بهارستان دهم ورود فتنه‌گران ممنوع
مهدی تیماجی
از هم اکنون تا برگزاری انتخابات مجلس تقریبا دو ماه باقی مانده است و هرچه جلوتر می‌رویم تنور انتخابات توسط احزاب و جریانات سیاسی داغ‌تر می‌شود، از سوی دیگر نظام اسلامی بواسطه وضعیت جدیدی که پرونده هسته‌ای کشورمان در آن قرار دارد شرایط تازه‌ای را در حال تجربه کردن است بعبارت دیگر دشمنان قسم خورده انقلاب نقشه‌های جدیدی را برای تسلط بر نظام اسلامی طراحی کرده‌اند که در این میان می‌توان به مسئله نفوذ عوامل دشمن در نظام اسلامی اشاره کرد.
انتخابات مجلس یکی از گذرگاه‌هایی است که در صورت سهل‌انگاری از سوی دلسوزان انقلاب به معبری تبدیل می‌شود تا عوامل دلخواه دشمنان انقلاب در مجلس اسلامی که یکی از مراکز مهم تصمیم گیر است نفوذ کنند و اهداف خود را پیش ببرند.
برهمین اساس به نظر می‌رسد در این دوره از انتخابات مجلس نیازمند نمایندگانی هستیم که با تمام وجود دل در گرو آرمان‌های انقلاب داشته باشند به بیان دیگر سربازانی باشند که وفاداری خود را نسبت به مبانی جمهوری اسلامی ثابت کرده باشند .
نامزدهای امروز مجلس شورای اسلامی که قصد نشستن بر کرسی‌های بهارستان کرده‌اند علاوه براینکه توانایی شناسایی و برخورد جریان نفوذ دشمن در مجلس را داشته باشند باید در قبال مصادیق نفوذ و براندازی در گذشته نیز کارنامه روشنی داشته باشند .
بنابراین یکی از مصادیق نفوذ و براندازی در گذشته فتنه 88 است بدون تردیدافرادی که قصد دارند وکالت مردم را در مجلس به عهده بگیرند باید مرزبندی مشخصی در قبال فتنه آمریکایی – صهیونیستی 88 داشته باشند.
البته در سال‌های اخیر برخی افراد و جریان‌های سیاسی که عملکرد موفقی در قبال فتنه 88 نداشته‌اند زیاد رغبتی ندارند که نسبت به آن 8 ماه یعنی از 22 خرداد تا 9دی حرفی زده شود.
این در حالی است که برخی جریانات سیاسی قصد دارند تا آن 8 ماه رنجی را که بر چهره نظام اسلامی وارد شد را سهل و راحت فراموش کنند و فتنه 88، سران و عوامل آن را در حد یک جریان سیاسی انتخاباتی تقلیل بدهند و افرادی را که می‌خواهند به روشنگری نسبت به آن ایام اقدام کنند تندرو و کینه توز سیاسی متهم می‌کنند.
نکته قابل تامل اینجاست که فعالین فتنه 88 نیز با ژستی طلبکارانه و با هدف فرار به جلو، خواستار حضور در عرصه انتخابات هستند. این در حالی است که دست‌اندرکاران فتنه 88 رسما و علنا مورد حمایت مثلث استکبار (آمریکا، انگلیس و اسرائیل) قرار داشته و آشوب نیابتی سرویس‌های جاسوسی سیا، ام‌آی‌سیکس و موساد را به اجرا گذاشتند.
در همین ارتباط رهبر انقلاب در سال‌های اخیر در مقاطع گوناگون به روشنگری در قبال جریان فتنه 88 تاکید بسیار دارند، از همین روی رهبر انقلاب اوایل شهریور ماه سال گذشته در دیدار رئیس جمهور و اعضای هیئت دولت فرمودند: « مسئله فتنه و فتنه گران، از مسائل مهم و از خطوط قرمز است که آقایان وزرا باید همانگونه که در جلسه رأی اعتماد خود بر فاصله گذاری با آن تأکید کردند، همچنان بر آن پایبند باشند»
اینک سوالی که مطرح می‌شود آن است که چرا یک نامزد انتخابات مجلس شورای اسلامی باید در قبال مسئله فتنه 88 موضع مشخصی داشته باشد.
قانون فصل الخطاب است
جریان اصلاحات پس از مشخص شدن نتایج انتخابات دهم ریاست جمهوری سیاست یک بام و دو هوا را در پیش گرفت این جریان سیاسی که تا پیش از این یکی از شعارهای خود را قانون گرایی و عمل به آن تاکید داشت بعد از آنکه مشخص شد که میدان انتخابات ریاست جمهوری را به رقیب خود باخته است با برافراشتن پرچم تقلب در انتخابات به دنبال باج خواهی از نظام اسلامی بودند.
