به یاد خلبان شهید یاسر محمدیان
خلبانی که راه پدر را رفت(حدیث دشت عشق)
سرگرد خلبان شهید یاسر محمدیان فرزند سرتیپ دوم پاسدار شهیدفتح الله محمدیان در اواخر پاییز سال ۱۳۶۲ در حالی چشم به جهان گشود که پدرش در جبهههای حق علیه باطل مشغول دفاع از وطن و ارزشهای انقلاب اسلامی بود . چند روزی بود که یاسر متولد شده بود که برای اولین بار و شاید هم آخرین بار آغوش گرم پدر را احساس کرد (چون پدر چند روزی از جبهه به مرخصی آمده یود) و شاید در این دیدار واپسین پیغامی برای پسر داشت. سرانجام پدر در تاریخ 1362/10/28 در جبهههای جنوب به درجه رفیع شهادت نائل آمد. یاسر و خواهرش سمیه بعد از شهادت پدر زندگی خود را در دامن مادر به سرپرستی عموی خود ادامه دادند و این یادگاران شهید در میان خانواده از محبت ویژهای برخوردار بودند. هر چند خانواده سعی میکردند آنها کمبودی نداشته باشند اما یاسر دنبال گم گشته خود بود با اینکه در دوران تحصیلات همیشه شاگرد ممتاز بود و در مدارس استعدادهای درخشان تحصیل میکرد و با توجه به هوش و استعداد و نبوغ مثال زدنی ایشان میتوانست در بهترین رشتهها (پزشکی، مهندسی و...) ادامه تحصیل بدهد اما یاسر گویا آخرین دیدار پدر را فراموش نمیکرد و هر موقع در میان خانواده حرفی از ادامه تحصیل و یا شغل آینده به میان میآمد میگفت من باید خلبان بشم تا از وطن و اسلام دفاع کنم.یاسر از طریق آزمون سراسری وارد دانشکده نیروی هوای ارتش جمهوری اسلامی ایران شد و در رشته خلبانی هواپیمای جنگنده مشغول تحصیل شد و بعد از فارغالتحصیلی با بالاترین رتبه به عنوان خلبان هواپیمای بمبافکن شکاری اف 4 در نیروی هوایی مشغول به دفاع از حریم ایران اسلامی شد . سرانجام در تاریخ 24/4/1393 با هواپیمای اف 4 همراه با سرهنگ سعید ذوالفقاری هنگام ماموریت به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.