فریده شریفی

بحرین کشوری جزیره‌ای در خلیج‌فارس است و جمعیت آن در حدود یک میلیون و 300 هزار نفر است که نزدیک به 500000 نفر از آنها را شهروندان خارجی تشکیل می‌دهند.
بحرین پس از ایران، آذربایجان و عراق چهارمین کشور اسلامی است که اکثریت جمعیت آن (حدود 80 درصد) را شیعیان تشکیل می‌دهد. با این حال، شیعیان در انزوا و بی‌مهری کامل از سوی رژیم آل خلیفه قرار گرفته و از دسترسی به حکومت و مقامات عالی دولتی و حتی آزادی‌های مدنی و مذهبی محروم هستند.
دولت حاکم بر این کشور یک دولت متعصب ضد شیعی و وابسته به استعمار پیر انگلیس و دولت‌ وهابی عربستان سعودی است که با اقدامات غیراسلامی و غیرانسانی درصدد تغییر جمعیت اکثریت شیعیان برآمده و با وارد کردن مهاجران سنی مذهب از سایر کشورها و دادن اقامت دائم و کار و شغل مناسب به آنان، شرایط را هر روز برای شیعیان سخت تر می‌کند و می‌خواهد از طریق تغییر ترکیب جمعیت، آنان را از اکثریت انداخته و در حاشیه نگه دارد.
آل خلیفه با اعمال چنین سیاستی می‌کوشد که عرصه را بر مخالفانش تنگ سازد و آنان را در انزوا نگه دارد یا وادار به مهاجرت کند و به موازات آن به افراد خارجی تابعیت بحرینی دهد و آنان را در پست‌های دولتی استخدام کند.
مسئله اساسی در این جاست که سیاست اعطای تابعیت به افراد خارجی، عمدتاً به اتباع کشورهای عربستان، سوریه، یمن، امارات و نظایر آن داده می‌شود، افرادی که با گروه‌های تکفیری رابطه دارند.
این سیاست از 10 سال پیش آغاز شده و پس از خیزش انقلابی مردم بحرین از فوریه سال 2011 روند شدیدتری به خود گرفته است. به گفته مخالفان حکومت بحرین در حال حاضر حدود 120 هزار تبعه خارجی تابعیت بحرینی گرفته‌اند.
رژیم آل خلیفه اخیراً نیز با اعطای تابعیت به 35000 شهروند پاکستانی موافقت کرد و در همین حال 5000 پاکستانی دیگر نیز در صف انتظار برای گرفتن گذرنامه بحرینی به سر می‌برند.
اقدام آل‌خلیفه در دادن تابعیت به شهروندان پاکستانی با موجی از مخالفت‌های درونی مواجه شد و حتی سفیر پاکستان در منامه به مقامات بحرینی اعتراض کرد و این کار را ممنوع دانست چرا که اتباع پاکستانی که تابعیت بحرین را می‌پذیرند باید تابعیت بحرینی خود را لغو کنند.
اعطای تابعیت به اتباع خارجی در بحرین مشخصه بارز این کشور در منطقه است و به جرات می‌توان گفت نمی‌توان کشوری مانند بحرین را در منطقه پیدا کرد که با وارد کردن اتباع خارجی به خاکش به آنها تابعیت اعطا کند.
مخالفان معتقدند که اعطای تابعیت به اتباع خارجی در بحرین نشانه سخاوت و انسانیت رژیم حاکم نیست، بلکه این رژیم از این طریق درصدد سرکوب خواسته‌های قانونی مردم و خاموش کردن صداهای اعتراضات است.
رژیم حاکم می‌کوشد با این اقدام، ترکیب جمعیتی بحرین را تغییر دهد تا افرادی در این کشور مقیم شوند که طرفدار آل‌خلیفه باشند و علیه این خاندان اعتراض نکنند.
رژیم بحرین می‌خواهد طرفداران خود را افزایش دهد، چه این افراد بومی باشند یا اتباع برخوردار از تابعیت بحرینی تا رژیم خود را از اعتراضات و مخالفت‌هایی که چند دهه آزارش می‌دهد خلاص کند و مطمئن شود که خطری برای بقای حکومت آل خلیفه وجود ندارد.
اعطای تابعیت بحرینی به اتباع خارجی نقض حقوق مردم بحرین است زیرا باعث محرومیت مردم از حقوق سیاسی، آموزشی، اجتماعی و مدنی خود می‌شود و حق مردم را پایمال می‌کند.
اعتراضات مردمی نیز در بحرین از فوریه 2011 زمانی آغاز شد که شهروندان دریافتند در بحرین فقط یک عده اندک هستند که قدرت را در اختیار دارند و این اقلیت که خاندان آل‌ خلیفه هستند به هر فردی که بخواهند مزایا می‌بخشند و هر فردی را که بخواهند از حقوق خود محروم می‌کنند.
دولت بحرین کلیه امکاناتی را که ملت از آن محروم بودند به راحتی در اختیار بیگانگانی که هم‌اکنون شهروند بحرینی به شمار می‌روند قرار داده و آنان را شهروندان درجه یک قلمداد می‌کند. در حالی که شیعیان بحرینی که اکثریت جمعیت را تشکیل می‌دهند در حاشیه قرار گرفته‌اند و خاندان حاکم مبارزه نامحسوسی را علیه آنان آغاز کرده است.
پدیده تغییر بافت جمعیتی برای به اقلیت رساندن شیعیان سیاست خاندان آل خلیفه برای حفظ قدرت و تامین منافع این خاندان است. عربستان سعودی نیز به غیر از دخالت مستقیم نظامی در بحرین و مداخله در امور داخلی این کشور از اینکه ترکیب جمعیتی بحرین به نفع شیعیان باشد نگران است.
