نوبت به بازرسي از تأسيسات اتمي ديمونا کي مي‌رسد؟ (خبر ويژه)
«هرکس که خاورميانه و خاور نزديک را خالي از سلاح‌هاي اتمي مي‌خواهد، بايد سرانجام درباره اسرائيل نيز سخن بگويد، چطور است که اسرائيل اجازه دسترسي به رآکتور اتمي در ديمونا را بدهد؟»
«هرکس که خاورميانه و خاور نزديک را خالي از سلاح‌هاي اتمي مي‌خواهد، بايد سرانجام درباره اسرائيل نيز سخن بگويد، چطور است که اسرائيل اجازه دسترسي به رآکتور اتمي در ديمونا را بدهد؟»
روزنامه آلماني فرانکفورترروندشاو با انتشار اين پرسش به توافق ايران و 1+5 پرداخته و نوشت: غني‌سازي اورانيوم براي حس خودباوري ايران خيلي مهم است. در عين حال جلوي ايران براي رسيدن به بمب اتمي - اورانيوم يا پلوتونيوم- دست‌کم براي شش ماه آينده گرفته مي‌شود. اعتماد خوب است اما نظارت هر روزه که بر آن توافق شده، بهتر است. افزون بر اين، آمريکا به قولي که به اسرائيل داده، عمل کرده است. طبق اين وعده، آمريکا نخواهد گذاشت که ايران به سلاح اتمي دست يابد.
سانته‌هال نويسنده روزنامه آلماني مي‌افزايد: در بي‌بي‌سي شنيدم که يک مقام دولت اسرائيل مي‌گفت «ما ايراني‌ها را بهتر مي‌شناسيم. آن‌ها برنامه اتمي خود را مخفي نگه مي‌دارند و واقعيت را نمي‌گويند.» او همين نظر را درباره دولت خود مي‌توانست مطرح کند. هر کودکي مي‌داند که اسرائيل سلاح اتمي دارد. اما اين برنامه آن‌قدر محرمانه است که تنها کسي که يک‌بار علني از آن حرف زد، مجبور به تحمل 18 سال زندان انفرادي شد. اسرائيل بايد تن به شفافيت بدهد.
نويسنده آلماني معتقد است ايران به بازرسان آژانس بين‌المللي انرژي اتمي، اجازه ورود به تاسيسات غني‌سازي اورانيوم و کارخانه‌هاي ساخت سانتريفيوژ و همچنين مجموعه‌اي از ديگر تاسيسات را مي‌دهد و نقشه‌هاي ساختماني رآکتور اراک را نيز در اختيار آژانس مي‌گذارد. چطور است اسرائيل نيز اجازه دسترسي به رآکتور اتمي ديمونا را بدهد؟
آژانس بين‌المللي انرژي اتمي در 8 دسامبر از کارخانه آب سنگين اراک بازرسي مي‌کند. طبق توافق ژنو اين رآکتور براي شش ماه آينده متوقف مي‌شود. گرچه بازرسان به شکل منظم از اين تاسيسات بازديد کرده‌اند اما دعوت ايران از آژانس بين‌المللي انرژي اتمي، براي نظارت بر خط توليد آب سنگين گام مهمي است.
فرانکفورترروندشاو تاکيد مي‌کند: اسرائيل تاسيساتي دارد که شفافيت بيشتر درباره آن‌ها مي‌تواند مفيد باشد. در مرکز پژوهش اتمي نقب - مشهور به ديمونا - ظاهرا يک رآکتور آب سنگين و يک تاسيسات بازفرآوري براي توليد پلوتونيوم و تاسيسات غني‌سازي اورانيوم و همچنين تاسيسات ساخت مولف‌هاي بمب وجود دارد. آژانس بين‌المللي انرژي اتمي، ديمونا را مورد بازرسي خود قرار نمي‌دهد؛ زيرا اسرائيل عضو پيمان جلوگيري از گسترش سلاح اتمي نيست اما ايران عضو اين پيمان است و به همين دليل همواره زير نظر قرار مي‌گيرد. آژانس نيز از ناهماهنگي‌هايي که در برنامه اتمي ايران وجود داشت، نظرش نسبت به آن جلب شد.
در ادامه اين تحليل با انتقاد از سياستمداران آلماني آمده است: اتحاديه‌هاي دموکرات، سوسيال مسيحي و حزب سوسيال دموکرات آلمان در قرارداد تشکيل دولت ائتلاف جديد اين کشور، حرفي از برنامه اتمي اسرائيل نمي‌زنند و مي‌گويند «ايران داراي سلاح هسته‌اي است که خطري براي تمام منطقه و فراتر از منطقه محسوب مي‌شود. اين امر به تلاش‌هاي بين‌المللي براي خلع سلاح و جلوگيري از گسترش سلاح اتمي، آسيب‌هاي زيادي وارد مي‌کند.» سلاح اتمي اسرائيل بخشي از مشکل منطقه است اما سياستمداران آلماني کلامي در اين باره بيان نمي‌کنند. اين که سلاح کشتار جمعي دولتي را تفکيک شده از سلاح کشتار جمعي دولت‌هاي ديگر ببينيم، اشتباه است؛ چرا که اگر خاورميانه و خاور نزديک را عاري از اين سلاح مي‌‌خواهيم، بايد بدانيم که اين دو لازم و ملزوم يکديگرند.
نويسنده معتقد است: اکنون زمان آن رسيده که از اسرائيل خواسته شود تا براي شرکت در کنفرانس ايجاد منطقه عاري از سلاح کشتار جمعي در خاور نزديک اعلام آمادگي کند. اين کنفرانس براي بقاي پيمان جلوگيري از سلاح اتمي ضروري است؛ پيماني که اکنون تنها مانع عليه جهاني است که در آن بر تعداد سلاح اتمي افزوده مي‌شود. نمي‌توان براي هميشه تقصيرها را بر دوش ايران انداخت، زماني نيز بايد بدون پرده‌پوشي از تنها دولت داراي سلاح اتمي در منطقه، نام ببريم. قرارداد تشکيل دولت ائتلافي آلمان، درباره اسرائيل مي‌گويد «ما به مسئوليت ويژه آلمان در برابر اسرائيل به عنوان يک کشور دموکرات يهودي و امن واقفيم.» هيچ‌کس نبايد با اين حرف مخالفت کند اما امنيت اسرائيل با سلاح اتمي تامين نمي‌شود. اسرائيل مي‌تواند از سلاح اتمي خود تنها براي خودکشي استفاده کند. پيامدهاي جنگ اتمي منطقه‌اي به مردم اسرائيل نيز باز خواهد گشت.