کد خبر: ۵۸۷۴۳
تاریخ انتشار : ۰۲ آبان ۱۳۹۴ - ۱۹:۰۸
گپ و گفتی با امیر سرتیپ احمد رضا پوردستان به بهانه رزمایش محرم

نیروی زمینی ارتش خواب‌های دشمن را آشفته کرده

سید محمد مشکوه الممالک
دوران دفاع مقدس و افتخارات و حماسه‌های خلق شده در آن - بدون تردید- بدون در نظر گرفتن نقش نیروی زمینی ارتش امکان پذیر نیست. ارتش در کنار نیروهای مقاومت مردمی(بسیج) و به ویژه سپاه، همه خواب‌های دشمنان ایران، برای نابودی انقلاب اسلامی را برآشفته کردند. نیروی زمینی ارتش، امروز هم یکی از کابوس‌های دشمنان کشورمان برای حمله نظامی است.  به بهانه برگزاری رزمایش محرم با امیر سرتیپ احمدرضا پوردستان فرمانده نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران، گفت وگو کردیم.
***
آغاز جنگ تحمیلی شما را یاد چه چیزی می‌اندازد؟
دفاع مقدس، یادآور روزهای به یادماندنی و تاریخ ساز رزمندگان نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران است که در مقابل هجوم وحشیانه استکبار جهانی به سرکردگی رژیم بعث عراق و در راس آنها صدام، ایستادگی کردند. کمتر کسی پیدا می‌شود که آن دوران عظیم و تاریخی را از ایثار و از خود گذشتگی جوانان برومند این سرزمین جدا بداند؛ جوانانی که در آن دوران خود را آماج گلوله‌ها قرار دادند و کاری کردند که امروز دیگر هیچ بیگانه‌ای به خودش اجازه نمی‌دهد که چشم طمع به این کشور داشته باشد.
رژیم بعث عراق در همان روزهای ابتدایی جنگ تحمیلی با هدف اشغال سه روزه خوزستان و یک هفته‌ای تهران با 12 لشکر و 45 تیپ مستقل و با تجهیزات کامل به خاک مقدس جمهوری اسلامی ایران حمله کرد. دشمن در محاسباتش مبنی بر مشکلات داخلی کشور، تضعیف ارتش، کاهش مدت خدمت سربازی و... دچار این توهم شد که می‌تواند به خواسته‌های شوم خود دست یابد و دیدیم که جنگ به‌طور یک طرفه از سوی آنها علیه ایران آغاز شد. رژیم بعث عراق با هدایت‌ها و کمک‌های مالی و تجهیزاتی دول غربی و شرقی به کشور ما حمله کرد و هر نوع تجهیزاتی که در دوران جنگ از دست می‌داد بلافاصله تجهیزات جدیدتری به واحد‌های جنگی آن وارد می‌شد. اما اتکای دلیر مردان و سلحشوران نیروهای مسلح به ویژه ارتش جمهوری اسلامی ایران به نیروی انسانی ولایت مدار و پا در رکاب خود بود و توانستند حماسه‌های بسیار زیادی را خلق کنند؛ عملیات‌هایی چون فتح المبین، بیت المقدس، طریق القدس، بدر، رمضان و.... گواه این مدعاست.  
 روزهای نخست جنگ تحمیلی روزهایی سرشار از حوادث و اتفاقات مختلف بود که متاسفانه به آن زیاد پرداخته نشده است. هرچه بیشتر به آن روزها پرداخته شود، عظمت کار و اوج اقتدار و سلحشوری رزمندگان نیروی زمینی ارتش بیشتر برملا می‌شود.
