در روزهایی که آیت‌الله صدوقی برای دیدار امام خمینی(ره) به پاریس رفته بود، حجت‌الاسلام مناقب، به هماهنگی امور مشغول و اقدامات وی بسیار موفقیت‌آمیز بود. یکی از اقدامات ایشان صدور دستور بازگشایی مدارس پس از 12 روز اعتصاب بود؛ اقدامی که با عکس‌العمل شدید نیروهای نظامی و امنیتی مواجه شد:
«بعد از اعتصاب که حدود دوازده روز طول کشید و مغازه‌ها باز شد، ساواک و شهربانی آمدند عکس آقا را کندند و شیشه مغازه‌ها را شکستند. مردم سر و صدا کردند و چند نفر کشتار داشتیم و مجروح هم داشتیم. سه‌شنبه شب هم وقتی مردم از مسجد حظیره درآمدند، ژاندارمری  آنها را بسته است به گلوله؛ یعنی سه‌شنبه شب و آن شب هم چندین مجروح و کشته داشته‌ایم و چندین نفر را هم دستگیر کرده‌اند و وقاحت و بی‌شرمی را به حد اعلا رسانده‌اند.»
آیت‌الله صدوقی در تاریخ 57/9/5 از پاریس مراجعت کردند و پس از توقف در قم و اصفهان روز چهارشنبه مورخ 57/9/8 به یزد رسید و فعالیت‌های خود را آغاز کرد.
ایام سوگواری ماه محرم در پیش بود و دستورالعمل شهربانی مبنی بر داشتن مجوز برای برپایی مجالس عزاداری حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام، به یکی از دغدغه‌های اصلی بانیان مراسم عزاداری در مساجد و تکایا و منازل تبدیل شده بود. آیت‌الله صدوقی با صراحت، آنان را از مراجعه به شهربانی منع می‌نمود و با قاطعیت می‌گفت:
«کسی التزامی نمی‌دهد و دسته هم به راه خواهد افتاد. در یزد هم به راه خواهد افتاد و خیلی هم فشرده‌تر از سالهای گذشته؛ اگر یک قدم عقب‌نشینی بکنید، باخته‌اید و نباید به حرف‌های آنان ترتیب اثر بدهید؛ حتی جواب سلامشان را هم ندهید.»
ایشان، اعلامیه سی‌ام ذی‌الحجه را در حمایت از اعتصاب کارمندان شرکت نفت و محکوم نمودن اعمال وحشیانه مأموران رژیم شاهنشاهی صادر نمود:
«... خوشبختانه و با هزاران آفرین بر روحیه دلیر و غیور این کارمندان عزیز. دولت جانی نظامی از این اقدام وحشیانه، هیچ طرفی نبسته و احدی از کارمندان حتی پس از این واقعه اسف‌انگیز حاضر به بازگشت به کار خویش نگشتند بلکه اراده آنان در راه ادامه اعتصاب راسخ‌تر گشت. ملت ایران در پیشاپیش آن جامعه روحانیت ضمن محکوم کردن این فجایع از زحمات و فداکاری‌های کارمندان محترم شرکت نفت و همچنین شرکت مخابرات و برق و سایر موسسات نهایت تقدیر و تشکر برپا داشته و ادامه توفیق و پیروزی آنها و بقیه اقشار ملت را از پروردگار مسئلت می‌دارم و جهت ابراز انزجار و نفرت از عاملین این فجایع و همچنین اظهار همبستگی با کارمندان شرکت نفت و غیره روز سه‌شنبه 57/9/14 برابر با چهارم محرم‌الحرام 99 تعطیل سراسری در ایران اعلام می‌گردد.»!
با فرا رسیدن ایام محرم، تشکیل مجالس عزاداری و نصب پرچم‌های سیاه و قرمز، چهره شهر مذهبی یزد را تغییری محسوس داد. روز بیستم آذرماه 1357، مصادف با روز عاشورا، تیر خلاص بر پیکره حکومت ستمشاهی پهلوی بود؛ که گزارش آن در شهرهای استان یزد به شرح زیر به ثبت رسید:
«از بامداد روز جاری، متجاوز از 20 هزار نفر به تدریج در مسجد مصلای شهر یزد اجتماع نموده و از ساعت 1000 در خیابان‌ها به راه افتادند و پس از سخنرانی‌های شدید مخالف، در چهارراه فرح به طرف میدان شاهنشاهی حرکت و در آنجا ستون یادبود اصول انقلاب را آتش زدند. چون خطر برای تخریب و پایین آوردن پیکره مبارک کد 66 می‌رفت، به کلیه واحدها دستور داده شد از پیکره محافظت نمایند، لکن سیل جمعیت عازم میدان پهلوی بود و در این هنگام تلگراف شماره 8097-57/9/20 واصل شد و با عنایت به اینکه ادامه وضع منجر به درگیری شدید و کشت و کشتار می‌گردید، با توجه به تلگراف مذکور، دستور عقب‌نشینی داده شد؛ که یکی دو واحد نیز داخل جمعیت‌گیر کرده، ولی به هر حال خود را عقب کشیدند و درگیری پیش نیامد و جمعیت به میدان پهلوی وارد شده، در حالی که شعارهای ضدملی می‌دادند، پس از ایجاد حریق با تعداد زیادی لاستیک به پیکره مبارک حمله و پس از حدود یک ساعت پیکره مبارک را پایین آوردند و به دنبال این واقعه کلیه پرسنل اعم از افسر و مامور دچار ناراحتی شدید شده و به شدت اشک می‌ریزند و قصد حمله به اخلالگران و اغتشاش‌کنندگان را دارند تا سزای اعمال خائنانه آنان را کف دستشان بگذارند که با نصیحت و تلاش فراوان، فعلا از عمل آنان جلوگیری شده و جمعیت اخلالگر نیز از ساعت 14:00 به تدریج با روشن کردن چراغ اتومبیل‌ها و بوق زدن متفرق شدند. در جریان تظاهرات و آشوبگری صبح روز جاری یزد، ورقه‌های فلزی ستون یادبود اصول انقلاب و میدان شاهنشاهی، توسط اخلالگران کنده شده و 5 پنجره چوبی شهرداری در مجاور همین میدان آتش زده شده که بلافاصله آتش خاموش گردیده است.»