حرکت عشایر بختیاری از قشلاق به ییلاق
زندگی کوچنشینان عشایری در عصر مدرن هنوز جذابیتهای خود را برای گردشگران داخلی و خارجی حفظ کرده و از دیدنیترین جاذبههای عصر امروز به شمار میرود.
یکی از جاذبههای منحصر به فرد استان چهارمحال و بختیاری در حوزه گردشگری و طبیعتگردی، گردشگری عشایری است.
جلوههای طبیعی و انسانی موجود در محیط زندگی عشایر، این گروه از جمعیت کشور را به عنوان یکی از جاذبههای گردشگری مطرح کرده و از آنجا که چهارمحال و بختیاری به عنوان یکی از استانهای عشایرنشین کشور شناخته میشود، میتوان از آن به عنوان یک فرصت استثنایی در راستای رونق هرچه بیشتر گردشگری بهرهگیری کرد. عشایر بختیاری در ماه خرداد از سمت قشلاق در خوزستان به سمت چهارمحال و بختیاری حرکت میکنند. چهارمحال و بختیاری دومین جمعیت عشایری ایران را در اختیار دارد و بیشترین عشایر کوچرو در شهرستان کوهرنگ منطقه بازفت هستند.
مدیرکل امور عشایر چهارمحال و بختیاری تعداد عشایر کوچنشین این استان را 126 هزار و 39 نفر اعلام کرد و گفت: چهارمحال و بختیاری از نظر جمعیت، دومین استان عشایرنشین کشور به شمار میرود.
یحیی حسینپور افزود: این تعداد عشایر 14درصد از جمعیت استان را تشکیل میدهند. وی با بیان اینکه 25درصد محصولات دامی از سوی عشایر استان تولید میشود، افزود: عشایر استان یک میلیون و 500 هزار راس دام در اختیار دارند. به گفته حسینپور، عشایر استان در 85 درصد از گستره جغرافیایی استان حضور دارند و شهرستانهای کوهرنگ و اردل میزبان بیشترین عشایر برونکوچ و شهرستان لردگان میزبان بیشترین عشایر درون کوچ استان است.
محل سکونت عشایر، پوشاک، خوراک، صنایع دستی و به طور کلی محیط زندگی آنها به همراه آداب و رسوم، لهجه، زندگی ایلی و سنتها، چشمانداز و مکانی که عشایر در آن اسکان مییابند، همه و همه میتواند برای بازدیدکنندگان، جذاب باشد و منجر به حفظ بقای زندگی عشایر شود.