نسخه شکستخورده یهودیان برای اوکراین
فاطمه قاسمآبادی
تلنگرهای اوکراین برای درگیری با روسیه و درگیر شدن اروپا برای حمایت از این درگیری تحمیلی، از جانب آمریکا، نه به نفع اوکراین بود و نه مسلماً اروپا و این مسئله حالا که اوکراین به پذیرش صلح در ازای دادن خاکش هر روز نزدیکتر میشود، قابل لمستر است.
مستند« 2000 متر تا آندریفکا» به کارگردانی «مستیسلاو چرنوف» محصول سال 2025 اوکراین است. این مستند که نامزد جایزه اسکار2026 شده است، از نفسهای آخر اوکراین در جنگ میگوید و لزوم پایان دادن جنگ.
داستان جنگ دو سر باخت
ماجرای مستند جدید مستیسلاو چرنوف، درباره یک گروه سرباز اوکراینی است که مأموریتی مهم دارند. آنها موظف هستند در یک ضد حمله، روستای استراتژیک آندریفکا را آزاد کنند که پر از نیروهای روسیه است. دوربین سازنده مستند، از یک مایلی جنگلی که به این روستا میرسد، آنها را همراهی میکند.
در ابتدا مخاطبین نقل قولی از ارنست همینگوی را میبینند که گفته است:
« برخی واژهها بودند که دیگر تاب شنیدنشان را نداشتی و در پایان، تنها نام مکانها بودند که همچنان وقار خود را حفظ میکردند.»بعد از این نقل قول، صورت خسته و پر از غصه و اشک آلود سربازان اوکراینی را میبینیم که ناسزا گویان، زیر حملات پهبادهای پیشرفته در حال تارو مار شدن هستند...
در سرتاسر این مستند، فرسایش شدید سربازان اوکراینی را مشاهده میکنیم که از جنگ بیثمر خسته و دلزده هستند ولی مجبورند ادامه بدهند.
در نهایت مستند 2000 متر تا آندریفکا، با موفقیت سربازان اوکراینی در پس گرفتن موقت این روستا تمام میشود و در چند جمله عنوان میشود که با وجود این همه خسارت و کشته، روستا مدت کوتاهی بعد دوباره توسط نیروهای روسیه اشغال شد و احتمالاً اوکراین باید قسمتی از خاکش را در ازای قبول صلح به روسیه بدهد....
نقش یهودیان در جنگ اوکراین
واقعیت این است که اوکراین، به عنوان شعبه دوم اسرائیل در اروپا شناخته میشود. انتخاب «ولودیمیر زلنسکی» به عنوان رئیسجمهور یهودی این کشور هم، ریشه در نفوذ یهودیان در اوکراین دارد.
در مستند 2000 متر تا آندریفکا، در جایی سازنده عنوان میکند که اوکراین در برابر روسیه، مانند داوود در برابر جالوت است!
این مثال که ریشه در تفکرات یهودیان دارد، قابل توجه است.
البته در این بین، این مسئله هم جالب است که هر زمان یهودیان در هر درگیری و جنگی، قافیه را در تنگنا میبینند همین مثال را میزنند و اهمیتی به نبود وجه تشابه هم نمیدهند!
در دو سال اخیر، در مورد فلسطین هم مدام سعی دارند اینطور القا کنند که جالوت مردم فلسطین هستند و اینها که قاتل و خونریز ماجرا هستند و اصلاً به چیزی جز قومیت اعتقاد ندارند، نعوذبالله حضرت داوودند!
در مورد مقایسه ارتش دو کشور روسیه اوکراین هم وضعیت همین قدر مسخره است ولی با این تفاوت که اینجا حتی اوکراین به 1000 کیلومتری پیروزی هم نزدیک نیست، چه برسد به اینکه ادعای پیروزی شبیه به حضرت داوود در مقابل جالوت را داشته باشد!
