باتوجه به وجود ظرفیت‌های قوی برای ترقی و تعالی این شهرستان قدیمی از جمله وجود معادن غنی مس و سرب و روی و از جمله معدن مس سونگون در شمال‌غرب ارسباران و قطب کشاورزی و دامپروری بودن و داشتن جنگلهای انبوه و مراکز دیدنی و گردشگری و دهها زمینه دیگر، انتظار اینست که اهر مدارج ترقی را پیموده و تبدیل به شهری آباد با امکانات و تسهیلات فراوان برای مردم این دیار باشد، اما کم‌توجهی مسئولان، همه امیدهای اهالی را تبدیل به یأس کرده است. از جمله کمبودهای بسیار محسوس، نبود راه ارتباطی عریض و بی‌خطر برای فاصله 95 کیلومتری بین اهر و تبریز است که منجر به تصادفات مرگبار در این محور شده است. مسئولان با در نظر گرفتن اینکه جاده اهر- تبریز محل پیوند استانهای اردبیل، مغان، ورزقان، هریس، کلیبر و کشورهای جمهوری آذربایجان، نخجوان و ارمنستان به تبریز است احساس نیاز کرده آزادراه اهر- تبریز را تصویب و حتی پروژه آزادراه تبریز- باکو را مصوب کردند و دقیقا از پنج سال پیش کارهای ساختمانی آزادراه اهر- تبریز کلید خورد.  اما در دهه فجر امسال کمتر از بیست کیلومتر در محور اهر تا گردنه گویجه بل و محور بخش خواجه تا تبریز افتتاح شد و فازهای دیگر آن حتی کلنگ نیز نخورده است.
همچنین نبود شبکه رادیوئی محلی و کم‌لطفی صدا و سیما به این مورد و عدم انعکاس اخبار به نحوه مقتضی، وجود چاله چوله‌های فراوان در کوچه‌ها و خیابانها و معابر عمومی اهر و دهها نارسائی دیگر از جمله مشکلات این شهر است.
سید محمدحسن آل‌محمد