این زوزه نحس از کجا می‌آید؟
اوباما: - ایرانیها تهدید «همه گزینه‌ها روی میز است» را بسیار جدی گرفته‌اندو هنوز 95درصد تحریم‌های ایران بر جای خود باقی هستند
- ما به شدت به اجرای تحریم‌های کنونی پایبند هستیم و برای ایرانیها هم روشن کرده‌ایم که کوتاه نمی‌آییم
- این تحریم‌ها بوده که به ایران فشار آورده و پای میز مذاکره آورده است
سخنرانی جان‌کری در آیپک 92/12/13
- ما یک تکه از ساختار تحریم‌ها را هم تغییر نداده‌ایم و در عین حال می‌توانیم مذاکره کنیم.
- دوستان من! چشمان ما کاملا باز است. این روند برای آزمودن تهران است. مطمئن باشید که اگر ایران در این آزمون مردود شود، آمریکا، اسرائیل را مأیوس نخواهد کرد.
- توافق ژنو فقط سبب توقف پیشرفت برنامه هسته‌ای ایران نشد بلکه سبب به عقب رانده شدن این برنامه شد. ایران در حال حاضر ذخایر اورانیوم غنی شده بیست درصدی خودش را کاهش می‌دهد بزودی کل ذخایر اورانیوم غنی شده بیست درصدی خودش را به صفر خواهد رساند، باز هم می‌گویم صفر. صفر
- ایران همچنین هرگونه غنی‌سازی اورانیوم در سطوح بالای 5درصد را متوقف کرده است.
- ایران برای بازرسان امکان دسترسی روزانه به تأسیسات خود در نطنز و فردو را نیز فراهم ساخته است. شما از تأسیسات فردو خبر دارید و می‌دانید که این یک تأسیسات زیرزمینی است که مدت‌های طولانی مخفی بود و ما هیچ‌کس را در آنجا نداشتیم. اما در نتیجه همین توافق گام نخست است که ما اکنون کسانی را در داخل فردو داریم که به صورت روزانه می‌توانند به ما بگویند در آنجا چه خبر است.
وندی شرمن مذاکره‌کننده عضو ارشد آمریکا در 5+1:
- ما به طور دقیق رفتار تیم مذاکره‌کننده ایرانی را زیر نظر می‌گیریم فریب و نیرنگ قسمتی از DNA ایرانیان است.
- شما در اخبار دیدید که ایران اخیرا به طور قابل مشاهده‌ای غذا بین مردم فقیر جامعه‌اش توزیع کرده تا نشان دهد کاهش هدفمند و محدود تحریم‌ها تأثیر مستقیم بر مردم این کشور داشته است. همان‌طور که روحانی قول داده بود، این پول قرار است در جهات دیگری مصرف نشود.
این گزیده سخنان رئیس‌جمهور آمریکا، وزیر امور خارجه این کشور و معاون او علیه ایران است که در مدت شش هفت ماه اخیر مطرح شده است و قابل توجه آنکه لحن گستاخانه آنها در حالی بی‌ادبانه‌تر می‌گردد که پاسخ دستگاه دیپلماسی ما تنها در سطح وزیر محترم امور خارجه و آن هم فقط خنده معناداری است که خودمان هم معنای آن را نمی‌دانیم البته نباید فراموش کرد که چند روز پیش جناب دکتر ظریف در پاسخ به این همه عربده‌کشی سیاسی، ضمن ابراز نگرانی از آمریکا خواست که رفتار خود را تغییر دهد و دست از زبان تهدید بردارد. پایین آمدن سطح تهدیدگران آمریکایی ایران از رئیس‌جمهور به وزیر امور خارجه و معاون او هر چند که بنا به فرمایشی که برای ما نیز مصرف داخلی دارد، مصرف داخلی دارد ولی از طرفی هم جای نگرانی دارد که چه اتفاقی رخ داده است که رئیس‌جمهور آمریکا که سه چهار سال پیش از این به مقامات ارشدمان نامه می‌نوشت و التماس می‌کرد که ما را هم ببینید، این‌گونه صدا در گلو و باد در غبغب انداخته سخن می‌گوید؟ آیا ما مسیر را درست می‌رویم؟