از نکات قابل توجه آن بود که در آن مقطع زمانی و نیز بعد از آن هم هیچ گاه نتوانستند دلایل محکمی در قبال ادعای خود مبنی بر تقلب در انتخابات 88 ارائه کنند و بعدا نیز عوامل دستگیر شده در جریان فتنه 88 خود اعتراف کردند ایجاد و تلقین موضوع تقلب تنها یک اسم رمز بود تا بواسطه آن بتوانیم شعله اعتراضات خیابانی در قبال مراکز قانونی را روشن نگه داریم.
این در حالی است که رهبر انقلاب از همان روز نخست تاکید بر حفاظت از آرای مردم توسط عمل به قانون داشتند، از همین روی دفاع مؤمنانه ولی فقیه از جمهوریت نظام در سي سال گذشته واقعیتی غیرقابل انکار است که دشمنان انقلاب نیز بدان اعتراف دارند. نتیجه آراي عمومی در ایران مظهر وحدت ملی است و ولایت فقیه پشتیبان و حافظ اراده ملی است. در فتنه 88 نیز نقش کلیدی ولی فقیه در حفظ آرا و اراده ملی ثابت شد.
در همین ارتباط رهبر انقلاب در نمازجمعه 29 خرداد خطاب به جریان معترض در کف خیابان گفتند:
« من به این برادران عرض می‌کنم، به مسئولیت پیش خدای متعال فکر کنید. پیش خدا مسئولید، از شما سؤال خواهد شد. آخرین وصایای امام را به یاد بیاورید؛ قانون، فصل الخطاب است؛ قانون را فصل الخطاب بدانید. انتخابات اصلاً برای چیست؟ انتخابات برای این است که همه اختلاف‌ها سر صندوق رأی حل و فصل بشود. باید در صندوق‌های رأی معلوم بشود که مردم چی می‌خواهند، چی نمی‌خواهند؛ نه در کف خیابان‌ها.»
پروژه تقلب
برای واژگونی نظام
این در حالی است که در بحث پروژه تقلب برای اثرگذاری بر انتخابات نبود بلکه از اساس برای تغییر بنیادی نظام دنبال شد. بعدها که عناصر میانی فتنه بازداشت شدند، مصطفی تاج‌زاده ضمن اعتراف به اینکه در انتخابات تقلب عمده‌‌ای که نتیجه را دگرگون کند، رخ نداده است، فاش کرد که بحث تقلب همه ماجرا نبوده است. او در پاسخ به این سؤال که با ابطال انتخابات هم بار دیگر در انتخابات کاندیدای آنها شکست می‌خورد پس فایده این طرح چه بود، گفت: «اگر نظام ابطال انتخابات را می‌پذیرفت، آنگاه ما بحث عدم صلاحیت شورای نگهبان و وزارت کشور و بطور کلی نهادهای نظام را برای برگزاری مجدد انتخابات، دنبال می‌کردیم و نظام را به ساز‌وکار دیگری که لازمه آن تعویق یک‌ساله انتخابات بود، وادار می‌کردیم.
در این یک‌سال طبعاً نهادهای نظام به‌خصوص دولت به تعلیق درمی‌آمد و اوضاع از کنترل نظام خارج می‌شد، آنگاه در این یک‌سال ما زمینه تغییرات اساسی در نظام را فراهم می‌کردیم.»
موضوع دیگر این بود که فضای روانی ایجاد‌شده می‌توانست به پیروزی سران فتنه منجر شود. اسناد و خبرهای موثق بیانگر آن است که میرحسین موسوی و جریان فتنه حامی وی در نظر داشتند بلافاصله پس از پیروزی، اعلامیه‌ای صادر کرده و فهرستی از تغییرات اساسی را منتشر و از هواداران خود بخواهند تا تحقق آنها، خیابان‌ها را ترک نکنند راهپیمایی 25 خرداد 88 یک راهپیمایی اعتراضی به حساب آمد ولی راهپیمایی 30 خرداد- یک روز پس از فراخوان رهبری به آرامش و دعوت به تعقیب ادعاها از مجاری قانونی- برای شکستن حریم رهبری و فصل‌الخطاب بودن او طراحی و بعد هم در بیانیه‌های پی‌درپی تعقیب گردید.
