وضعیت هولناک در«فاشر» سودان 100 هزار نفر آواره شدند
در جریان حمله نیروهای واکنش سریع به شهر «فاشر» بیش از ۱۰۰هزار نفر از ساکنان آن و روستاهای اطراف آواره شدند.
بحران انسانی در دارفور، که از دیرباز یکی از مناطق بحرانی سودان بوده، بار دیگر با تشدید درگیریهای نظامی میان نیروهای مسلح سودان و نیروهای واکنش سریع (RSF) به نقطهای بحرانی رسیده است. بازه زمانی که به تصرف شهر فاشر و نواحی اطراف آن توسط نیروهای RSF همراه بود، نهتنها به تخریب زیرساختها و نقض گسترده حقوق بشر منجر شد، بلکه موجی عظیم از آوارگی را رقم زد. آمارها، که بر پایه گزارشهای سازمانهای بینالمللی و رسانههای معتبر استخراج شده، تنها بخش قابل ثبت و رصدشده این فاجعه است؛ در حالی که ادامه درگیریها و بستهشدن مسیرهای دسترسی به مناطق روستایی، احتمالاً ابعاد واقعیتر و هولناکتری از این بحران را هنوز پنهان نگه داشته است.
به گزارش «مهر» به نقل از «آناتولی»، گزارشهای بینالمللی حاکی از آن است که بیش از ۱۰۷هزار تن از ساکنان شهر فاشر و روستاهای اطراف آن در ایالت دارفور واقع در غرب سودان طی دوره حاکمیت نیروهای واکنش سریع بر این شهر از تاریخ ۲۶ اکتبر تا ۸ دسامبر جاری (۴ آبان تا ۱۷ آذر ۱۴۰۴) به دلیل گسترش ناامنی در منطقه آواره شدهاند. در این گزارشها آمده است، در مجموع ۲۴هزار و ۲۲۱ خانواده از مناطق مذکور خارج شدهاند و ۱۹درصد از آنها خود را به دیگر ایالتها در سودان رساندهاند. همچنین گزارش شده که این آمار نهائی نیست و با توجه به تداوم درگیریها در سودان احتمال افزایش آن وجود دارد. باید توجه داشت که معمولاً آمار گرفتن از این مناطق در این شرایط کار بسیار دشواری است و باید آمار واقعی را بسیار بالاتر از این دانست.
این روند فزاینده آوارگی نهتنها نشانهای از ناتوانی جامعه بینالمللی در مهار بحران سودان است، بلکه هشداری جدی بهشمار میرود که بدون مداخله فوری و هماهنگ برای برقراری آتشبس پایدار و دسترسی بدون مانع به کمکهای بشردوستانه، فاجعه انسانی در دارفور و دیگر نقاط سودان میتواند به سرعت به یک بحران غیرقابل کنترل تبدیل شود؛ بحرانی که هزینه آن را، همچون همیشه، غیرنظامیان بیدفاع خواهند پرداخت. ادامه این درگیریها نهتنها امنیت غذایی و بهداشتی بیش از صدهزار آواره را به خطر میاندازد، بلکه زمینه را برای گسترش خشونتهای قومی و جنسیتی فراهم میکند که سابقهای تلخ در تاریخ دارفور دارد. سازمانهای حقوق بشری بارها تأکید کردهاند که سکوت فعلی قدرتهای جهانی در برابر این جنایات، میتواند به تکرار فجایعی مانند نسلکشی سالهای ابتدائی قرن جاری منجر شود. در نهایت، حل ریشهای بحران سودان نیازمند فشار دیپلماتیک واقعی به ویژه بر بازیگران خارجی مثل امارات، حمایت مالی گسترده از آژانسهای امدادی و پیگیری قضائی عاملان نقض حقوق بشر است.