نامه همسر شهید وصالی به ابراهیم حاتمیکیا
همسر شهید اصغر وصالی طی نامهای خطاب به کارگردان فیلم«چ» نوشت: شما در این جشنواره درس بزرگی به همه همکارانتان دادید، همان درسی که تابستان ٥٨ در پاوه، اصغروصالی، دکتر چمران، مسعود نعیمی، آقا بزرگی و سایر شهدای دستمال سرخهای پاوه به همه ما دادند.
همسر شهید اصغر وصالی طی نامهای خطاب به کارگردان فیلم«چ» نوشت: شما در این جشنواره درس بزرگی به همه همکارانتان دادید، همان درسی که تابستان ٥٨ در پاوه، اصغروصالی، دکتر چمران، مسعود نعیمی، آقا بزرگی و سایر شهدای دستمال سرخهای پاوه به همه ما دادند.
مریم کاظمزاده روزنامهنگار و همسر شهید اصغر وصالی در پی اکران فیلم «چ» در جشنواره فیلم فجر در نامهای به ابراهیم حاتمیکیا نوشت: امشب، مراسم (اختتامیه جشنواره فیلم فجر) را از قاب تلویزیون خانه دیدم و شما بین دوستانتان نبودید. عدم حضورتان بسیار پررنگ بود، ولی پررنگتر از آن تقدیر پیاپی سایرین از شخص شما بود. به خصوص عوامل فیلم شیار ١٤٣! هر چند در این آشفته بازار هنر امروز ایران، فیلم و محتوای آن اهمیت بالایی دارد، اما مهمتر از آن کار ارزشمند شما برای معرفی این فیلم بود. شما در این جشنواره درس بزرگی به همه همکارانتان دادید، همان درسی که تابستان ٥٨ در پاوه، اصغروصالی، دکتر چمران، مسعود نعیمی، آقابزرگی و سایر شهدای دستمال سرخهای پاوه به همه ما دادند. خدا همراهتان باشد که هم زنده کننده نام شهیدان بودید، و هستید، هم ادامه دهنده راه آنان. توحید، چگونه خوب زندگی کردن، محبت کردن، به فکر دیگران بودن، در غوغایی که خودت نیاز داری به فکرت باشند، درسهایی بود که ماجرای عاشورا، پاوه و عملیاتهای مکرر جبههها به ما دادهاند.هرکس وظیفه دارد، تا مراقبهای داشته باشد برای کاری که انجام میدهد و قضاوت کارش را هم فقط خدا میداند، نه هیچ کس دیگر. خوش به حال کسی که در مراقبه، و عملکردش خدا به او بهترین جایزه ها را بدهد. پیام آور یک واقعه اگر بیشتر از قهرمانان آن با اهمیت نباشد، کمتر هم نیست! اگر زینب نبود، عاشورایی هم نبود! در حقانیت و پاکی خون آن عزیزان شکی نیست، مهم این است که این حقانیت به گوش مردمان برسد، مردمانی که خسته از دروغ و تزویراند. مردم خود قضاوت میکنند و اینجاست که غایت خون آن قهرمانان به ثمر میرسد. قدم بزرگی برداشتید. باز هم سپاس از اینکه یاد این شهیدان را زنده کردید.
مریم کاظمزاده روزنامهنگار و همسر شهید اصغر وصالی در پی اکران فیلم «چ» در جشنواره فیلم فجر در نامهای به ابراهیم حاتمیکیا نوشت: امشب، مراسم (اختتامیه جشنواره فیلم فجر) را از قاب تلویزیون خانه دیدم و شما بین دوستانتان نبودید. عدم حضورتان بسیار پررنگ بود، ولی پررنگتر از آن تقدیر پیاپی سایرین از شخص شما بود. به خصوص عوامل فیلم شیار ١٤٣! هر چند در این آشفته بازار هنر امروز ایران، فیلم و محتوای آن اهمیت بالایی دارد، اما مهمتر از آن کار ارزشمند شما برای معرفی این فیلم بود. شما در این جشنواره درس بزرگی به همه همکارانتان دادید، همان درسی که تابستان ٥٨ در پاوه، اصغروصالی، دکتر چمران، مسعود نعیمی، آقابزرگی و سایر شهدای دستمال سرخهای پاوه به همه ما دادند. خدا همراهتان باشد که هم زنده کننده نام شهیدان بودید، و هستید، هم ادامه دهنده راه آنان. توحید، چگونه خوب زندگی کردن، محبت کردن، به فکر دیگران بودن، در غوغایی که خودت نیاز داری به فکرت باشند، درسهایی بود که ماجرای عاشورا، پاوه و عملیاتهای مکرر جبههها به ما دادهاند.هرکس وظیفه دارد، تا مراقبهای داشته باشد برای کاری که انجام میدهد و قضاوت کارش را هم فقط خدا میداند، نه هیچ کس دیگر. خوش به حال کسی که در مراقبه، و عملکردش خدا به او بهترین جایزه ها را بدهد. پیام آور یک واقعه اگر بیشتر از قهرمانان آن با اهمیت نباشد، کمتر هم نیست! اگر زینب نبود، عاشورایی هم نبود! در حقانیت و پاکی خون آن عزیزان شکی نیست، مهم این است که این حقانیت به گوش مردمان برسد، مردمانی که خسته از دروغ و تزویراند. مردم خود قضاوت میکنند و اینجاست که غایت خون آن قهرمانان به ثمر میرسد. قدم بزرگی برداشتید. باز هم سپاس از اینکه یاد این شهیدان را زنده کردید.