لزوم فعال سازی آبانبارها(یادداشت خبرنگار)
آنچه این روزها همه توجه و ذهن مسئولان کشور را به خود اختصاص داده، شرایط بحرانی و کمبود آب آشامیدنی مردم، به ویژه در ماه تابستان است.
دهههای گذشته آبانبارها به عنوان تأمینکننده اصلی آب آشامیدنی مردم در محلهها، روستاها و شهرهای کوچک نقشآفرینی میکردند. اما رفته رفته با ورود آب لولهکشی، جایگاه مهم و اساسی این آبانبارها به عنوان ذخیرهگاه مایه حیات و همچنین ذخیرهگاههای آبی به فراموشی سپرده شد و هماکنون اکثر این اماکن به مخروبه و یا محل تخلیه زباله تبدیل شدهاند.
آبانبارها در قدیم تنها در حوزه تأمین آب مردم اهالی محله نقشآفرینی نمیکردند، بلکه به دلیل ساختار و موقعیت مربوط و بسیار خنک در محیط راهپلهها که گاها به بیش از صدپله نیز میرسیده، فضایی را فراهم میساخت تا اهالی محل بتوانند در اوج گرمای تابستان بویژه در شهرهای کویری و خشک از این فضای بسیار مطلوب و خنک بهترین استفاده را ببرند.
حدود دو سال پیش وقتی آب انتقالی به یزد که حیات این استان به آن وابسته است، قطع شد، آب انبارها جانی تازه گرفتند و حیاتی دوباره یافتند و مردم به سمت استفاده از آبانبارهای محله خود سرازیر شدند و بخش قابل توجهی از آب مورد نیاز خود را از آن طلب کردند. این امر بیانگر این واقعیت است که سرمایههای به جا مانده از نسلها پدران ما، حتی در عصر تکنولوژی و توسعهیافتگی، هیچگاه کاربرد خود را از دست نداده و تاریخ انقضایی را برای آن نمیتوان تصور کرد. امروز استان یزد به دلیل خشکسالیهای پیدرپی و کمبود شدید آب در رأس بحران آبی قرار گرفته و اینجاست که نقش مهم و اساسی آبانبارها به عنوان ذخیرهسازی آب آشامیدنی مردم در روزهای بیآبی و قطع آب دوچندان میشود. باید با بازسازی و نوسازی و همچنین لایروبی و ضدعفونیسازی این آبانبارها بار دیگر آنها را به جریان انداخت و آب سالم و بهداشتی را از این طریق در اختیار مردم قرار داد. مسئولان استان یزد باید در کنار تقویت فرهنگ مصرف آب و توزیع لوازم کاهنده آب استفاده از آبانبارها را از اولویتهای برنامههای خود در تامین زیرساختهای آب مورد نیاز مردم برای روزهای بحرانی قرار دهند.
محمدرضا حایریزاده