عربستان با بسیج 1000 نیرو وارد بحرین شد و کار خود را در راستای معاهده شورای خلیج فارس توجیه کرد. در حالی که هیچ جای این معاهده دخالت نظامی به این شکل عنوان نشده است.
مطابق طرح سپر دفاع جزیره هرگاه کشوری به یکی از کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس حمله نظامی کند کشورهای دیگر به حمایت از آن کشور می‌پردازند و علیه کشور متجاوز دخالت نظامی می‌کنند در حالی که در مورد کشور بحرین تجاوزی از سوی یک کشور بیگانه صورت نگرفت و مردم این کشور همراه و همسو با قیام‌های گسترده مردمی در خاورمیانه و شمال آفریقا قیام کردند و خواستار اصلاحات و تحقق مطالبات حقوقی و قانونی خود از جمله تغییر دولت شدند.
این مطالبات به دلیل بی‌توجهی رژیم آل خلیفه نسبت به خواسته‌های مردم و متقابلا سرکوب اعتراضات مردمی تبدیل به خواسته تغییر رژیم آل خلیفه
شد.
به رغم برخی تلاش‌های مقطعی و سطحی خاندان آل خلیفه برای ایجاد اصلاحات سیاسی و اجتماعی که در مجموع نتیجه عملی خاصی نداشته است سیاست‌ها و شیوه کشورداری این خاندان باعث افزایش و تشدید شکاف بین دولت و جامعه مبتنی بر اکثریت شیعه این کشور شده است. این مسئله باعث نارضایتی دائمی و کاهش مشروعیت رژیم سیاسی و بروز نارضایتی‌ها و اعتراضات گسترده مردمی شده است.
رژیم آل خلیفه برای مقابله با اعتراضات مردمی سیاست تغییر ترکیب جمعیت مسلمانان را در پیش گرفته است و با تأسی و پیروی از حامیان فرامنطقه‌ای‌اش از جمله آمریکا و انگلیس این سیاست را دنبال می‌کند.
این نگرانی در بسیاری از کشورهای غربی نیز دنبال می‌شود و این کشورها نگران افزایش جمعیت مسلمانان در کشورهای خود هستند.
شبکه خبری سی‌ان‌ان در گزارش مبسوطی غالب شدن جمعیت مسلمان در کشورهای غربی در دهه‌های آینده را زنگ خطری برای مسیحیان و کلیسا برشمرد و نسبت به آن هشدار داد.
سی‌ان‌ان مدعی شد با افزایش جمعیت مسلمانان جهان نقشه جغرافیای جهان اسلام در حال تغییر و گسترش است و این روند به معنای در اقلیت قرار گرفتن مسیحیان و فروپاشی جوامع مسیحی است.
بر اساس این گزارش، تعداد شیعیان در جهان بیش از 10 درصد مسلمانان است و این روند همچنان در کشورهای عربی و اروپایی در حال افزایش است و ایران، عراق، بحرین و آذربایجان بیشترین تعداد جمعیت شیعیان را در سطح جهان تشکیل می‌دهند.
نکته قابل توجه این است که با وجود اینکه خاورمیانه به عنوان مرکز راهبردی مسلمانان جهان شناخته شده و تمامی مکان‌های مقدس مسلمانان در این بخش از زمین قرار دارد تنها 20 درصد از جمعیت مسلمان جهان در خاورمیانه و شمال آفریقا زندگی می‌کنند و بیش از 60 درصد در کشورهای دیگر آسیا سکونت دارند.
سی‌ان‌ان پیش‌بینی کرده است که تا پایان سال 2035 جمعیت مسلمانان جهان از مرز 2/2 میلیارد نفر هم فراتر خواهد رفت.
هرچند که در صحت ادعاها و آمار و ارقام شبکه‌های خبری غربی باید تردید کرد لیکن آنچه مسلم است این است که افزایش جمعیت مسلمانان و به ویژه شیعیان زنگ خطری برای منافع کشورهای غربی به حساب می‌آید و با روش‌ها و ترفندهای متفاوت می‌کوشند از گسترش این پدیده جلوگیری کنند. در واقع تغییر ترکیب جمعیت در برخی از کشورهای اسلامی همچون بحرین ناشی از همان نگاه اسلام‌هراسی در کشورهای غربی است. کارشناسان پیش‌بینی کرده‌اند در صورت ادامه سیاست‌های آل خلیفه برای تغییر ترکیب جمعیت تا سال 2050 بیش از 80 درصد جمعیت بحرین سنی مذهب خواهند شد.
این در حالی است که احزاب و گروه‌های مخالف رژیم آل خلیفه از جمله جمعیت الوفاق که بزرگ‌ترین جنبش شیعی مخالف آل خلیفه است به شدت با این سیاست آل خلیفه مخالفت کرده و مردم را به مخالفت گسترده با این اقدام دعوت کرده‌اند.
گروه‌ها و جریان‌های بحرینی از نهادها و مجامع بین‌المللی و حقوق بشری خواسته‌اند تا جلوی این اقدام رژیم آل خلیفه را بگیرند و شهروندان بحرینی را به جرم آزادی‌خواهی سلب تابعیت نکنند.
جمعیت الوفاق اعلام کرد که هرچند آل خلیفه تلاش زیادی برای به حاشیه راندن مسلمانان و به ویژه شیعیان انجام می‌دهد ولی نهایتا در تحقق هدف خود ناکام خواهد ماند و مردم قهرمان و مقاوم بحرین با ایستادگی و پایداری در مقابل توطئه‌های رژیم به خواسته‌های حقوقی و برحق خود خواهند رسید.