همچنین رهبر انقلاب با تاکید بر اینکه اصلی‌ترین مسئله در فتنه 88 قانون شکنی عده‌ای بود که نباید فراموش شود فرمودند: «در انتخابات سال ۸۸، آن كسانی كه فكر می‌كردند در انتخابات تقلب شده، چرا برای مواجهه با تقلب، اردوكشی خیابانی كردند؟ چرا این را جواب نمی‌دهند؟ صد بار ما سؤال كردیم؛ نه در مجامع عمومی، نخیر، به شكلی كه قابل جواب دادن بوده؛ اما جواب ندارند. خب، چرا عذرخواهی نمی‌كنند؟ در جلسات خصوصی می‌گویند ما اعتراف می‌كنیم كه تقلب اتفاق نیفتاده بود. خب، اگر تقلب اتفاق نیفتاده بود، چرا كشور را دچار این ضایعات كردید؟ چرا برای كشور هزینه درست كردید؟ اگر خدای متعال به این ملت كمك نمی‌كرد، گروه‌های مردم به جان هم می‌افتادند، می‌دانید چه اتفاقی می‌افتاد؟ می‌بینید امروز در كشورهای منطقه، آنجاهایی كه گروه‌های مردم مقابل هم قرار می‌گیرند، چه اتفاقی دارد می‌افتد؟ كشور را لب یك چنین پرتگاهی بردند؛ خداوند نگذاشت، ملت هم بصیرت به‌خرج دادند. در قضایای سال ۸۸، این مسئله اصلی است؛ این را چرا فراموش می‌كنید؟»
بازیگران غربی فتنه 88
فتنه سال 88 در بعد خارجی از سال‌ها قبل از 88 طراحی و دنبال شده بود. یکی از نشانه‌های آن این است که سناتور «مک کین»کاندیدای جمهوری‌خواهان در انتخابات سال 2008 در سال 1384 دقیقاً به «جنبش سبز» با همین نام! اشاره می‌کند و می‌گوید «در ایران، نظام را با جنبش سبز منهدم می‌کنیم» .
همچنین اوباما چند روز پس از انتخابات ریاست جمهوری گفت: «من درباره وقایع ایران نمی‌توانم سکوت کنم و عمیقاً نگران خشونت‌ها هستم و هیچ راهی برای تأیید صحت انتخابات ایران وجود ندارد جهان بدون در نظر گرفتن نتیجه انتخابات، نظاره‌گر وقایع ایران است و از مشارکت مردمی الهام گرفته است ما دپیلماسی سرسختانه‌ای را در قبال ایران دنبال خواهیم کرد».
وی در مصاحبه با «سی بی‌اس» گفت: «صدای مردم ایران باید شنیده شود و نباید خاموش شود، من قبلاً هم گفته‌ام عمیقاً نگران انتخابات ایران هستم، ما از کسانی که در پی عدالت از یک راه مسالمت آمیز هستند پشتیبانی می‌کنیم و من می‌خواهم تکرار کنم که ما در کنار کسانی که متوجه راه‌حلی مسالمت‌آمیز برای این کشمکش خواهند بود، می‌ایستیم.»(شورش اشرافیت بر جمهوریت، ریشه یابی حوادث سال 88، حمیدرضا اسماعیلی، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ص 401)
بر اساس بررسی‌های انجام شده حداقل 8 «دفتر ویژه» در دبی، بگرام، بیشکک، باکو، سلیمانیه، آمستردام، لندن و واشنگتن به منظور ارتباط‌گیری، هماهنگ‌سازی، آموزش و تجهیز به مرور و در فاصله سال‌های 1371 تا 1388 راه افتادند» این دفاتر بعضاً زیر نظر سیا و بعضاً زیر نظر پنتاگون -وزارت دفاع- فعالیت می‌کردند و در این میان دفتر دبی استثنائاً مستقیماً زیر نظر معاون اول رئیس جمهوری آمریکا فعالیت می‌کرد. اسناد می‌گویند این دفاتر به سرشاخه‌هایی در تهران وصل بوده‌اند و از طریق این سرشاخه‌ها، نخبگان ایرانی در حوزه‌های مختلف را شناسایی کرده و به این دفاتر می‌کشانده‌اند.
علاوه بر این دفاتر ویژه، مراکز مرتبط با سازمان جاسوسی آمریکا در واشنگتن است که به‌طور ویژه روی ایران کار می‌کنند و تعداد واقعی آنها مشخص نیست. یک گزارش که به مطبوعات راه پیدا کرد بیانگر آن است که حداقل 700 اتاق فکر و برنامه‌ریزی (tank tink) در آمریکا به طور خاص روی مسایل ایران مطالعه کرده و پیشنهاداتی را برای دستگاه‌های تصمیم‌گیر در آمریکا تهیه می‌کنند. این اتاق‌ها بعضاً شامل مؤسساتی نظیر اینتر پرایز، مؤسسه اعانات ملی(NED)، مؤسسه صلح کارنگی، راکفلر، شورای روابط خارجی آمریکا و.... می‌شود و تعداد زیادی از آنان در درون یکی از دانشگاه‌های آمریکا قرار دارند.
