محاسبه اسرائیل اشتباه بود ایران در سیاست خود مصممتر شد
یک روزنامه صهیونیستی اذعان کرد که بر خلاف تصور اولیه درباره حمله به ایران، این کشور نه تنها سیاست خود را تغییر نداده بلکه مصممتر و جدیتر هم شده است.
روزنامه یدیعوت آحارونوت در تحلیل خود مینویسد: ایران قصد ندارد مسیر خود را تغییر دهد. علاوهبر این، حفظ گزینه هستهای، ارتقای توان نظامی، و حمایت از محور مقاومت، از نگاه مقامات ارشد ایران، نسبت به گذشته حتی ضروریتر از پیش است تا بازدارندگی در برابر دشمنان از جمله اسرائیل تقویت شود. گزارشهای متعدد این ارزیابی را تایید میکند که ایران، با وجود ضربات دو سال اخیر در منطقه و همچنین جنگ ۱۲ روزه بنا ندارد از سیاست فعلی خود دست بکشد.
گروسی، رئیس آژانس در مصاحبه با آسوشیتدپرس اذعان کرده که بازرسان از طریق تصاویر ماهوارهای تحرکاتی را در اطراف سایتهایی شناسایی کردهاند که ذخایر اورانیوم ۶۰ درصد غنی شده در آنها نگهداری میشود؛ ذخایری که ایران حتی پس از حمله به تأسیسات هستهای خود حفظ کرده است. شبکه سیانان هم به نقل از منابع اروپایی گزارش داد که ایران، واردات سدیم پرکلرات از چین را افزایش داده، مادهای که در تولید سوخت جامد برای موشکهای بالستیک بهکار میرود. گزارشهای دیگر، حاکی از تلاش ایران برای بازسازی و ارتقای توانمندیهای نظامی و موشکی دوربرد است. ایران این سامانهها را دارایی راهبردی برای ضربه زدن و فرسایش اسرائیل و ناتوان کردن آن از جنگ طولانی مدت میداند.
در زمینه منطقهای نیز شواهد بیشتری از تلاش ایران برای بازسازی توان نیروهای نیابتی، بهویژه حزبالله، به دست آمده است. با وجود حملات روزانه نیروی هوائی اسرائیل به لبنان، حزبالله همچنان در حال بازسازی قدرت خود و انباشت موشکها، راکتها، توپخانه و تجهیزات رزمی است که با وجود تلاش نیروهای امنیتی سوری و اسرائیل، بخشی از آن از طریق سوریه منتقل میشود.
ایران در عراق همچنان به تقویت شبهنظامیان شیعه ادامه میدهد و سلاحهایی را در اختیار آنها میگذارد که احتمالا در حملات آینده علیه اسرائیل استفاده میشود. همچنین دستگاه امنیتی اسرائیل و ارتش، اخیراً یک عملیات گسترده انتقال سلاحهای پیشرفته از مبدأ ایران به مقصد کرانه باختری را خنثی کردند؛ همزمان دولت یمن، یک کشتی حامل تسلیحات(از جمله موشکهای کورنت) را توقیف کردند که به مناطق تحت کنترل جنبش حوثیها در نزدیکی بابالمندب حرکت میکرد. ایران بنایی بر تغییر سیاست خود ندارد و بعید است که مسیر هستهای ایران بدون یک چارچوب پایدار، مبتنی بر توافقی که ظرفیتهای غنیسازی را به شدت محدود کند، بازرسیهای مؤثر و گسترده آژانس را ممکن سازد، و درباره مواد شکافتپذیر باقیمانده تصمیمگیری کند، قابل مسدود شدن باشد.
ایران از رویدادهای دو سال گذشته در منطقه آسیب دیده اما همچنان میتواند از چند فرصت بهرهمند شود؛ از جمله ابقای حماس در غزه، تأخیر در خلع سلاح حزبالله، بیثباتی در سوریه، رقابت میان آمریکا با روسیه و چین که به تهران اجازه حفظ روابط با هر دو را میدهد، آسیب به جایگاه جهانی اسرائیل، و ارزیابی کشورهای منطقه از اسرائیل بهعنوان تهدیدی علیه ثبات خاورمیانه. بنابراین، منطقی است که فرض کنیم تضعیف ایران لزوماً فرآیندی برگشتناپذیر نیست.
اسرائیل باید خود را برای احتمال دور تازهای از رویارویی با ایران آماده کند؛ در عین حال، بیش از هر زمان دیگر آشکار شده است که راهحلهای نظامی و دستاوردهای عملیاتی بهتنهائی کافی نیستند. همچنین جای تردید است که بتوان از بازسازی محور طرفدار ایران جلوگیری کرد مگر با تقویت دولتهای مستقر عربی، ایجاد جایگزینهایی برای نفوذ ایران، و پیشبرد روندهای تثبیت سیاسی و امنیت منطقهای که بهطور نسبی مانع از بهرهبرداری ایران از ضعف ساختاری کشورهای منطقه و وضعیت بیثباتی شود.