در حالی که برخی رسانه‌های زنجیره‌ای بزک‌کننده آمریکا تلاش کرده‌اند بازپرداخت این پول ایران از سوی آمریکا را دستاورد برجام جا بزنند نیویورک تایمز در گزارشی نوشت: حقیقت این است که این پول متعلق به ایران بود. این پول ربطی به توافق هسته‌ای نداشت و مذاکرات آن مستقل از مذاکرات توافق هسته‌ای بود و مربوط به پول‌هایی می‌شد که آمریکا از زمان پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 1979آنها را نگه داشته بود و به ایران بدهکار بود. در آن هنگام، واشنگتن دارایی‌های ایران را که در بانک‌های آمریکایی نگاهداری می‌شد توقیف کرد. از جمله این پول‌ها، پولی بود که تهران آن را بابت خرید سلاح‌هایی به آمریکا پرداخت کرده بود و آمریکا هرگز آنها را تحویل ایران نداده بود چون این خریدها مربوط به دوران حکومت شاه بود و با سرنگون شدن حکومت شاه آمریکا این تسلیحات را به ایران تحویل نداد.
این روزنامه می‌افزاید: در سال 1981 دو کشور توافق کردند که پرونده این ماجرا را به دادگاه لاهه ببرند و این دادگاه در مورد این منازعه داوری کند. آمریکا و ایران چندین دهه است که بر سر این موضوع با هم دعوا دارند؛ اما از هنگامی که دو طرف وارد گفت‌وگوهای هسته‌ای شدند، تلاش‌ها برای حل و فصل این منازعه هم قوی‌تر شد.
نیویورک تایمز نوشت: با توجه به اینکه احکامی که دادگاه لاهه صادر می‌کند، الزام‌آور است، دولت اوباما هم به این نتیجه رسید که دادگاه لاهه علیه او حکم صادر خواهد کرد. وانگهی، ایران علاوه بر این 400 میلیون دلار، چندین میلیارد دلار بهره بانکی آن را هم مطالبه می‌کرد. آمریکا اولین کشوری نیست که در یک پرونده حقوقی مغلوب ایران می‌شود. اوائل این ماه هم عالی‌ترین دادگاه سوئیس به اسرائیل دستور داد حدود یک میلیارد دلار به علاوه سود حاصله از آن را به ایران پرداخت کند.
این پول در ارتباط با یک پرونده حقوقی مربوط به دهه 1960 و مربوط به یک شرکت تولید خطوط لوله نفتی بود. این 400 میلیون دلار به علاوه بهره آن در مجموع بالغ بر 1/7 میلیارد دلار می‌شود و آمریکا با پرداخت آن موافقت کرده است. این رقم بسیار کمتر از رقمی است که ایران آن را مطالبه کرده بود.
مذاکرات مربوط به دارایی‌های توقیف شده ایران در آمریکا، مستقل از مذاکرات هسته‌ای ایران و مذاکرات مربوط به آزادی بازداشت‌شدگان آمریکایی بوده است اما چشم‌اندازی در افق دور همه این مشاجره‌ها وجود داشت که به طور دقیق طراحی شده بود و نوید آن را می‌داد که همه این دعواها بتواند زمینه‌ساز روابط هرچه سازنده‌تر میان دو کشور شود.
در ارتباط با این ماجرا «جان کربی» سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا پنجشنبه گذشته اعلام کرد؛ نگرانی آمریکا از این بابت بود که امکان دارد ایران آزاد شدن بازداشت‌شدگانی را که متهم به هیچ جرمی نبودند، به تاخیر افکند.
آمریکا پرداخت پول ایران را به طور موقت به تعویق انداخت تا «بیشترین اهرم قدرت» را در مقابل ایران در دست داشته باشد. اما به هر حال این پول، پول ایران بود و ایران مصمم بود هر طور شده است خواه از طریق مذاکره و خواه با پیگیری قضایی آن را اعاده کند.