کد خبر: ۸۷۸۸۴
تاریخ انتشار : ۲۵ مهر ۱۳۹۵ - ۲۱:۰۱

سرنوشت نامعلوم 400 هزار پناهجوی افغان

در حالی که موافقت دولت افغانستان با بازگشت پناهجویان این کشور، همواره مورد انتقاد بوده است، با آغاز فصل سرما هنوز برنامه‌ای برای 400 هزار پناهجوی بازگشته به افغانستان وجود ندارد.



به گزارش «دویچه وله»، وزارت مهاجرین افغانستان اعلام کرد تاکنون 400 هزار مهاجر به افغانستان بازگشته‌اند که دولت این کشور با آغاز فصل سرما هنوز برای کمک به آنها آمادگی ندارد.
این وزارتخانه گفته است که روزانه 5 تا 7 هزار نفر از پاکستان و 200 تا 700 نفر از پناهجویان افغان از ایران باز می‌گردند.
«سید حسین عالمی بلخی» وزیر مهاجرین افغانستان در سمیناری گفت که امسال بیشتر از 400 هزار پناهجو از پاکستان بازگشته‌اند که حدود دو ماه دیگر، این رقم به 700 هزار نفر خواهد رسید.وی افزود: به‌طور متوسط 200 تا 700 نفر نیز از ایران باز می‌گردند.کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل نیز با آمدن فصل سرما از آوارگان داخلی و بازگشت‌کنندگان از کشورهای دیگر به افغانستان ابراز نگرانی کرد.«نادر فرهاد» سخنگوی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در افغانستان اظهار داشت که رسیدگی به نیازهای مردم در افغانستان کار ساده‌ای نیست. آنها نیازمند کمک‌های انسانی هستند.
وی تأکید کرد که رسیدگی به وضعیت بازگشت‌کنندگان و آوارگان داخلی کار بسیار دشواری است و به همین دلیل کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل همیشه بر داوطلبانه بودن برگشت پناهجویان افغان تأکید کرده است.
این در حالی است که افغانستان تنها با برگشت پناهجویان روبرو نیست، بلکه شدت جنگ‌ها دهها هزار خانواده را آواره کرده است و به گفته نادر فرهاد حدود 1/2 میلیون نفر در داخل این کشور آواره هستند.وزارت مهاجرین افغانستان گفته است که تنها از ولایت قندوز، 20 هزار خانواده آواره شده‌اند.در سال جاری هزاران نفر از ولایت‌های هلمند، ارزگان، فراه و قندوز به دلیل جنگ و ناامنی خانه‌های خود را ترک کردند.از سوی دیگر، قرار است هزاران افغان از کشورهای اروپایی نیز به کشور خود بازگردانده شوند. براساس تفاهم‌نامه حکومت افغانستان با کشورهای اروپایی آن عده از افغان‌هایی که درخواست پناهندگی‌شان رد می‌شود، باید داوطلبانه دوباره به کشور خود بازگردند.امضای این تفاهم‌نامه‌ها با کشورهای اروپایی برای برگشت پناهجویان، با انتقادهایی در داخل افغانستان روبرو شده است. بسیاری‌ به این باورند که دامنه جنگ با گذشت هر روز گسترش می‌یابد و زمینه زندگی آرام و مصون در داخل این کشور فراهم نیست.