قول خودش تحت تاثیر میرزاملکم خان (پدر فراماسونری در ایران) و طالبوف (نویسنده کتاب‌های ضد دینی و از حامیان فرقه‌های ضاله بابیت و بهاییت) قرار داشته، از جمله شبه‌روشنفکران فراماسون تاریخ معاصر ایران است که در خودباختگی و نوکری و مزدوری غرب، پیشگام بود و جمله معروفی دارد که «برای پیشرفت باید از فرق سر تا نوک پا فرنگی شویم»! آنچه که امروز نیز آمال و آرزوی شبه روشنفکران و شیفتگان و ذوق‌زدگان غرب است.
براساس منابع مختلف تاریخی و اسناد منتشره، حسن تقی‌زاده استاد اعظم لژ ماسونی بیداری ایرانیان بود و  بعد از انحلال لژ همایون، همراه حسین علاء و عبدالله انتظام و ابوالحسن حکیمی و فوگل آلمانی، لژ مهر را زیر نظر سازمان فراماسونی آلمان (لژهای متحده آلمان) تاسیس کرد که اولین لژ وابسته به تشکیلات فراماسونی آلمان در ایران به شمار آمد. پس از آن، او از بانیان اصلی لژ بزرگ ملی ایران شد که در جنب اتحادیه جهانی فراماسونری قرار داشت. حتی اسناد ساواک نیز بر معروفیت فرماسون بودن تقی‌زاده و بدنامی‌اش از این جهت در میان مردم تاکید دارند.
پیش از این نیز ویژه‌نامه روزنامه شرق در صدمین سالگرد مشروطیت، تقی‌زاده را «از روشنفکران برجسته تبریزی» معرفی نمود که نقشی برجسته در به اصطلاح «رهبری مجلس ملی در تصویب نمودن قوانین مدرن و پیشرفته» داشته است!