واقعا چه چیزی عوض شده که مقامات روسیاه آمریکا با این بی‌شرمی علیه ایران و ایرانیان چانه می‌جنبانند؟ و یا چه کسانی سبب شده‌اند که کری بوی کباب به مشامش برسد و این دشمن وقیح، این‌گونه بی‌شرمانه از امتحان و تنبیه ایران سخن بگوید؟ چه کسی می‌تواند ایران را تنبیه کند و به چه جرمی باید مؤاخذه شویم؟ و اصلا که گوید برو دست رستم ببند؟ نبندد مرا دست چرخ بلند
وزیر امور خارجه محترم ما چرا از عیب‌جویی‌ها و زیاده‌خواهی‌ها و گستاخی‌های دشمنانمان به عنوان رفع نگرانی‌های بحق در مورد فعالیت‌های هسته‌ای ایران یاد می‌کند؟ کدام نگرانی؟ و نگرانی از چه؟ و چه کسانی نگرانند؟ آیا جامعه جهانی نگران آدم‌خواری تکفیریها در سوریه و لات‌بازی یانکی‌ها در دنیا هستند یا نگران ایران اسلامی؟ جامعه جهانی نگران خیابان‌گردی کری و اشتون در خیابان‌های اوکراین هستند یا فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای ما؟ جامعه جهانی نگران هولوکاست مسلمانان در آفریقای مرکزی توسط قمه‌کش‌های لخت و عور مسیحیان افراطی هستند یا ایرانیان با فرهنگ و متمدن؟ چرا دچار خود سانسوری شده‌ایم و برای جلب‌نظر غرب خودکشی می‌کنیم؟ چرا گزافه‌های حرافانه سلطه‌گر را مبنا قرار داده‌ایم و برای سؤالات بی‌انتها و بی‌مبنای آنان دربه‌در جوابیم؟ چرا زبان برای دفاع از ایران و اسلام مظلوم در دهانهایمان نمی‌چرخد؟ و چرا دستگاه دیپلماسی ما به آمریکا که بیشترین زندانی را در جهان دارد اجازه می‌دهد که به دروغ ایران را به نقض حقوق بشر متهم کند؟ چرا به آمریکایی که روزانه چهل میلیون کوپن غذا در بین مردم فقیرش توزیع می‌کند اجازه می‌دهد که در مورد مردم شریف ایران که سبد کالا می‌گیرند با درشتی سخن بگوید؟ داستان غم‌انگیز سبد کالا بماند. اوباما که اکنون در گل افغانستان و عراق درمانده است در میان ما چه دیده است که ظرف مدت 7ماه ایران را ده‌ها بار تهدید کرده است؟ هر چند که پس از سخنان اخیر جان‌کری در آیپک به صحت کلام امام معصوم(ع) پی می‌بریم که فرمود ستایش مخصوص خدایی است که دشمنانمان را از احمق‌ها قرار داد، ولی شاید وزارت محترم اطلاعات این وظیفه را نیز داشته باشند که در مورد آن عده‌ای که کری اعتراف کرد در فردو هستند و روزانه از تأسیسات فردو برای آمریکا جاسوسی می‌کنند تحقیقی به عمل آورد که مبادا این‌بار علاوه بر آن چند دزدآهن، چند خائن هم برای آنها کار تحقیقاتی می‌کنند؟ و یا بازرسان محترم آژانس که برای کار فنی به ایران رنج سفر به جان خریده‌اند و قدم رنجه کرده‌اند، پروژه‌ای دیگر نیز در دست دارند که دوستان بی‌خبرند؟ اینها را نمی‌دانیم ولی به هر حال باید بدانیم که این زوزه نحس از کجا می‌آید؟
