«نواندیش» نوشت: اکثریت نسبی مردم رأی خویش را در فضای انتخابی متناسب با وضعیت خود در نزدیکترین زمان به انتخابات می‌دهند به همین دلیل در اقصی نقاط جهان زمینه و احتمال موفقیت برای سیاستمداران پوپولیست قابلیت تحقق را داراست.
انتخاب خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا و دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور در آمریکا اگرچه آینده‌اش معلوم نیست را می‌توان در این راستا ارزیابی کرد.
این سایت می‌افزاید: دولت روحانی دستاوردهای مهمی در حوزه سیاست و اقتصاد داشته است لیکن برخی از آنها با نوعی شکنندگی رو به رو هستند. در حوزه اقتصادی غول تورم کنترل گشته است لیکن در برابرش غول دیگری بنام رکود اقتصادی فراگیر قد علم کرده است. این غول چنان جدیست که استاد برجسته اقتصاد دکتر محسن رنانی آن را خطرناکتر از جنگ با آمریکا می‌داند.
نواندیش تأکید کرد: اگرچه دولت می‌کوشد با تأکید علمی بر تکرار دو دوره رشد اقتصادی وعده عبور از رکود دهد لیکن آنچه در ذهن مردم و عمل دیده می‌شود با تحلیل کارگزاران دولت روحانی همخوانی ندارد.
نکته دیگر در مورد مبحث نبود رقیب قدرتمند می‌باشد نباید فراموش کرد که در جوامع غیرحزبی یا کمتر حزبی رهبران سیاسی در لحظات آخر بطور جدی مطرح می‌گردند و قدرت تأثیرگذاری خویش را نشان می‌دهند. بنابراین مفروض نبود رقیب جدی در انتخابات پیش‌رو کمی زودهنگام می‌باشد! در نهایت با در نظر گرفتن ادامه مستمر رکود اقتصادی سه ساله و توجه به اصل پیش‌بینی‌ناپذیری در نوع رأی دادن بخصوص در نظام‌های کمتر حزبی به این نتیجه می‌رسیم که مفروض شکست‌ناپذیری حسن روحانی در انتخابات آتی ریاست جمهوری اشتباه می‌باشد و امید دارد که تیم روحانی بدون هیچ گونه احساس پیروزی پیش از موعد ضعفها را برطرف سازند وگرنه زمان شگفت زده شدن برای اصلاح امور بسیار دیرهنگام خواهد بود.
تلاش افراطیون مدعی اصلاحات و اعتدال برای پوپولیست نشان دادن هر رقیب انتخاباتی جز روحانی در حالی است که همین طیف افراطی و نامزد آنها، عوام‌فریبانه‌ترین و پوپولیستی‌ترین وعده‌ها را در انتخابات 92 مطرح کرد؛ از جمله وعده گشایش اقتصادی صد روزه، لغو همه تحریم‌ها با اجرای برجام، حل همه مشکلات اقتصادی از بیکاری و رکود و تورم تا آب خوردن و آلودگی‌ها و رونق تولید در صورت رسیدن به توافق و سود روزانه 170 میلیون دلار از برجام (ماهانه 5/4 میلیارد دلار).