رواج آدمربایی در سوریه 40 زن علوی ربوده و کشته شدند
سرویس خارجی-
یک منبع آگاه از ربودهشدن دهها زن علوی در سوریه و سرقت اعضای بدن آنها طی فقط 3 هفته خبر داده است!
وقتی گروههای تروریستی بر منطقهای حاکم میشوند، منطق قدرت از قانون و پاسخگویی جدا میشود و خشونت به ابزار اداره روزمره بدل میگردد؛ زیرا این گروهها برای حفظ کنترل، ترس را جایگزین اعتماد و قاعده میکنند. در چنین وضعی، نهادهای مدنی فرو میپاشد، دادخواهی معنای خود را از دست میدهد و مرز میان جرم استثنایی و رفتار عادی محو میشود. بهعنوان مثال، در دورهای که داعش بر موصل مسلط بود، اعدامهای خیابانی، مصادره اموال، و مجازاتهای خودسرانه نه رخدادهایی شوکآور، بلکه بخشی از زندگی روزانه شدند؛ بازاری که باید محل دادوستد باشد به صحنه نمایش جنایت و قدرت بدل شد و مدرسه به ابزار ایدئولوژیِ تروریستی. این روزمرهشدن جنایت پیامدی ساختاری دارد: «وقتی خشونت پاداش میگیرد و بیقانونی هزینهای ندارد، آشفتگی بازتولید میشود و جامعه وارد چرخهای میگردد که در آن ناامنی نه یک بحران مقطعی، بلکه وضعیت عادی زندگی است.» حالا فرض کنید یک گروه تروریستی را، نه حاکم بر یک منطقه که حاکم بر کشوری کنند! این همان چیزی است که در سوریه اتفاق افتاده است.
سرقت زنان و اعضای تن آنان!
اما از تبعاتِ حکومت تروریستها در سوریه بخوانیم: یک منبع فعال در حوزه حقوق بشر در سوریه اعلام کرد که دستکم طی سه هفته گذشته ۴۰ زن علوی در این کشور ربوده شدهاند. وی اضافه کرد که این زنان ساکن حومه جبله، حمص و بانیاس بودهاند و وقوع چنین جنایاتی بهمثابه خطر بزرگی علیه اوضاع انسانی و حقوق بشر در سوریه بهشمار میرود. به گزارش «مهر» به نقل از «المعلومه»، این منبع تصریح کرد که برخی از زنانی که آزاد شدهاند از حملات وحشیانه عوامل این جنایات و سرقت اعضای بدن زنان دیگر خبر میدهند. وی بیان کرد که این جنایات نشان میدهد شبکههای سازماندهی شده در سوریه غیر نظامیان را هدف قرار میدهند. لازم به ذکر است از زمان سقوط دمشق تاکنون بیثباتی، کشتار، قتل و غارت در این کشور گسترشی عجیب پیدا کرده است؛ لذا، شوربختانه، خواندن این اخبار دیگر عجیب نیست.
جنگ عناصر وابسته به آمریکا و رژیم جولانی
خبر دیگر از سوریه آنکه به گزارش «المیادین»، منابع محلی در حلب گزارش دادند که درگیریهای مسلحانهای میان عناصر وابسته به رژیم جولانی و وزارت دفاع این رژیم و همچنین عناصر قسد تحت حمایت آمریکا در محور دیر حافر واقع در شرق این شهر به وقوع پیوسته است. رسانههای سوریه پیشتر نیز اعلام کرده بودند که عناصر قسد تجهیزات خود را از منطقه الطبقه به سمت دیر حافز در نزدیکی ایستهای بازرسی ارتش منتقل کردند. لازم به ذکر است که مناطق شمال و شرق سوریه از ماهها قبل شاهد درگیریهای مکرر و پیوسته میان عناصر رژیم جولانی و قسد بوده است. توافق آتشبس میان آنها نیز نتوانست این درگیریها را متوقف کند. این جنگ در شرایطی ادامه دارد که هیئتی بلندپایه از ترکیه، روز دوشنبه، برای مذاکره در مورد ادغام نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) به دمشق سفر کردند. سفر وزرای امورخارجه و دفاع و رئیس اطلاعات ترکیه در میانه تلاشهای مقامات سوری، کُرد و آمریکایی برای نشان دادن پیشرفت در این توافق صورت میگیرد.
