اکنون خاورمیانه به سمت و سویی دیگر می‌رود، مسیری که در طرح «نقشه راه» ایالات متحده متعلق به دوران «جرج بوش» پسر، پیش‌بینی نشده بود. در طرح بوش، نقشه سیاسی منطقه تغییر می‌کرد، ایران منزوی و اسرائیل آقای خاورمیانه می‌شد.
این طرح در اتاق بیضی شکل کاخ سفید مورد توافق همگان قرار گرفت و سپس ماشین جنگی و رسانه‌ای آمریکا به کار افتاد تا همه چیز طبق نقشه و پیش‌بینی جلو برود.
اما، خوشبختانه ضرب‌المثل معروف «حساب خانه با حساب بازار متفاوت است» در مورد سیاست خارجی ایالات متحده مصداق پیدا کرد؛ آمریکا پس از 14 سال لشکرکشی و جنگ در خاورمیانه، نه‌تنها نتوانست تغییر دلخواهی در منطقه ایجاد کند، بلکه پس از صرف هزینه‌های جانی و مالی سنگین، گرفتار بحران‌های بسیار شد.
اکنون آمریکای فرسوده از جنگ که با بدهی 18 تریلیون و 500 میلیارد دلار دست و پنجه نرم می‌کند، مجبور است که سر نخ تحولات در خاورمیانه را به رقیب سابق خود یعنی روسیه و قدرت نوظهوری به نام ایران بسپارد. این سخنی نیست که روس‌ها و یا ایرانی‌ها آن را بر زبان آورده باشند، بلکه خود رسانه‌های آمریکایی از آن حرف می‌زنند.
سه‌شنبه هفته قبل پایگاه خبری- تحلیلی آمریکایی «المانیتور»، طی تحلیلی نیش‌دار، از «خاورمیانه جدید» با محوریت ایران و روسیه سخن گفت. المانیتور به سران کاخ سفید و واشنگتن گوشزد کرده بود که «خاورمیانه جدید» (و یا خاورمیانه بزرگ) مورد نظر آمریکایی‌ها شکل می‌گیرد، اما بازیگران این دنیای جدید، آمریکا، اسرائيل و کشورهای متحد آمریکا نیستند، بلکه ایران، روسیه، عراق، سوریه و حزب‌الله لبنان بازیگران اصلی خاورمیانه جدید هستند.
دیروز نیز پایگاه اینترنتی روزنامه «واشنگتن تایمز» دورنمای مشابهی را به رخ سران آمریکایی کشید و نوشت: «محور جدید ایران، سوریه، روسیه و حزب‌الله لبنان توازن قدرت را در خاورمیانه به شکلی چشمگیر تغییر خواهد داد، تغییری که اتحاد جماهیر شوروی فقط می‌توانست آن را در خواب ببیند.»
واشنگتن تایمز در این تحلیل که به قلم «تادوود» نگاشته شده، می‌افزاید: «در این جهان متحدان مهم هستند و ما در مورد شیوه رفتار با متحدان خود عقلانی عمل نکرده‌ایم. اگر بخواهیم درباره اسرائیل صحبت کنیم، (باید بگوئیم که) تل آویو درحال منزوی شدن است. اسرائيل دیگر نمی‌تواند روی آمریکا حساب کند و جهانیان این را می‌دانند.
این روزنامه می‌افزاید: «مشاهده قدرت ایران و روسیه که از دمشق تا تهران امتداد یافته است، کار دشواری نیست. این اتحاد برای تحت فشار قراردادن اسرائيل چه رفتاری خواهد داشت؟ باید منتظر بمانیم و ببینیم چه پیش می‌آید.»
واشنگتن پست در ارتباط با ناتو نیز نوشت که هرچند این سازمان متشکل از ائتلافی کارآمد است، ولی باید نگران جبهه غربی (ائتلاف 4+1 در غرب آسیا) در مجاورت (خود) باشد، جبهه‌ای که رو به توسعه بوده و ارزش‌هایش با اروپا همخوانی ندارد.
این روزنامه مدعی شد که «مسلح شدن ایران به سلاح هسته‌ای دیر یا زود اتفاق می‌افتد و جهانیان این را می‌دانند.»
واشنگتن تایمز در ادامه می‌نویسد: «ایران اخیرا یک موشک بالستیک را آزمایش کرد، موشکی که می‌تواند اسرائيل و اروپا را هدف قرار دهد. اگر ایران تصمیم بگیرد ناتو را تهدید کند چه اتفاقی روی می‌دهد؟»
این روزنامه نزدیک به کاخ سفید ضمن محتاطانه دانستن راهبرد آتی کاخ سفید، به مقامات واشنگتن هشدار می دهد که صرف‌نظر کردن این کشور از خاورمیانه و از مدیریت منطقه، پیامدهای خوبی برای ایالات متحده ندارد.
هرچند هشدارهای مشابه محافل سیاسی و رسانه‌ای آمریکا به کاخ سفید این روزها زیاد شده است، ولی به نظر می‌رسد دولتی که در آستانه ورشکستگی است و از پرداخت حقوق به کارکنانش ابراز ناتوانی می‌کند، نمی‌تواند به این هشدارها پاسخ مثبت بدهد ولذا، تا حدود زیادی مجبور است که تن به قضا و قدر بسپارد و تنها نظاره‌گر تحولات خاورمیانه باشد.
واشنگتن تایمز حتی از کشورهای عربی متحد آمریکا به تحقیر یاد می‌کند و می‌نویسد: حاکمان زورگوی کشورهای حاشیه خلیج فارس و خاورمیانه (صرفا) به قدرت احترام می‌گذارند... و ترجیح می‌دهند با طرف پیروز همراه شوند!