چه یگان‌هایی از نیروی زمینی ارتش در روزهای اول جنگ در مقابل دشمن ایستادگی کردند؟
در آن زمان یگان‌های لشکر 92 زرهی خوزستان،لشکر 81 کرمانشاه، گردان‌هایی از تیپ 84 خرم آباد و تیپ 37 زرهی شیراز که یگان‌های منسجمی بودند در مناطق حضور پیدا کردند و در مقابل دشمن به دفاع ایستادند، (باید یادی از بچه‌های مخلص سپاه پاسداران انقلاب اسلامی داشته باشیم که در روزهای اول جنگ به همراه یگان‌های ارتش، حماسه‌های بزرگی را ثبت کرده‌اند. یاد شهدای ارزشمند و مخلص آنها را گرامی می‌داریم و به روح بلند آنها درود می‌فرستیم)، حتی دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع) در روز سوم مهر با تدابیر سر لشکر شهید موسی نامجو وارد اهواز و سپس به خرمشهر اعزام شدند و در مقاومت 34روزه خرمشهر حماسه‌های ماندگاری را خلق کردند و اگر کسی ادعا کند که نیروی زمینی ارتش، بد یا ضعیف عمل کرده است، ادعایی نابخردانه و واهی است. مستندات نشان می‌دهد که این نیرو به بهترین شکل ممکن حضور داشت و چیزی کم نگذاشت. طرح‌های نیروی زمینی در آن زمان با توجه به امکانات موجود در ارتش، بهترین طرح‌ها بود و اقدامی بهتر از آن چه انجام شده متصور نیست.امروزه برآورد کارشناسان نظامی و متخصصان جنگ که به صورت مکتوب هم منتشر شده، و مهم‌تر از همه 46 هزار لاله گلگون کفن نیروی زمینی قهرمان، سند افتخاری است که بر تارک این نیرو آویخته شده است.
نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران، پس ازعملکرد و کارنامه درخشانش در دوران دفاع مقدس، در حال حاضر برابر فرمایشات رهبر معظم انقلاب و فرماندهی معزز کل قوا به عنوان ستون فقرات ارتش، به خودکفایی رسیده و با داشتن نیروی انسانی ولایت مدار و پا در رکاب و با آمادگی رزمی بالا ،هر نوع تهدید احتمالی دشمن را رصد کرده و برای آنها تجهیزات متناسب را مهیا ساخته است.
به نظر شما چرا از مقاومت هشت ساله ما با عنوان «دفاع مقدس» یاد می‌شود؟
به نظر بنده به جز این نام هیچ عنوان ولقبی برازنده این مقاومت و روزهای جنگ تحمیلی نیست. «دفاع مقدس» یک جنگ معمولی نبود، بلکه لحظه به لحظه هشت سال جنگ تحمیلی با ریخته شدن خون رزمندگانی از جنس صبر و مقاومت انجام شد. رزمندگان ما در آن سال‌ها با برگزاری مراسم ادعیه (دعای کمیل، زیارت عاشورا، محفل قرآنی و...) روزها و شب‌های خود را با معنویت آمیخته می‌کردند، اما دشمن برای اینکه نیروهای خود را سرحال نگه دارد از ابزار لهو و لعب استفاده می‌کرد. اماکن نظامی ما در منطقه، از تقدس خاصی برخوردار بود، واقعا نماز‌های شب بچه‌ها و دعاهای آنها در سنگرها هر رزمنده‌ای را به خود جلب می‌کرد و حاضر می‌شد که فقط رمز عملیات ادا شود تا دشمن را درهم شکند. تمام این موارد و برنامه‌های دینی و مذهبی آن دوران موجب شده است که باید آن روزها را دفاع مقدس بنامیم. 
نقش سربازان و درجه داران نیروی زمینی ارتش در کمک به فرماندهان در عملیات‌ها را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
 نیروی زمینی ارتش در دوران دفاع مقدس بالغ بر 5/2 میلیون نفر کارکنان وظیفه را در جنگ به خدمت گرفته بود که همین عزیزان حماسه‌های بزرگی را خلق کردند. جوانانی که قلبشان برای خاک مقدس جمهوری اسلامی ایران می‌تپید. مطمئنا با کمک این جوانان برومند بود که روزهای اول جنگ ما شاهد توقف موتور جنگی دشمن پس از پیشروی‌های اولیه بودیم. سربازان همیشه در نقاط حساس در کنار فرماندهان حضور داشته‌اند و پابه پای فرماندهان حرکت می‌کردند. ما شهدای بسیار زیادی را در ارتش داریم که وقتی مراجعه می‌کنیم می‌بینیم آنها مسئولیت‌های بسیار حساسی را در دوران جنگ داشته‌اند (توپچی، بیسیم چی، آرپیچی زن، روی تانک و نفربر، دیده‌بان و.... ) و به شایستگی نقش خود را ایفا کردند.