اگر به خاطر بیاوریم سال 2001 را دولت ایران سال گفت‌وگوی تمدن‌ها نامید و دست دوستی برای همه دراز کرد و جالب آنکه در همان سال رئیس‌جمهور آمریکا ایران را محور شرارت خواند و از مجازات ایران سخن گفت. در آن سال‌ها هر چقدر با آن گاوچران کوچک از محبت و رفاقت گفتیم، افاقه نکرد و از شرارتش دست برنداشت تا نوبت به این تازه به دوران رسیده رسید. این را نیز به خاطر بیاوریم که با روی کار آمدن دولت یازدهم هم بلافاصله آمریکا تحریم ایران را تشدید کرد و در دوران تدبیر و امید هر قدر از محبت و تنش‌زدایی سخن گفتیم دشمنان صدا را رساتر کردند و با وجود آنکه بر سر میز مذاکره با آمریکای ورشکسته نشستیم آنها سوءبرداشت کردند و کشان‌کشان لاشه خود را جلو آوردند تا آنجا که در جنازه رژیم صهیونیستی که دوران کما و اغمای خود را می‌گذراند هم علائم حیات دیده شد. هر قدر که بر تحریم‌زدایی از ایران اهمیت دادیم آنها بیشتر تحریم کردند و به خوش‌باوران ما هم باوراندند که آنها صرفا با هیچ‌یک از دولت‌های ما از اول تا یازدهم دوستی و دشمنی ندارند بلکه آنها با ملت و کشور و اسلام ایران دشمنند و این دشمنی حد و سقف هم ندارد چرا که خداوند فرمود: و لن ترضی عنک الیهود و لاالنصاری حتی تتبع ملتهم قل ان هدی‌الله هوالهدی و لئن اتبعت اهواءهم بعدالذی جاءک من‌العلم ما لک من‌الله من ولی و لانصیر یعنی: یهود و نصاری هرگز از تو راضی نمی‌شوند تا آنکه از آیینشان پیروی کنی. بگو مسلما هدایت واقعی، هدایت خداست و اگر پس از دانشی که [چون قرآن] برایت آمده از هوا و هوس‌های آنان پیروی کنی، از سوی خدا هیچ سرپرست و یاوری برای تو نخواهد بود.1
به نظر می‌رسد آنها که گله‌گله سرباز را به نقطه‌نقطه دنیای اسلام می‌فرستند و کرورکرور مسلمان و بی‌گناه را می‌کشند، لیاقت این همه توجه و انعطاف‌های غیرقهرمانانه و خنده‌های دست و دلبازانه را ندارند و باید به جای توجه به لغو قطره‌چکانی تحریم‌ها و ذوق‌زدگی از اینکه کدخدای دزد این دهکده مصیبت‌زده، اموالی که از ما دزدیده را قسطی و با منت به ما برمی‌گرداند باید به فکر رویانیدن و شکوفا نمودن استعدادهای بی‌شمار داخلی بود و به استعدادهای متراکم داخلی نگریست و به آنان که به جای عقل و منطقشان فقط گزینه‌های پریشانی روی میزشان دارند و در آن سردرگمند، وقعی ننهاد. هر چند که جمله «همه گزینه‌ها روی میز است» پرزیدنت، اکنون در میان بچه‌های کوچه و خیابان‌های ما، مضحکه و مایه ساخت جوک و لطیفه شده ولی آیا ذوق و قریحه بچه‌های کوچه و خیابان ما می‌تواند از دستگاه دیپلماسی و دولت محترم سلب تکلیف کند؟ و باعث شود این همه کینه‌توزی نادیده گرفته شود و دستکش مخملین، ما را از آن دست چدنی سیاه غافل کند؟ و سراب روز و کورسوی شبانه، ما را بفریبد که شاید آن نقطه نورانی دشت چشم گرگ های بیابان باشد.
محمد هادی صحرایی
____________
1- سوره مبارکه بقره آیه 120