سرودهای از وحیده احمدی
سلام نام نوشته به روی کوچه ما
چهقدر جای تو خالیست توی کوچه ما
در آن زمانه که چشمان ماشههای نبرد
درست خیره به ما بود، سوی کوچه ما،
برای اینکه نیفتد به دست نامحرم
فقط نه شهر، که یک تار موی کوچه ما،
سبکتر از قدم نرم بادها رفتی
ز گامهای تو جا ماند جوی کوچه ما
سکوت مصلحتآمیز این زمانه تو را
شبیه کرده به حرفهای مگوی کوچه ما
میان این همه کوچه که در کنار تو اند
خدا کند نرود آبروی کوچه ما