هر کدام از این اتاق فکرها سالانه تحقیقات میدانی راجع به ایران به‌عمل می‌آورند و به‌طور معمول هفته‌ای یک مقاله و هر دو ماه یک گزارش مبسوط تحقیقاتی راجع به ایران به نگارش درآورده و در روزنامه‌ها و یا سایت‌های خود منتشر می‌نمایند.
دفاتر ویژه، سفارتخانه‌ها و اتاق‌های فکر در واقع مثلث ابزار غرب برای تغییر در ایران را شکل داده‌اند. آمریکایی‌ها در عین حال در اوج فتنه 88 دفتری را در کاخ سفید تحت عنوان «دفتر هماهنگی امورایران» تحت ریاست معاون اول اوباما در کاخ سفید به وجود آوردند. کار این دفتر هماهنگ‌سازی فعالیت بخش‌های مختلف است این تصمیم پس از آن اتخاذ شد که تفاوت‌های مهم میان گزاره‌های مراکز مرتبط با وزارت خارجه و مراکز مربوط به CIA پدید آمد و بعضی از گزارشات، نتایج گزارشات دیگر را زیر سؤال می‌برد.
تشدید تحریم‌ها نتیجه آشوب‌های خیابانی 88
حربه تحریم و فشار در سال‌های پس از فتنه 88 از سوی آمریکا و کشورهای اروپایی علیه ایران روند فزاینده‌تری یافت. در واقع فتنه 88 این توهم را در میان دست اندرکاران و مقامات غربی ایجاد کرد که با فشارهای بیشتر می‌توانند با تقویت فتنه سبز کار نظام جمهوری اسلامی ایران را تمام کنند. این در حالی است که تا قبل از فتنه 88 امیدهای غرب در تحول‌سازی داخل ایران از طریق فشار درحال از دست دادن بودند.
از این رو، «باراک اوباما» رئیس جمهور دموکرات در ابتدای ریاست خود و علی رغم شعار تمایل به دوستی با ایران در مارس 2009، با تمدید شرایط اضطراری و خطر ایران، تحریم‌های ایالات متحده علیه تهران را که به موجب قانون «اعمال قدرت اقتصادی در شرایط اضطراری بین المللی» (IEEPA) عمل می‌کرد، به مدت یک‌سال دیگر تمدید کرد. در تاریخ 1/10/2010 نیز قانون «قانون جامع تحریم‌ها، مسئولیت پذیری و محرومیت ایران» (CISADA) در کنگره آمریکا تصویب و به اجرا گذاشته شد که شامل؛ تحریم انرژی، بانکی و فروش بنزین به ایران می‌شد.
آنچه که بیان گردید برخی از پیامدهای منفی فتنه 88 بود.
همانطور که اشاره گردید، فتنه 88 نتیجه برنامه‌ریزی دقیق آمریکا و غرب بود که بواسطه عوامل میدانی خود به دنبال براندازی نظام جمهوری اسلامی بودند که بواسطه شجاعت و هوشیاری رهبر انقلاب و حضور آگاهانه مردم در صحنه نقشه‌های فتنه گران را نقش برآب کردند.
از سوی دیگر در بررسی شرایط و روند تحولات کنونی نزدیک به فضای انتخابات، با توجه به حساسیت‌هایی که دوران پسابرجام به همراه دارد نیازمند آن است تا نامزدهای انتخابات مجلس پیش از آنکه به دنبال شعارهای غیرقابل تحقق باشند باید رفتاری مشخص از انقلابی‌گری خود ارائه کنند که بهترین مصداق در این زمینه اعلام برائت نسبت به فتنه 88 است .
دست آخر اینکه نماینده مجلسی می‌تواند در مقابل دسیسه‌های دشمنان انقلاب موفق عمل کند که بتواند در لحظه حساس تحرکات عوامل دشمن را به درستی تشخیص دهد ودر وقت مقتضی اقدامی انقلابی از خود نشان دهد که کارنامه‌ای درخشان در قبال فتنه آمریکایی - صهیونیستی 88 است که خود گویای هوشیاری و بصیرت نافذ انقلابی نامزدهای انتخابات مجلس را نشان می‌دهد که در این وادی عافیت طلبی بسیار قابل ارزش است.