اقدام عجیب و غیرقابل باور دولت علیه دستاوردهای علمی کشور
خودکشی «فضایی»!
دیگر «14 بهمن» هرسال «روز ملی فناوری فضایی» نخواهد بود و زین پس تصاویر ماهوارههای «سفیر امید» و «سیمرغ» زینت بخش کتابهای درسی نیست چراکه هفته گذشته خبری روی خروجی خبرگزاریها قرار گرفت که اصلا قابل باور نبود؛ خبری درباره انحلال پژوهشگاه فضایی ایران که محلی برای جمع شدن دانشمندان جوان کشور است و تمامی دستاوردهای تاریخی ایران در حوزه فعالیتهای فضایی در این پژوهشگاه طرحریزی شده است.
براساس تصمیمات جدید که از سوی دولت یازدهم اتخاذ شده و قرار است در شورای عالی اداری مصوب شود، سازمان فضایی ایران به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات برمی گردد؛ این درحالی است که این سازمان در دولت قبل به ریاست جمهوری منتقل شده بود.
حسن روحانی در حکمی مسئولیت اداره جلسات شورایعالی فضایی کشور را نیز به «سورنا ستاری»، معاون علمی و فناوری رئیس جمهور محول کرده است. در این حکم با استناد به اصل ۱۲۴ قانون اساسی، مسئولیت اداره جلسات شورایعالی فضایی کشور موضوع بند ۳ قانون تعیین وضعیت شوراهای عالی و تایید مصوبات آن به سورنا ستاری تفویض شده و براین اساس دبیرخانه شورای عالی فضایی نیز زیر نظر معاون علمی فناوری رئیس جمهور فعالیت خواهد کرد.
این اقدام در حالی صورت گرفته است که رشد علمی ما در بسیاری از زمینهها از جمله بحث هوا فضا در چند سال اخیر به خصوص با روی کار آمدن دولت نهم به شدت افزایش یافت و ما هر سال شاهد رونمایی از یک رویداد فضایی جدید در کشور بودیم. هنوز یادمان نرفته است که با اعزام موجود زنده به فضا و بازگرداندن سالم آن به روی زمین پس از ۱۶ دقیقه پرواز موفق در مدار، چطور رسانههای غربی دست به تشکیک در اصل خبر و انکار تواناییهای دانشمندان کشورمان زدند که این نشانه دستاورد بزرگ در زمینه تحقیقات فضایی به شمار میآمد.
اگرچه تغییر ساختار بخش هوافضای کشور هنوز نهایی نشده و قرار است حکم اخیر رئیسجمهور بزودی در شورایعالی اداری مطرح و تصویب شود اما همین مسئله که دولت قصد نابودی یکی از مراکز اقتدار علمی کشور را دارد، واقعا ناراحتکننده و غیرقابل قبول است.
مساله تاسفبار این است که این مرکز با ارسال موجود زنده به فضا توانست جایگاه ایران را در میان کشورهای قدرتمند علمی جهان به شدت ارتقا دهد.
این مسئله یک شعار ملی یا حس وطندوستانه نیست؛ این موضوع یک حقیقت اثبات شده است. در زمانهای که به گفته خود غربیها، «تحریمهای فلج کننده» علیه ایران وضع شده و حتی کشورهای اروپایی و آمریکا از ارائه دارو و مواد درمانی نیز امتناع میکنند و به گفته مسئولان سازمان ملل به دنبال ایجاد یک جنایت تاریخی علیه مردم ایران هستند، به نمایش درآمدن تصاویر یک آزمایش عظیم فضایی و ارسال موجود زنده به فضا و سالم بازگشتن آن از این ماموریت بزرگ، توانست سخنگوی کاخ سفید را به وحشت بیندازد.
حالا این پژوهشگاه معتبر و موفق قرار است بنا به حکم آقای رئیسجمهور منحل شود و جایگاه عالی آن به عنوان یکی از نهادهایی که مستقیما زیر نظر نهاد ریاست جمهوری فعالیت میکند، به یک سازمان کوچک زیر نظر وزارت ارتباطات تنزل پیدا کند.
بعد از ماجراهای معاونت علمی رئیسجمهور و حواشی آن، این دومین گام عجیب دولت در راستای کاهش اقتدار علمی ایران است؛ رویکردی که اصلا مشخص نیست به کدام دلیل صورت میگیرد.
تنها مسالهای که در این میان و با اینگونه احکام قابل مشاهده است، بر باد رفتن زحمات و تلاشهای شبانهروزی دانشمندان جوان ایرانی است؛ تلاشهایی که چشم بزرگترین دانشمندان جهان را به ایران خیره کرد و اکنون قرار است همه این زحمات طاقتفرسا با یک امضای ناقابل فراموش شود.
این درحالیاست که رهبر معظم انقلاب با تاکید چندین باره بر حفظ و صیانت از دستاوردهای علمی کشور، به ستایش پیشرفتهای ایران در زمینه فناوری فضایی پرداخته و میفرمایند:
* «از دل انواع و اقسام تحریمهایی که سالهای متمادی است بر کشور ما تحمیل کردهاند، ناگهان «ماهوارهی امید» بیرون میآید و به فضا پرتاب میشود. این نشاندهنده این است که دشمن نتوانسته، تحریم او هم اثر ندارد، تهدید او هم اثر ندارد. چرا؟ چون این ملت عزم راسخ خود را که متکی به آن ایمان عمیق هست، حفظ کرده است و حرکت میکند و پیش میرود؛ و نمیتوانند.» (بیانات در دیدار فرماندهان و کارکنان نیروی هوائی ارتش / بهمن ماه 1387)
* « از جمله پیشرفتهای علمی و فناوری، پرتاب ماهواره امید بود. این قدم اول از این کار بزرگ است که کشور را در ردیف کشورهای بسیار معدود جهان در مورد این فناوری قرار داد و چشم جهانیان را متوجه ایران کرد و نشان داد که ملت ایران از درون میجوشد و از درون رشد میکند و توانایی پیشرفت ملت ایران، توانایی محدودی نیست.» (بخشی از پیام نوروزی رهبر انقلاب به مناسبت آغاز سال 1388)
با این وجود سوالی که در ذهن بسیاری از دوستداران اسلام و انقلاب خودنمایی میکند این است که علت اصلی انحلال یکی از مراکز سرآمد علمی و تحقیقاتی کشور، آن هم در کوران مذاکرات سرنوشت ساز هسته ای، با کدام توجیه قانع کنندهای صورت گرفته است؟!