پژوهشگر آمریکایی در گفت‌وگو با کیهان:
نسل بعدی اروپائیان از صهیونیست‌ها فاصله می‌گیرند
پژوهشگر سیاست خارجی آمریکا در گفت‌وگو با کیهان گفت: هیچ معلوم نیست که نسل بعدی اروپائیان مثل نسل فعلی تحت نفوذ صهیونیست‌ها باشند!
پروفسور «لاورنس دیویدسون» محقق و پژوهشگر «سیاست خارجی آمریکا در غرب آسیا» در پاسخ به چرایی سانسور جنایت‌های رژیم صهیونیستی در اروپا و آمریکا گفت: «دلایل مختلفی برای این سانسور وجود دارد. شاید در اروپا نفوذ صهیونیست‌ها متکی به گناهی! باشد که رهبران اروپایی از مسئله هولوکاست در ذهن خود احساس می‌کنند. البته این نسل قدیمی از رهبران اروپایی در حال محو شدن از صحنه سیاسی اروپا هستند و معلوم نیست که در 20 یا 30 سال آینده صهیونیسم از نفوذی که امروز در اروپا دارد برخوردار باشد»؟
استاد تاریخ دانشگاه پنسیلوانیا افزود: «در مورد آمریکا موضوع کمی متفاوت است. نفوذ صهیونیسم در آمریکا تا حدود زیادی متکی به حمایت مالی آنها از کاندیداها و احزاب سیاسی است و نفوذ آنها در اتحاد با گروه‌های بنیاد گرای مسیحی در غرب میانه و جنوب آمریکا تقویت شده است. در اروپا و آمریکا سانسور جنایات صهیونیست‌ها در رسانه‌های جمعی نیز تجلی پیدا کرده که در کل به دلیل منافع تجاری و درآمدهای تبلیغاتی که از جانب صهیونیست‌ها و حامیان مالی آنها به دست می‌‌آورند از انتقاد و گرفتن انگشت اتهام به سوی صهیونیست‌ها اجتناب می‌کنند. نگرانی رسانه‌ها از این وضعیت باعث می‌شود که آنها به شدت گزارش‌های مربوط به جنایت‌های صهیونیست‌ها را سانسور کنند».
نویسنده کتاب «تاریخ مختصر غرب آسیا» ادامه داد: «تاکتیک دیگری که صهیونیست‌ها برای سرپوش گذاشتن به جنایت‌های خود، استفاده می‌کنند این است که به همه منتقدین جنایت‌های خود، برچسب «ضد یهود» می‌زنند آنها در این تاکتیک سیاستمداران و قانونگذاران غربی را نیز به کار گرفته‌اند و از طریق این متحدین تلاش دارند تا جنبش‌هایی که در غرب بر ضد صهیونیست‌ها شکل گرفته مثل جنبش تحریم کالاهای اسرائیلی را غیرقانونی اعلام کنند. صهیونیست‌ها در فرانسه و آمریکا تا حدودی در این زمینه موفق بوده‌اند.»
«لاورنس دیویدسون» در پاسخ به چرایی نزدیک شدن رژیم آل‌سعود و رژیم صهیونیستی نیز گفت: «من فکر می‌کنم سعودی‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که باید با رژیم اسرائیل کنار بیایند و به توافق برسند. همچنین یک پیوند‌دهنده مهم بین آنها وجود دارد. آمریکا متحد هر دو رژیم محسوب می‌شود، بنابر این سعودی‌ها شروع به پیدا کردن زمینه‌های مشترک برای برقراری و توسعه روابط با اسرائیل کرده‌اند. ایران،حزب‌الله و سوریه هر سه دشمن مشترک اسرائیل و عربستان محسوب می‌شوند و بر پایه این دشمن مشترک و با کمک دولت آمریکا آنها به دنبال توسعه روابط خود هستند.»
نویسنده کتاب «سیاست خارجی آمریکا» به چرایی «عدم حمایت برخی کشورهای عربی از انتفاضه سوم ملت فلسطین» نیز اینگونه پاسخ داد که «دلایل متعددی دارد؛ دلیل اول این است که کشورهای عربی واقعا نمی‌دانند که چگونه به طور موثر می‌توانند از فلسطینی‌ها حمایت بکنند. حداقل در کرانه باختری مقاومت در مقابل صهیونیست‌ها با ویژگی سازمان‌نیافته و پراکندگی عجین شده است. اگر سلاح و پول نیز به این منطقه برسانید به چه کسی باید بدهید؟ مسلما به محمود عباس و دار و دسته وی نباید بدهید. چرا که آنها مخالف هرگونه مقاومت مقابل رژیم صهیونیستی هستند. دوم، دولت‌های عربی به لحاظ نظامی از اسرائیل می‌ترسند و نمی‌خواهند کمک‌های آمریکا را نیز از دست بدهند. سوم این که بسیاری از این کشورها مشکلات جدی در داخل دارند و مدعی هستند که منابع کمی دارند که به سایر مسائل اختصاص دهند».
وی درباره سکوت سازمان‌ها و کشورهای مدعی حقوق بشر در مقابل جنایت‌های رژیم صهیونیستی نیز گفت: «همه سازمان‌های حقوق بشری مستقر در غرب بر خلاف دولت‌ها ساکت نیستند و موارد متعددی بوده که اقدامات صهیونیست‌ها را محکوم کرده‌اند، اما این تلاش‌ها از سوی اسرائیل نادیده گرفته می‌شود یا محکوم می‌شود. از نظر زمانی تا چه زمانی کشورهای غربی می‌توانند جنایت‌های اسرائیل را نادیده بگیرند؟ جواب این است که تا زمانی که مردم و رای‌دهندگان غربی این کشورها به رهبران خود چنین اجازه‌ای را می‌دهند که چشم خود را بر روی جنایت‌های صهیونیست‌ها ببندند. در دموکراسی‌های غربی اسرائیل و رفتاری‌‌های جنایتکارانه آن باید به عنوان یک موضوع انتخاباتی لحاظ شود.
این سؤال باید به صورت عمومی در کشورهای غربی پرسیده شود که چرا میلیون‌ها دلار و یورو به رژیمی با این سابقه خراب حقوق بشری کمک می‌شود؟ گروه‌هایی در غرب در تلاش هستند که چنین کاری را انجام دهند اما تغییر در فرهنگ این کشورها کار مشکلی است.»