اما قسمت مهم و نقش اساسی را درجه داران نیز در این دوران برعهده داشته اند. درجه دارانی که به‌طور مستقیم با مقر فرماندهی ارتباط داشته و اولین کسانی بودندکه دستورات فرماندهی را دریافت و اجرا می‌کردند. درجه داران در نیروی زمینی ارتش به عنوان ستون فرماندهی محسوب می‌شوند و شاید تاکنون کمتر به ارزش‌های آنها در دوران دفاع مقدس و پس از آن پرداخته شده است. ما درجه دارانی داشتیم که برای اینکه فرمانده در امان باشد و بتواند ادامه عملیات‌ها را فرماندهی کند خود را در مقابل گلوله‌های دشمن قرار می‌دادند تا منطقه به دست دشمن نیفتد.
نیروی زمینی ارتش، از نظر تجهیزات، امروز نسبت به دوران دفاع مقدس چه تفاوتی دارد؟
در دوران دفاع مقدس نیروهای مسلح سلاح‌هایی را دراختیار داشتند که در آن زمان سلاح‌های خوبی بود، هوانیروز ما در دوران جنگ یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین یگان‌هایی بود که دشمن از توانمندی‌های آنها غافل بود. تانک‌هایی که در اختیار داشتیم در نوع خود بی‌نظیر بود، البته نفراتی که با این تجهیزات کار می‌کردند از هنر بالایی در به‌کارگیری برخوردار بودند و توانستند با همان تجهیزات اندک توان رزمی بالای دشمن را زمین بزنند. البته تفاوت بسیار زیادی را ارتش و خصوصا نیروی زمینی پس از جنگ از نظر تجهیزاتی به خود دیده است که باید بر دستان مهندسین توانمند این نیرو بوسه زد .
در حال حاضر نیروهای مسلح ما از لحاظ تجهیزات، قابل قیاس با دوران جنگ نیستند و پس از جنگ به این فکر افتادند که باید به سمت صنعت قطعه‌سازی بروند و ملت شریف ایران می‌دانند در حال حاضر نیروهای مسلح ما از نظر تجهیزات در چه جایگاهی هستند. مهم‌تر اینکه، دشمنان از توانمندی تجهیزاتی ما خبر دارند و می‌دانند که ایران از نظر نظامی قطب اصلی منطقه است و به همین منظور است که تمامی فعالیت‌های آنها به سمت و سوی جنگ نرم رفته است. دیگر دشمن نمی‌تواند با جنگ‌افزار و جنگ سخت، با ایران اسلامی مقابله کند. نیروی زمینی ارتش در همین راستا از سال‌های گذشته به تقویت یگان‌های عملیاتی خود پرداخته و مهندسین توانمند جهاد خودکفایی توانسته‌اند سلاح‌های مورد نیاز را طراحی و تولید کنندکه پس از آزمایش نهایی در رزمایش‌ها، امسال (94) برابر آغاز هفته دفاع مقدس در اختیار یگان‌های عملیاتی قرار گرفته است.
آیا خاطرات دوران دفاع مقدس برای شما در زندگی نظامی و شخصی در این دوران تداعی می‌شود ؟
از افتخارات جوانان نسل ما این است که در سال‌های دوران دفاع مقدس حضور داشته و حماسه‌هایی را خلق کردند که تا سال‌های سال گفتنی‌های فراوان و بی‌پایانی دارد. در آن دوران، سربازی که چند ماه را در منطقه حضور داشت به اندازه صدها روز خاطره دارد. مگر می‌شود خاطراتی که در روزهای جنگ تحمیلی برای ما به وجود آمد را فراموش کنیم؟ روزهای بسیار سختی را دشمنان اسلام برای ما ایجاد کردند.‌ای کاش می‌توانستیم از تک تک بازمانده‌های دوران دفاع مقدس، از سرباز گرفته تا فرماندهان، هم مستند می‌ساختیم و هم خاطرات گران بهای آنها را به رشته تحریر در آوریم تا نسل جدید جامعه به رشادت‌ها و دلاوری‌های آن عزیزان پی‌ببرند .