عمل به قانون راه مقابله با زیاده‌خواهی در ورزش(نکته ورزشی)
سرویس ورزشی-
درست در هفته‌ای که وزیر ورزش کلی از رشته کشتی تعریف و تمجید کرد و گفت که حق کشتی ایران بیش از این حرف‌هاست و سعی می‌کنیم درحد بضاعت‌مان از کشتی حمایت کنیم و هدف وزارت حمایت از رشته‌های المپیکی است و در این راه از کشتی به‌طور خاصی حمایت می‌کنیم و... حرف‌هایی که آقای گودرزی در حاشیه برگزاری رقابت‌های انتخابی تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی در شهر مقدس مشهد زد، در آخر همان هفته در خلال و حاشیه همان مسابقات، اتفاقاتی رخ داد که قابل تأسف و همچنین قابل تأمل و درنگ است. اتفاقاتی که در آن کشتی‌گیرانی نقش اول! را بازی می‌کردند که جزو مدال‌آوران المپیکی ما هستند و...!
جز افسوس کلمه‌ای درباره آن نمی‌توان گفت. اتفاقاتی که به همراه نقش‌آفرینان آن از سوی تماشاگر فهیم، کشتی‌بلد و اصیل استان کشتی‌خیز، خراسان یک صدا «هو» شد! این که چرا در رشته‌ای باسابقه و ریشه‌دار مثل کشتی باید چنین اتفاقاتی رخ دهد، بی‌گمان پاسخ را در وضعیت کلی فرهنگ ورزش و فرهنگ عمومی جامعه دانست و این که چرا از سوی کشتی‌گیران سرشناس این اتفاقات که بوی بد گردنکشی و غرور بی‌جا از سویی و عدم تمکین به «قانون» و مقررات از سوی دیگر به مشام می‌رسد.
باید پاسخ را بیش از هرجا و هرکس از بزرگ‌ترها و مدیران کشتی پرسید که مگر رفتار آنان چگونه است که ورزشکاران به ویژه ورزشکاران ملی‌پوش و باتجربه به خود اجازه چنین حرکاتی را می‌دهند و...؟
ما در این مقال قصد ورود به جزئیات را نداریم، می‌خواهیم درباره این‌گونه اتفاقات که تأسف‌بار است و از رشته‌ای مثل کشتی و ورزشکاران ملی‌پوش بعید است، این نکته را خدمت مسئولان امر یادآور شویم که تنها راه مقابله با این اتفاقات و رفتارها، عمل صادقانه و بدون تبعیض و مدارا به «قانون» است.
ریشه این گردنکشی‌ها و سالن به هم زدن‌ها! و... را باید در این واقعیت دانست که کسانی هستند که نه فقط در کشتی بلکه در رشته‌های مختلف ورزشی نمی‌خواهند به قانون و مقررات گردن نهند و به صرف کسب افتخار و گرفتن مدالی، از همه طلبکار هستند و توقع دارند، همه چیز و همه کس، حتی قانون و مقررات در خدمت آنها باشد! درحالی که همه می‌دانیم که قهرمانی و نتیجه یکی از اهداف ورزش قهرمانی است، اما هدف بزرگ‌تر «آدم شدن» و خوب زیستن در اجتماع و اخلاقی رفتار کردن با مردم است و...! اگر این نباشد آن قهرمانی‌ها هم به «پشیزی» نمی‌ارزد...!
درست در هفته‌ای که وزیر ورزش کلی از رشته کشتی تعریف و تمجید کرد و گفت که حق کشتی ایران بیش از این حرف‌هاست و سعی می‌کنیم درحد بضاعت‌مان از کشتی حمایت کنیم و هدف وزارت حمایت از رشته‌های المپیکی است و در این راه از کشتی به‌طور خاصی حمایت می‌کنیم و... حرف‌هایی که آقای گودرزی در حاشیه برگزاری رقابت‌های انتخابی تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی در شهر مقدس مشهد زد، در آخر همان هفته در خلال و حاشیه همان مسابقات، اتفاقاتی رخ داد که قابل تأسف و همچنین قابل تأمل و درنگ است. اتفاقاتی که در آن کشتی‌گیرانی نقش اول! را بازی می‌کردند که جزو مدال‌آوران المپیکی ما هستند و...!
جز افسوس کلمه‌ای درباره آن نمی‌توان گفت. اتفاقاتی که به همراه نقش‌آفرینان آن از سوی تماشاگر فهیم، کشتی‌بلد و اصیل استان کشتی‌خیز، خراسان یک صدا «هو» شد! این که چرا در رشته‌ای باسابقه و ریشه‌دار مثل کشتی باید چنین اتفاقاتی رخ دهد، بی‌گمان پاسخ را در وضعیت کلی فرهنگ ورزش و فرهنگ عمومی جامعه دانست و این که چرا از سوی کشتی‌گیران سرشناس این اتفاقات که بوی بد گردنکشی و غرور بی‌جا از سویی و عدم تمکین به «قانون» و مقررات از سوی دیگر به مشام می‌رسد.
باید پاسخ را بیش از هرجا و هرکس از بزرگ‌ترها و مدیران کشتی پرسید که مگر رفتار آنان چگونه است که ورزشکاران به ویژه ورزشکاران ملی‌پوش و باتجربه به خود اجازه چنین حرکاتی را می‌دهند و...؟
ما در این مقال قصد ورود به جزئیات را نداریم، می‌خواهیم درباره این‌گونه اتفاقات که تأسف‌بار است و از رشته‌ای مثل کشتی و ورزشکاران ملی‌پوش بعید است، این نکته را خدمت مسئولان امر یادآور شویم که تنها راه مقابله با این اتفاقات و رفتارها، عمل صادقانه و بدون تبعیض و مدارا به «قانون» است.
ریشه این گردنکشی‌ها و سالن به هم زدن‌ها! و... را باید در این واقعیت دانست که کسانی هستند که نه فقط در کشتی بلکه در رشته‌های مختلف ورزشی نمی‌خواهند به قانون و مقررات گردن نهند و به صرف کسب افتخار و گرفتن مدالی، از همه طلبکار هستند و توقع دارند، همه چیز و همه کس، حتی قانون و مقررات در خدمت آنها باشد! درحالی که همه می‌دانیم که قهرمانی و نتیجه یکی از اهداف ورزش قهرمانی است، اما هدف بزرگ‌تر «آدم شدن» و خوب زیستن در اجتماع و اخلاقی رفتار کردن با مردم است و...! اگر این نباشد آن قهرمانی‌ها هم به «پشیزی» نمی‌ارزد...!