اما آنکارا نیروهای کُرد سوریه را به تعلل پیش از مهلت پایان سال متهم میکند.
فرود هواپیمای باری نظامی آمریکا در پایگاه الشدادی
همچنین از سوریهای که هر قسمت آن محل تاختوتاز گروه و دسته خودی و بیگانهای شده است، خبر میرسد که یک فروند هواپیمای باربری نظامی ائتلاف بینالمللی به سرکردگی آمریکا با تجهیزات لجستیکی و نظامی در پایگاه الشدادی در جنوب حسکه سوریه فرود آمد. به گزارش «ایسنا»، منابع محلی اعلام کردند که یک هواپیمای باربری ائتلاف بینالمللی در پایگاه الشدادی در جنوب استان حسکه فرود آمد. طبق گزارش روزنامه «الاخبار»، این پرواز با اسکورت بالگردهای نظامی ائتلاف انجام شد تا ایمنی و حفاظت عملیات تضمین شود. پایگاه الشدادی نقش مهمی در تأمین تجهیزات و پشتیبانی لجستیکی نیروهای آمریکا در منطقه دارد و این اقدام بخشی از پشتیبانی مداوم از عملیات نظامی ائتلاف در شمال و شرق سوریه محسوب میشود. همزمان، عملیاتهای امنیتی آمریکا علیه عناصر گروه داعش در مناطق مختلف سوریه ادامه دارد. همچنین، عملیات فرود و ورود نیروهای ائتلاف در شهرک معدان با همکاری نیروهای
دموکراتیک سوریه (قسد) انجام شد. براساس دادههای اطلاعاتی، محل هدف جلسهای از اعضای داعش بود که در جریان آن ۲ تن کشته و ۱۰ نفر دیگر بازداشت شدند.
صهیونیستها هم ساز خود را میزنند!
شریک منطقهای آمریکا هم در سوریه ساز خود را میزند. گفتنی است، جنگ داخلی سوریه که بیش از ده سال طول کشید و آخر هم به زور آمریکا، رژیم اسرائیل، ترکیه و... به حاکمشدن تروریستها بر قلب دمشق انجامید، این کشور را به صحنهای محوری برای تقابل و رقابت قدرتهای منطقهای و فرامنطقهای بدل کرده است؛ با این حال، تحولات ماههای اخیر بیانگر دگرگونی اساسی و معناداری در الگوی رفتاری رژیم آپارتاید اسرائیل است. گسترش چشمگیر حملات نظامی، پیشروی و نفوذ به عمق سرزمینی سوریه و حتی هدف قراردادن نیروهایی که پیشتر در زمره بازیگران همسو تلقی میشدند، نشان میدهد که این اقدامات صرفاً در چارچوب تضعیف توان نظامی دولت دمشق قابل تفسیر نیست، بلکه از استراتژی کلانتر حکایت دارد، که هدف نهائی آن فروپاشی انسجام سیاسی و ساختار حاکمیتی سوریه و فراهمسازی بستر لازم برای نفوذ امنیتی، اقتصادی و ژئوپلیتیکی در غرب آسیا بهشمار میرود. رژیم اسرائیل با هر هزینهای در پی آن است که وحدت سرزمینی سوریه را از میان برداشته و این کشور را به مجموعهای از مناطق ناپایدار، متفرق و نیمهخودمختار تبدیل کند. در این چارچوب، استراتژی جدید تلآویو به جای تمرکز صرف بر تأمین امنیت مرزهای سرزمینهای اشغالی، معطوف به ایجاد یک منطقه حائل گسترده و تحت نفوذ مستقیم در عمق جغرافیای سوریه است. بهنظر میرسد محرک اصلی این تمرکز کمسابقه بر سوریه و تلاش سیستماتیک برای تضعیف یکپارچگی سیاسی آن، در پروژهای متوهمانه و البته برای اسرائیل استراتژیک، موسوم به «کریدور داوود» ریشه دارد، کریدوری که سالها بهعنوان آرمان ژئواستراتژیک صهیونیستها مطرح بوده و قرار است مسیری حیاتی برای اتصال این رژیم به مناطق مهم در شرق و غرب قاره آسیا فراهم آورد.