در ابتدای مستند2000 متر تا آندریفکا، سازنده عنوان میکند که نمیتواند جلیقه آبی خبرنگاران را بپوشد چون خطرناک است و امکان دارد که این حرکت او را برای ارتش روسیه، به یک هدف تبدیل کند.
محض اطلاع باید به سازنده این مستند گفت که بیشترین آمار کشته شدن خبرنگاران در دو سال اخیر کجا بوده است... آیا این آمار متعلق به اوکراین است که سازنده اینطور نگران از دست رفتن جانش است یا آمار ننگین چنین کشتههای مظلومی مال فلسطین است؟
در مستند 2000 متر تا آندریفکا، سازنده سعی دارد شجاعت سربازان اوکراینی را به تصویر بکشد ولی در کنارش مدام از خستگی و بیفایده بودن جنگ میگوید و داستان کلی طوری است که گویی فتح این روستا مسئله بسیار مهمی است. این در حالی است که در همان زمان نه روستاها که شهرهای مهم، یکی پس از دیگری در اوکراین سقوط میکردند...
با توجه به واقعیت جنگ و روایت سازنده این مستند، برای مخاطبین آگاه سؤال پیش میآید که دقیقاً قرار است این مستند کدام فتح را به مخاطبینش نشان بدهد و سیر سقوط اوکراین را به تصویر میکشد یا پیروزی خیالیاش را؟
منطبق با سیاستهای جدید
مستیسلاو چرنوف که قبلتر با مستند «20روز در ماریوپل» توانسته بود جایزه اسکار بهترین مستند بلند سال ۲۰۲۴ را کسب کند، حالا نماینده رسمی اوکراین در اسکار ۲۰۲6 است.
چرنوف در مستند قبلیاش که در مورد ابتدای جنگ اوکراین و روسیه بود، هر قدم روسیه را به صورت جنایتی بدون بخشش به تصویر کشید و طبق سیاستهای اوایل جنگ در رسانههای غربی، با فکر پیروزی سعی کرد فقط به روسیه حمله کند....
در مستند 2000 متر تا آندریفکا اما انگار سیاستها تغییر کرده است. دیگر خبری از شاخ و شانه کشیدن برای روسیه وجود ندارد. تنها سربازان خسته و جانهای فرسودهای وجود دارند که مجبورند جنگ را ادامه بدهند... در انتهای این مستند هم گویی سازنده با تأسف اعلام میکند که اوکراین باید خود را آماده کند تا در ازای صلح، بخشی از خاکش را به روسیه بدهد....
در این چهره جدید سازنده از جنگ، هیچ شکوهی وجود ندارد و تنها اندکی گله از اروپا و هشدار به کشورهای همسایه وجود دارد و پیشبینی اینکه در آینده روسیه شاید برای اروپا مشکلات بسیاری به بار بیاورد!
اسکار در ازای واگذاری سرزمین
با توجه به رویکرد آمریکا و علاقهاش برای تمام کردن جنگ اوکراین حتی با وجود پایمال شدن کامل نقشه این کشور، بعید نیست که مستند 2000 متر تا آندریفکا، شانس خوبی برای گرفتن جایزه اسکار داشته باشد.
واقعیت این است که این مستند، ذهن مخاطبش را بههم میریزد و در اهدافش منسجم نیست. به بیان بهتر یک جا از استقامت نیروهای اوکراینی میگوید و یک جا از خستگی و به تنگ آمدنشان. یک جا شجاعتشان را میستاید و یک جا اشک و آهشان را نشان میدهد و در یک جمله سازنده سعی کرده در این مستند در هر قسمت یکی به نعل بزند و یکی به میخ ولی در انتها نشان میدهد که قضیه پذیرش صلح، با وجود مخالفتهای ظاهری اروپا، از نظر آمریکا قطعی است و همین یعنی آمریکا از آن سر دنیا تمام ضرری را که میتوانست به اوکراین زد و بعد از جنگ هم احتمالاً بر سر غنایم، مانند طرف مقابل اوکراین به دنبال سهمش است!