پژوهشگران کشور سومین روبات بازوی هوشمند دنیا با قابلیت تشخیص سختی 80 نوع ماده را عرضه کردند که ضمن کاربرد در حوزه هوافضا و نیروگاه‌های هسته‌ای قادر است به میزان سختی اجسام به آنها نیرو برای جابجایی اعمال کند.
زاهد کمانگر مجری طرح با بیان اینکه این سیستم یک بازوی رباتیک هوشمند با 5 درجه آزادی است که از طریق سیگنال‌های علائم حیاتی کنترل می‌شود، با اشاره به جزئيات این بازوی رباتیک اظهار داشت: این روبات هوشمند دارای سیستم مکانیکی است که نوعی شبیه‌ساز بازوی انسان است و قابلیت انجام کلیه حرکات دست انسان از قبیل گرفتن اجسام، حرکت مچ، ساعد، بازو، آرنج و کتف را دارد.
کمانگر با تاکید بر اینکه این روبات دارای 3 بخش کنترلی متفاوت است دراین باره توضیح داد: بخشی از کنترل آن با استفاده از صفحه کلید است که کاربر از این طریق می‌تواند مبدل‌های مکانیکی بخش‌های مختلف را کنترل کند.
وی بخش بهینه‌سازی حرکتی را از دیگر بخش‌های کنترلی این سیستم دانست و ادامه داد: از این طریق روبات طراحی شده می‌تواند یک جسم را از نقطه A به نقطه B با کمترین اتلاف انرژي و زمان جابه‌جا کند.
مجری طرح سومین بخش کنترلی این روبات هوشمند را مهمترین بخش کنترلی آن ذکر کرد و یادآور شد: این بخش با استفاده از علایم حیاتی EMG، رفلکس سیگنال‌هایی که از مغز ساطع می‌شود را برای تحریک عضلات انسان و حرکت کردن بخش‌های مختلف دست انسان استفاده می‌کند و پس از تقویت و فیلتراسیون بر روی این سیگنال‌ها اقدام به پردازش و شبیه‌سازی و تبدیل این سیگنال‌ها به سیگنال‌های دیجیتال می‌کند.
به گزارش مهر، وی اضافه کرد: سیگنال‌های دیجیتالی شده به بخش کنترلی ارسال می‌شود و توسط پردازنده اصلی این سیگنال‌ها تحت الگوریتم مشخصی این سیگنال‌ها برای بخش‌های مختلف مکانیکی برای شبیه‌سازی دقیق حرکات دست ارسال می‌شود.
کمانگر با تاکید براینکه ایران سومین کشور دارنده این فناوری است، خاطر نشان کرد: کشورهای آمریکا و ژاپن صاحب فناوری تولید این روبات هوشمند هستند ولی روبات طراحی شده دراین پروژه تحقیقاتی دارای مزیت‌های دیگری است.
وی با اشاره به این مزیت‌ها اضافه کرد: روبات طراحی شده قادر به انجام حرکات تلفیقی به صورت تک به تک و جداگانه است و میزان تاخیر از زمان ارسال سیگنال تا انجام فرامین بخش‌های مختلف مکانیکی درحد 50میلی ثانیه است.
این محقق، حفظ پایداری را از دیگر مزایای این روبات ذکر کرد و اظهار داشت: از این روبات می‌توان در محیط‌هایی که حضور فیزیکی انسان غیرممکن است، استفاده کرد. این روبات از فواصل چند صدمتر تا چند صدکیلومتر قابل کنترل است.
کمانگر به بیان کاربردهای این روبات پرداخت و گفت: در حوزه نظامی و یا صنایع هسته‌ای به دلیل وجود رادیواکتیو، انسان قادر به انجام ماموریت‌های موردنظر نیست ولی این روبات می‌تواند ماموریت‌های موردنظر را انجام دهد.
وی کاربرد دیگر این روبات را در حوزه هوافضا دانست و توضیح داد: در صورت نیاز تعمیر شاتل در فضا بدون خارج شدن فضانورد از شاتل، با استفاده از این روبات فضانورد قادر به تعمیر خواهد بود.
مجری طرح با اشاره به کاربردهای پزشکی این روبات خاطرنشان کرد: از روبات طراحی شده می‌توان به عنوان یک روبات بازوی جراح برای جراحی از راه دور استفاده کرد.
کمانگر از قابلیت منحصر به فرد این روبات در تشخیص 80 ماده مختلف به لحاظ سختی خبر داد و یادآور شد: این قابلیت باعث می‌شود که روبات براساس ضخامت و سختی اجسام آنها را لمس و بگیرد به این ترتیب برای برداشتن یک تخم‌مرغ و یا جعبه کبریت نیروهای متفاوتی براساس ضخامت آنها اعمال می‌کند.
وی با تاکید بر اینکه این روبات از 3 بخش مکانیکی، بیوالکتریک و محرک‌های مکانیکی تشکیل شده است، افزود: این روبات در فاز آزمایشگاهی طراحی شده است و بسته به نیاز صنایع می‌توان طراحی و کاربردهای آن را تغییر داد.